9 ตุลาคม 2550 07:31 น.
Salukphin
ไม่มีสิทธิ์แม้คิดถึงใจจึงเศร้า
ต้องหงอยเหงาอุปสรรครักเหินห่าง
เคยร้อยคำพร่ำสัญญาต่อหน้านาง
เกิดช่องว่างหนทางรักต้องพักใจ
เศษเสี้ยวสิทธิ์ของใจอย่าได้หวัง
เศษเสี้ยวครั้งยังยากหากหวั่นไหว
เศษเสี้ยวร้อยรอยรักจักห่างไกล
ผิดข้อใหญ่คือใจคนที่ก่นลวง
ไม่มีสิทธิ์คิดถึงซึ้งสักเสี้ยว
เธอลดเลี้ยววาจาหวานหว่านบาศบ่วง
มากเล่ห์กลฉลฉ้อหนอคนใจกลวง
แสร้งแหนหวงห่วงใยแท้ไม่จริง
ไม่มีสิทธิ์แม้เสนอเพ้อคิดถึง
อย่าหวงหึงเผยเงาจองครองทุกสิ่ง
ไม่มีสิทธิ์หวังวาดคาดแอบอิง
ฉันใช่หญิงใจง่ายหมายยินยอม.
8 ตุลาคม 2550 16:41 น.
Salukphin
ขอเคียงข้างมิร้างไกลแม้ในฝัน
ขอเธอฉันสมานมั่นสมัคร
ร่วมกันปลูกเพาะก่อหน่อความรัก
วางเสาหลักของใจไม่สั่นคลอน
ขอเธอเป็นผู้นำค้ำเสาเรือน
เป็นพี่เพื่อนเคียงใจไม่หลอกหลอน
เป็นคนมีน้ำใจใฝ่อาทร
จะทุกข์ร้อนอย่างไรไม่ทิ้งกัน
ขอเธออย่าปันใจมอบใครอื่น
ขออย่ายื่นเสียใจมอบให้ฉัน
ขออย่ายุดยื้อใจแบ่งใครกัน
ขออย่าบั่นสายใจให้ขาดรอน
ขออย่าปิดบังใจให้กล่าวบอก
ขออย่ายอกย้อนใจใส่เล่ห์หลอน
ขออย่าหักรักสลายคล้ายขาดตอน
ขออย่าถอนหัวใจรักภักดิ์เปลี่ยนแปลง
ขอหัวใจใสซื่อดั่งสื่อขาน
ขอรอยหวานจริงใจใช่เสแสร้ง
ขอน้ำใจใสสดหมดเคลือบแคลง
ขออย่าแล้งโรยราภาษารัก
ขอรอยยิ้มพิมพ์ใจมอบให้ฉัน
ขอรางวัลอ้อมกอดอุ่นกรุ่นแน่นหนัก
ขอกระชับจับมือมั่นวันบอกรัก
ขอสลักสัญญาใจได้ไหมเธอ
ขอความรักภักดีนี้เพื่อฉัน
ขอคงมั่นแนบใจใกล้เสมอ
ขออย่าร้างใกล้ไกลไร้เผอเรอ
ขออย่าเผลอเว้าแหว่งแอบแบ่งปัน
ขอสัตย์ซื่อถือสัญญาอย่าราร้าง
ขออย่าห่างเหินใจไปจากฉัน
ขอทุกนาทีใจไม่ลืมกัน
ขออย่าบั่นสายใจได้ไหมนะ
ขอหัวใจใสซื่อดั่งสื่อหวาน
ขอก้าวผ่านใช้สิทธิ์อิสระ
ขอเจอะคนหัวใจไร้พันธะ
ขอผันผละคนใจร้ายที่หมายลวง
ขอมีรักถักเหนียวเกี่ยวคงมั่น
ขอรักฉันจริงใจใส่แหนหวง
ขอร่วมเรียงเคียงใจใช่คู่ควง
ขอร้อยห่วงรักมั่นฉันคนเดียว.
8 ตุลาคม 2550 16:29 น.
