18 พฤศจิกายน 2550 15:25 น.
Salukphin
ตามหารักตามหาใจใช่ฉันล้า
สุดขอบฟ้ากว้างไกลใจเสียหลัก
ทุกข์ถ่ายถมจมจ่อมใจไร้เพิงพัก
รุมเร้าหนักฟักใจให้ตรอมตรม
ใจหนอใจไหวอ่อนกร่อนจนล้า
มีน้ำตาซึมซับรับขื่นขม
ท่องทะเลเห่รัญจวนครวญระทม
เมฆหมองห่มหัวใจช้ำซ้ำเดียวดาย
ตามหารักตามหาใจใครคนหนึ่ง
ด้วยซาบซึ้งอาลัยไม่ห่างหาย
คำสัญญาว่ารักมั่นจวบวันตาย
ดุจจะคล้ายถักทอก่อสายใย
ให้ใจรักใจรอต่อความหวัง
มิหยุดยั้งรั้งราล้าหวั่นไหว
เฝ้าอดออมถนอมเนื้อเยื่อหัวใจ
เพื่อจักได้เคียงคู่อยู่ด้วยกัน
ตามหารักตามหาใจไกลข้ามถิ่น
ฝ่าลมลิ้นลมลวงทรวงไหวหวั่น
ฝ่าสังคมถมมนุษย์ยุดฟาดฟัน
ฝ่าเกราะกั้นศักดินาฐานันดร
ฝ่ากำแพงประเพณีที่กำหนด
ฝ่าเกณฑ์กฎหินผาท้าหลอกหลอน
ฝ่าอำนาจวาสนาท้าแคลนคลอน
ฝ่าตัดตอนสายใจเส้นใยรัก
ตามหัวใจไกลถิ่นบินลัดฟ้า
ตามแก้วตาดวงใจใช่ยากนัก
ข้ามเหวหินปีนป่ายหลายแหล่งพัก
เจออุปสรรคหนักใหญ่ใจก็ทน
ด้วยเชื่อมั่นขวัญของใจไม่แปรเปลี่ยน
ใจจึงเขียนสดใสไร้หมองหม่น
วันจะเคลื่อนเดือนจะผ่านดั่งดาลดล
ยังว่ายวนวิ่งไต่ตามถามหาใจ.
18 พฤศจิกายน 2550 06:42 น.
Salukphin
รักฉันนานนานสักหน่อยอย่าปล่อยทิ้ง
ขอรักจริงจากใจใช่สงสาร
รักแต่น้อยบ่อยคงเบื่อเหลือรำคาญ
ขอใยหวานสานรักไว้ในเสี้ยวใจ
ไม่เคยขอสิ่งใดให้เคืองขุ่น
ขออิงอุ่นแอบขวัญยามหวั่นไหว
ขอเสี้ยวกอดออดอ้อนชิดติดสายใย
ขอได้ไหมไอรักถักนิรันดร์
ขอใยซึ้งสัมพันธ์ก่อนวันจาก
ขอรับปากมิรักใครนอกใจฉัน
ขอสัตย์ซื่อถือจริงใจมอบให้กัน
ขออย่าปันแปลงเปลี่ยนเขียนใจแปร
ขอจดจำคำสัญญาอย่าลืมฉัน
ขอคำมั่นมากไหมใช่กล่าวแก้
ขอผูกพันพันธะใจไปดูแล
ขอรักแท้จากใจได้ไหมเธอ.
17 พฤศจิกายน 2550 08:20 น.
Salukphin
ให้สองมือถือประคองตระกองขวัญ
ลบไหวหวั่นวันที่เธอเผลอปวดร้าว
ให้สายใจไร้ลูบจูบไล่คาว
ลบรอยหนาวแรมร้างจางจากใจ
ให้สายรักถักจารจดลดเศร้าโศก
ราร้างโรคสวาทวายพ่ายหวั่นไหว
ให้สายลมพรมผ่านล่องท่องฟ้าไกล
บอกเธอให้จดจำคำสัญญา
ให้เมฆขาวพราวตระการในม่านเมฆ
ช่วยเป่าเสกสายใจใยเสน่หา
ให้รักร้างแรมไกลไม่ร้างรา
สานปรารถนาประสบคือพบกัน
ให้จันทร์นวลยวนแสงส่งตรงเป็นสื่อ
ร้อยสัตย์ซื่อทะนงใจมิไหวหวั่น
ให้ตะวันปันแสงแต่งรางวัล
ร้อยรับขวัญคนเหงาเศร้าทุกข์คลาย
ให้ราตรีมีดาวพราวคู่ฟ้า
กระซิบว่ารัก รักมั่นนั้นมิหน่าย
ให้คิดถึงซึ้งสายใจใช่จนตาย
มิละลายหยุดใยรักสักนาที.
16 พฤศจิกายน 2550 05:58 น.
Salukphin
ใจทั้งดวงถอดวางไว้ให้เธอหมด
มันใสสดบริสุทธิ์ดุจผ้าขาว
มิแปดเปื้อนเลือนเลอะเปรอะขุ่นคาว
หรือรานร้าวรอยรังแกมีแผลเป็น
ใจผสานขานทอรักก่อเกี่ยว
เธอคนเดียวเหนียวแน่นนักจักคงเห็น
พร้อมฟันฝ่าอุปสรรคหนักลำเค็ญ
เหนื่อยแสนเข็ญอย่างไรไม่เปลี่ยนแปลง
รัก รัก รัก ถักออมอ้อมใจไว้
มีมอบให้อบอุ่นกรุ่นสีแสง
พราวชมพูเติมหวังพลังแรง
สู่ห้วงแห่งปรารถนาภาษาใจ
มีไหมรักถักทอก่อผูกขวัญ
อัศจรรย์เปล่งแสงทองคล้องหวั่นไหว
ดนตรีรักบรรเลงเพลงกล่อมไกล
ฝากฟ้าให้รับส่งตรงถึงเธอ
ร้อยสายใจใยรักถักผสาน
เป็นบำนาญเนื้อใจไปเสนอ
ออดอ้อนถ้อยจริงใจให้ปรนเปรอ
ใช่พร่ำเพ้อเพราะพิษรักปักหลอกลวง.
16 พฤศจิกายน 2550 05:40 น.
Salukphin
ลืมสายใจใยหวานผ่านได้ไหม
ลืมเยื่อใยอาทรกร่อนหรือเปล่า
ลืมหวังดีมีมอบตอบดั่งเงา
ลืมรักเขาจากใจให้จืดจาง
ลืมรอยเศร้าโศกซับรับจดเจ็บ
ลืมหนาวเหน็บเนื้อใจให้หายห่าง
ลืมตัดพ้อรอรักเขายากเบาบาง
ลืมราร้างรักเร้นเช่นภูตพราย
ลืมสำเนียงเสียงอ้อนเว้าวอนหวาน
ลืมซาบซ่านคำคมถมเล่ห์ร้าย
ลืมสวาทบาดใจใช่ปางตาย
ลืมสิ้นสายเสน่หาพร่าหัวใจ
ลืมสายตาปรานีที่หลอกหลอน
ลืมคำค่อนข่มขวัญที่หวั่นไหว
ลืมจำจดกฎรักพักผ่อนไว้
ลืมอภัยไม่ถือโกรธยกโทษลืม
ลืมฝากคำอำลาวันลาจาก
ลืมออกปากตัดใจไม่ปลาบปลื้ม
ลืมหันหลังทั้งทำใจไม่หยิบยืม
ลืมด่ำดื่มได้ไหมใจตัวดี.