15 พฤศจิกายน 2550 07:28 น.
Salukphin
คิดถึงเธอเพ้อครวญกำสรวลเศร้า
ด้วยหงอยเหงามิเข้าใจไยเหินห่าง
น้ำตาบ่าหลั่งรินไหลไม่เบาบาง
เธอแรมร้างจางจากพรากเหตุใด
ยามค่อนคืนตื่นสะท้อนนอนเหน็บหนาว
ใจรานร้าวระทมตรมหวั่นไหว
หวาดวิตกอกระรัวกลัวห่างไกล
กลัวสายใยสวาทวายใช่ฉันกลัว
ยินเสียงนกจำพรากจากส่งเสียง
แสร้งหลบเลี่ยงแต่งเติมเพิ่มยิ้มหัว
แท้หนาวในใจขลาดหวาดระรัว
ต้องล้อมรั้วหัวใจใส่กำแพง
ปลอบตัวเองเก่งนักถักปกปิด
ร่ายลิขิตปิดไว้ใต้เสแสร้ง
แม้ร่างล้าระทมตรมไร้แรง
ยังฝืนแกร่งเติมต่อด้วยทระนง
คิดถึงเธอทุกลมห่มหายใจ
คิดถึงใช่ไม่แปรเปลี่ยนเขียนใหลหลง
คิดถึงคำพร่ำสัญญาว่าซื่อตรง
ภักดิ์มั่นคงเคียงข้างกันนิรันดร.
14 พฤศจิกายน 2550 17:39 น.
Salukphin
เก็บรอยยิ้มอิ่มใจทอใยหวาน
มาขับขานไขเสริมแต่งเติมฝัน
แด่คนที่อ่อนล้ายากฝ่าฟัน
ปลุกปลอบขวัญของใจให้คืนมา
มีอ้อมใจไออุ่นกรุ่นสัมผัส
ร้อยรึงรัดสายใจใยเสน่หา
จงเอนกายผ่อนพักสักครั้งครา
จะรู้ว่าแช่มชื่นตื่นฝันดี
วิมานนี้มีผสานกรองกานท์ถ้อย
ร่ายเรียงร้อยลำนำรสสดใสศรี
ดีดสังคีตกรีดบรรเลงเพลงดนตรี
เรียกขวัญที่แรมร้างจางจากใจ
เก็บมะลิสีขาวพร่างพราวหอม
มานำน้อมห้อมขวัญที่หวั่นไหว
เก็บดาวเดือนเพื่อนฟ้าถักอาลัย
เกี่ยวก้อยใยซาบซึ้งตราตรึงทรวง
เก็บสายรุ้งเจ็ดสีที่สวยสด
มาใช้ชดห้องใจใส่แหนหวง
เติมรักแท้ที่จริงใจไร้หลอกลวง
ทั้งแดดวงถอดวางไว้ให้ทุกคน.
14 พฤศจิกายน 2550 07:02 น.
Salukphin
อยากกลับเป็นเด็กน้อยด้อยเดียงสา
มีน้ำตาแค่ยามท้องร้องหิวโหย
มิต้องเจ็บเหน็บครวญครางอย่างโอดโอย
มิต้องโรยแรมร้างอย่างตรอมตรม
มิต้องฝืนสีหน้าว่าสดชื่น
แท้ใจขื่นกลืนกล้ำช้ำปร่าขม
มิต้องเจ็บร้าวรานปวดซานซม
มิต้องห่มน้ำตาคราอ่อนแอ
มิต้องเจอะเจอรักซ้อนซ่อนย้อนยอก
มิต้องหลอกกับใครใจไร้แผล
มิต้องเก็บใจพังถูกรังแก
มิต้องแย่อย่างวันนี้ที่ต้องทน
มิต้องพบอ่อนไหวไหวหวาดหวั่น
จนเสียขวัญพรั่นใจให้หมองหม่น
มิต้องเมินสายตาหลบพบผู้คน
หยุดสับสนปล่อยว่างวางอารมณ์.
13 พฤศจิกายน 2550 23:37 น.
Salukphin
อ้างจาก......ของคุณChesper 13 พ.ย. 50
คนอยากลืมฉันเข้าใจยากเอ่ยถึง
ใจดื้อดึงทำไมให้หวั่นไหว
อยากจะลืม ๆ ทุกสิ่งที่เป็นไป
ความฝันไฝ่ที่ตั้งไว้ให้เลือนลาง
ดอกไม้ไฟดาวรุ่งพุ่งสู่ฟ้า
ชั่วพริบตาก็เลือนลับจนจางหาย
แม้กระนั้นยังตราตรึงมิรู้วาย
ตราบสุดท้ายชีพมลายได้เชยชม
เธออยากลืมลืมฉันฉันไม่ว่า
แต่หลบหน้าเร้นกายเหมือนหน่ายหนี
ฉันทำผิดอะไรไม่พาที
เหตุครั้งนี้มีอะไรขุ่นใจเธอ
เกลียดที่ฉันโหดร้ายเลยหายห่าง
รักร่วมสร้างสลายง่ายนะเหรอ
คงลืมเลือนจากใจใช่เผอเรอ
เป็นรักเก้อยามเหงาเท่านั้นเอง
ดอกไม้ไฟดาวรุ่งพุ่งสู่ฟ้า
ชั่วพริบตาแสงวาววับดับบานเบ่ง
รักสลายกลายช้ำพร่ำบรรเลง
ดั่งบทเพลงใจมักง่ายพ่ายน่าชัง
เป็นอะไรที่ไร้ค่าน่าสมเพซ
สิทธิ์เสี้ยวเศษของใจไม่มีหวัง
รักเคยก่อกลับสลายและพ่ายพัง
ยากฉุดรั้งเธอไว้ได้ชิดชม
หมดหวังวาดปรารถนาอย่าได้ฝัน
ภาพเหล่านั้นลวงตาพาขื่นขม
ใจคงเจ็บเหน็บหนาวร้าวระทม
ร้อยตรอมตรมติดตรึงใจไม่ลืมเธอ.
13 พฤศจิกายน 2550 06:39 น.
Salukphin
หากคิดรักสักทีมีความหมาย
ใช่แพ้พ่ายแต่ต้นจนอ่อนไหว
รัก รัก รัก ถักทอซึ้งซึ่งสายใย
เกาะเกี่ยวไว้คงมั่นมิผันแปร
หากคิดรักแล้วใจไม่แปรเปลี่ยน
คงขีดเขียนจารจดไว้ไร้รอยแผล
หมั่นถนอมอ้อมใจไปดูแล
มอบรักแท้แด่เธอนั้นนิรันดร.
หน้าส่วนตัว
1190
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
