4 ธันวาคม 2550 06:32 น.
Salukphin
รักฉันนานนานแค่ไหนใจเธอรู้
ไม่อยากตู่ให้ขัดเคืองเรื่องเผลอปล่อย
ด้วยอดีตกรีดใจใช่เลื่อนลอย
เหตุเกิดบ่อยเธอเผลอใจให้รายทาง
ฉันขอไกลไม่เก็บเหน็บรักษา
ยอมรับว่าจากไกลใช่ทิ้งขว้าง
แต่ใจจำคำรักลวงบ่วงอำพราง
ขอแรมร้างห่างเธอก่อนเผลอใจ
หมดนิยามความรักภักดิ์เพื่อฉัน
แท้กำนัลยามใจเธอพลั้งเผลอไผล
รักฉันนานนานยากเปลี่ยนเขียนแปรไป
น่าขันไหมใจรักเธอที่เผลอลืม
ฉันจึงเก็บเหน็บใจไว้ให้ห่าง
มอบสรรค์สร้างแด่คนดีที่ปลาบปลื้ม
ไม่มีใจให้ใครพักรักหยิบยืม
ลบด่ำดื่มความหลังฝังทิ้งไป.
3 ธันวาคม 2550 17:40 น.
Salukphin
ใจของฉันหวั่นไหวให้ประหลาด
ใช่เขลาขลาดแต่หวาดกลัวตัวอ่อนไหว
ทั้งพรึงพรั่นสั่นเสียวแสบแปลบปลาบไป
เกิดอะไรใช่อาเพศเหตุหรือลาง
เธอเปลี่ยนใจไปมีใหม่ใช่หรือเปล่า
แอบมีเขาเป็นเงาใจไม่เหินห่าง
ฉันอยู่ไกลใยรักจักอับปาง
ต้องแรมร้างลาไกลใช่เลิกรา
จึงเกิดเหตุให้ใจไหวคลอนสั่น
คว้างเคว้งขวัญหวั่นไหวไห้โหยหา
ไร้เรี่ยวแรงแต่งยิ้มหวานขานน้ำตา
จึงก้มหน้าเมินหลบพบผู้คน
อยากแข็งขืนยืนยิ้มกริ่มเต็มหน้า
แต่ใจล้าครอบครองใยหมองหม่น
ข่าวคราวเธอเงียบไปใช่แสนกล
ยากจะค้นคำตอบปลอบไม่จริง.
28 พฤศจิกายน 2550 07:33 น.
Salukphin
อยากฉุดรั้งเธอไว้มิให้ห่าง
อย่าแรมร้างสายใจใยเสน่หา
ร้อยถักทอหน่อรักไว้ไม่ร้างรา
เติมคุณค่าของรักด้วยภักดี
ระยะทางใช่ขวางกั้นจัดสรรรัก
อุปสรรคหนักใหญ่ใช่ศักดิ์ศรี
เธอทะนงคงมั่นมากยากพาที
ฉันคนนี้ก็ทระนงคงพอกัน
จึงเจอเจ็บตะเข็บใจในความรัก
เหมือนโซ่หลักถักล้อมใจจนไหวหวั่น
มาลาทองคล้องน้ำตาล่ารางวัล
รองรับขวัญของใจในวันลา
แม้ใจอยากฉุดรั้งยังไร้สิทธิ์
เพียงเสี้ยวคิดใจก็ท้อพ้อโหยหา
ใจเราสองครองโบช้ำย้อมน้ำตา
ปรารถนาคือสมหวังยังอยู่ไกล.
28 พฤศจิกายน 2550 07:28 น.
Salukphin
ฉันรักเธอมากไหมใจเธอรู้
ใช่ขี้ตู่ตี๊ต่างร้างแหนหวง
รักเธอมากกว่าใครใช่แค่ควง
ทั้งเป็นห่วงหวังดีมีอาทร
อาจจะดูไร้ค่าติน่าเบื่อ
ด้วยมิเชื่อชอบระแวงแต่งเรื่องหลอน
คิดว่าฉันนั้นรักเร่เห่เว้าวอน
แล้วยอกย้อนยั่วใจให้ระทม
คำว่ารักจากฉันนั้นเอ่ยยาก
แต่รับปากฝากรักไว้ไม่ขื่นขม
ทั้งทอถักภักดีมิมีตรม
อย่าห่อห่มระแวงคลางแคลงใจ.
26 พฤศจิกายน 2550 06:59 น.
Salukphin
แพรผืนนี้มีค่าไหมไม่อาจรู้
ด้วยมองดูไร้ค่าใยผ้าหมอง
มิพลิกพลิ้วปลิวไสวใครจะมอง
ลอยละล่องฟ่องฟ้ายามราตรี
ไม่ทอแสงวะวับงามจับตา
ทั้งผืนผ้ามิมีเงาเข้าแต้มสี
ฟ้าก็คล้ำดำสนิทในคืนนี้
แพรจึงมีสีคล้ำเหมือนช้ำใจ
แพรผืนงามวามวาวพราวระยับ
ใครจ้องจับต้องงันงงและหลงใหล
ด้วยเส้นสายลายใยผ่องต้องตรึงใจ
คนใกล้ไกลต่างหมายปองครองแพรงาม
น่าประหลาดปรารถนาช่างอาภัพ
ใครยากจับแตะต้องเหมือนของห้าม
เพียงสายตาเชยชมข่มคำปราม
ยังต้องคร้ามเงาประกายพ่ายผืนแพร
ระริกไหวไอน้ำค้างหว่างรัตติกาล
แพรผสานหวั่นไหวไร้รอยแผล
ทอใยรักฟักประสานการดูแล
ใยผ้าแพรพลิกพลิ้วลิ่วตามลม
แพรผืนบางร่างสายเส้นเต้นพลิ้วไหว
คลี่สายใยไออุ่นกรุ่นห่อห่ม
มีลวดลายหลายหลากฝากสายลม
ช่วยพร่างพรมห่มกายหายหนาวใจ
แพรผืนงามแวววามใสในค่ำนี้
เส้นใยมีพลิกพลิ้วพราววะวาวใส
ส่องประกายพรายระยับงามจับใจ
ผสานไว้ด้วยเส้นลายทอสายใย
แพรน้ำค้างหว่างไพรในค่ำนี้
ดูหลากสีละลานตาคาคบไม้
ห่มยอดหญ้าพลิกพลิ้วช่อกอก้านใบ
ประดุจไหมสีทองคล้องใจกาย
ระยิบยับวับวาวราวแต่งแต้ม
เจิดจ้าแจ่มล้อนวลยวนจันทร์ฉาย
แพรน้ำค้างพร่างพรมห่มทุกข์คลาย
ชนหญิงชายอบอุ่นใจด้วยใยแพร.
หน้าส่วนตัว
818
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
