14 ตุลาคม 2550 11:16 น.
Salukphin
ไม่คาดคิดสิทธิ์ของใจให้เขาหมด
เจอะโค้งคดของรักขมสมน้ำหน้า
ด้วยรักแล้วไม่ตรองมองผ่านตา
เขาตีค่าแค่ของเล่นเช่นชั่วคราว
ต้องโทษตัวตั้งแต่ต้นไปจนจบ
กว่าค้นพบความจริงแท้แย่เหน็บหนาว
เจอจิ้งเหลนเดนมนุษย์สุดสุดคาว
เกือบเสียสาวสังเวยกามหนามสังคม
ไม่ ไม่ ไม่ สอนใจให้ตระหนัก
หากคิกรักครั้งใหม่ให้สั่งสม
ใช้สมองตรองสักนิดก่อนชิดชม
อย่าติดหล่มลมรักที่จักลวง.
14 ตุลาคม 2550 09:47 น.
Salukphin
ด้วยหัวใจเธอที่ไม่รัก.........
คนอกหักรักขมปร่าล้าแรงเสริม
ใจห่อเหี่ยวเรี่ยวแรงน้อยด้อยเหิมเกริม
ยากพูนเพิ่มเติมความหวังพลังใจ
เหมือนเรือน้อยลอยคว้างกลางมรสุม
พิษรักรุมเร่าร้อนร้อยอ่อนไหว
เจ็บซานซมตรมเหน็บหนาวร้าวลึกใน
ยังมิรู้เมื่อไรใจคืนคอน.
14 ตุลาคม 2550 09:28 น.
Salukphin
ก็มิใช่ชู้ชมภิรมย์รัก
อย่าสมัครมั่นคงตรงมาดหมาย
ฉันใช่คนของใจไงพี่ชาย
เศษเสี้ยวคล้ายของเขานั้นฉันไม่มี
อย่ามาตู่ตี๊ต่างสร้างเรื่องมั่ว
ใช่ชวนหัวแต่แขยงแหนงหน่ายหนี
เปิดประตูหัวใจตรองมองดูซี
อย่าทู่ซี้ชี้เหมากันมันน่าชัง
ก็มิใช่ยอดชู้คู่หมายมั่น
บอกรักกันไม่ยั้งคิดต้องผิดหวัง
ด้วยตัวฉันรับมิได้ไร้อินัง
ภาพความหลังพี่เจ้าชู้รู้แก่ใจ
ไม่อยากเป็นเช่นมณโฑโง่เพราะรัก
ถูกใจยักษ์ทศกัณฐ์ปั้นเหลวไหล
หลอกคำหวานหว่านรักแถมแจมเรื่อยไป
ต้องร่ำไห้ใจระทมตรมเดียวดาย
โปรดเก็บรักเร่แลกแจกคืนเถอะ
อย่าให้เลอะจนใจฉันนั้นหนีหน่าย
แล้วไตร่ตรองมองให้ซึ้งถึงใจชาย
ว่าสุดท้ายที่รักจริงคือหญิงใด.
13 ตุลาคม 2550 12:21 น.
Salukphin
รักคิดถึงเธอคนดีที่ฉันรัก
ร้อยสลักซาบซึ้งซึ่งสายขวัญ
ใจเกาะเกี่ยวก้อยก่อหน่อสัมพันธ์
เธอและฉันทอไหมทองคล้องสายใจ
ให้ตะวันจันทรามาขับขาน
เป็นพยานร้อยรักภักดิ์สดใส
ให้หมู่ดาวพราวพร่างกลางฟ้าไกล
เป็นเทียนชัยส่องสว่างหนทางรัก
ให้สายลมพรมพลิ้วรื่นโชยชื่นฉ่ำ
ดั่งถ้อยคำทิพย์พรพรหมห่มสลัก
ให้เมฆขาวลอยละล่องรองผ่อนพัก
เป็นตำหนักรักเรือนทองของสองเรา.
13 ตุลาคม 2550 11:38 น.
Salukphin
ใจดวงน้อยร้อยอักษรซ่อนสลัก
ร้อยความรักถักคิดถึงซึ้งเสมอ
มอบแด่คนของใจใช่คือเธอ
แนบเสนอเนาสนิทชิดเคียงใจ
ถามว่ารักแค่ไหนในวันนี้
โปรดมองที่ตะวันส่องท้องฟ้าใส
เป็นคำตอบตรงแท้ยากแปรไป
ใจนี้ไม่หมดรักภักดิ์นิรันดร์
แม้ตะวันพลันลับลาขอบฟ้ากว้าง
ฉันมิร้างแรมไกลไปห่างขวัญ
จะคอยเธอ ณ จุดที่มีตะวัน
เพื่อรังสรรค์แสงสีทองคล้องเรือนรัก.