Salukphin
เงาอะไรไหวหวั่นพรั่นพรึงจิต
คือเงาคิดซับซ้อนซ่อนหวั่นไหว
เงาประหลาดปรารถนาน่าห่วงใย
เงารักใหม่ห่มขวัญฉันคร้ามกลัว
เงาหัวใจไหวอ่อนออดอ้อนขวัญ
ใจก็สั่นหวั่นไหวใช่ยวนยั่ว
เพราะอ่อนหัดจัดเจนเหลี่ยมเหนียมหวาดกลัว
สำนึกชั่วชอบดีที่ทักทาย
ใช่นางฟ้าซาตานกร้านชีวิต
แยกถูกผิดเป็นพื้นฐานการแหนงหน่าย
อย่าพึงคิดเขียนใจใส่เล่ห์ร้าย
อย่าเหมาหมายเขียนเงาลวงมาล้วงใจ
เธอมีเขาเงาใจไม่ห่างหาย
ไยมุ่งร้ายทำลายขวัญฉันหวั่นไหว
ช่างใจโหดโฉดดำทำได้ไง
รู้บ้างไหมฉันและเขาเราต่างกัน
เขาทำผิดติดชนักหนี้รักเศร้า
แล้วมาเหมาหนี้บัญชีค้างที่ฉัน
ยุติธรรมกรรมของใครใจอาธรรม์
เฆี่ยนกระหน่ำย่ำหัวใจหลงในเงา
หวานน้ำคำย้ำรักเธอถักมอบ
แท้เธอตอบตีค่าฉันวันเธอเหงา
รักที่มอบมีให้ใช่แค่เงา
ลวงล่อเย้ายวนใจให้ชั่วคราว
เธอตีค่าแค่คู่นอนดับร้อนเร่า
ยามเปลี่ยวเปล่าปลอบใจให้คลายหนาว
เสร็จเสพสมอารมณ์ถมหื่นคาว
คุณค่าสาวสิ้นเยื่อเมื่อหมดพรหมจรรย์
ใจคร่ำครวญหวนละห้อยเพราะหงอยเหงา
เงารักเขาแอบแฝงแข่งใจฉัน
เธอไม่ลืมลบอดีตผ่านแม้นานวัน
ช่างน่าขันกระไรน้ำใจเธอ
ฉันจึงผันผลักใจตัดไฟรัก
ยอมอกหักร้างไกลมิไผลเผลอ
หยุดสานรักฟักใจใฝ่บำเรอ
เลิกหลงเพ้อมุ่งมาดวาดวิมาน
เธอคือเงาเข้าลวงล้อพ้อใจฉัน
ให้ไหวหวั่นวาบหวามความสงสาร
ทั้งกร่อนไหวใจอ่อนแอแพ้ต้องการ
วูบวาบหวานร้อนเร่าเร้ารุมใจ
เพราะเงารักเงาใจหรือใดเล่า
สุมแผดเผาพิษผลาญสะท้านไหว
สะเก็ดรักสลักมนต์ดลบทใด
ให้คลั่งไคล้ในเงารักภักดิ์เพียงเธอ.
8 ตุลาคม 2550 16:13 น.
Salukphin
ไม่มีรักถักใจให้เผื่อเขา
ไม่มีเงาอ่อนแอแพ้หวั่นไหว
ไม่มีสายสัมพันธ์สานขานเยื่อใย
ไม่มีไหมสีทองคล้องร้อยรัก
ไม่มีน้ำจากตามารินไหล
ไม่มีไอละมุนกรุ่นทอถัก
ไม่มีบ่วงห่วงตาข่ายวางทายทัก
ไม่มีหลักไร้ประกันถอดสัญญา
ไม่มีคนของใจให้คิดถึง
ไม่มีซึ้งสายใจใยห่วงหา
ไม่มีรักหนักหน่วงถ่วงทรมา
ไม่มีค่าเคียงคู่กับผู้ใด
ไม่มีเศร้าโศกซมทุกข์ขมขื่น
ไม่มีชื่นชิดชมห่มสดใส
ไม่มีหยาดน้ำตาหลั่งอาลัย
เชื่อหรือไม่ใจฉันย้ำคำไม่มี
ไม่อยากรักร้อยใจมอบใครอื่น
กลัวขมขื่นพ่ายรักเสียศักดิ์ศรี
ไม่อยากเจอะเจ็บร้าวหนาวไมตรี
ไม่อยากหนีไฟช้ำล้ำล่วงใจ
ไม่อยากมีน้ำตามาห่อห่ม
ร้อยระทมตรมขวัญที่หวั่นไหว
ไม่อยากเป็นคนอ่อนแอมากแผลใน
ไม่อยากได้ถ้วยทองรองน้ำตา.
8 ตุลาคม 2550 16:02 น.
Salukphin
เพราะกิเลสเศษอารมณ์ทับถมอยาก
ที่หลายหลากในสังคมหล่มวายวุ่น
ทั้งเข่นฆ่าพร่าผลาญการทารุณ
โหมคุกรุ่นไฟกามลามละลานตา
น่าอนาถนะสังคมถมสัจธรรม
กิเลสกรรมถมถ่วงบ่วงเสน่หา
ทุกผู้คนวนว่ายพ่ายกามา
ยากรู้ว่าวันใดมอดถอดอารมณ์.