1 กุมภาพันธ์ 2551 07:00 น.
Salukphin
ลมหนาวผ่านพัดไปใจรับรู้
ยืนยิ้มสู้ด้วยใจแกร่งแฝงความหวัง
เปี่ยมศรัทธากล้าแกร่งแรงพลัง
ลืมความหลังฝังใจไร้รูปรอย
สายฝนโปรยโรยรื่นชื่นฉ่ำนัก
แจ้งประจักษ์หลักของใจไร้เหงาหงอย
เธอคือแสงแห่งหวังใหม่ไม่เลื่อนลอย
ใจดวงน้อยก็อบอุ่นคุณสายใจ
มองโลกกว้างอย่างนักสู้ผู้ไม่แพ้
ลบอ่อนแอล้างขวัญที่หวั่นไหว
สายฝนใหม่ไล้รับซับสายใย
ดุจแสงไต้ส่องนำทางกลางราตรี
ขอบคุณน้ำฉ่ำเย็นเป็นฟองฝอย
ช่วยปลดปล่อยเงาร้ายห่างหายหนี
ขอบคุณในน้ำใจมากไมตรี
เธอคนดีผู้ชี้นำธรรมสอนใจ.
1 กุมภาพันธ์ 2551 05:54 น.
Salukphin
ฝากหัวใจใสซื่อที่ดื้อรั้น
ผ่านแสงจันทร์จ้าแจ่มแอร่มสี
ช่วยโลมไล้สายใจมอบไมตรี
กล่อมใจนี้เนาละมุนกรุ่นละไม
ฝากหัวใจไหวกร่อนมากอ่อนไหว
ให้ลมไล้ลูบขวัญปันสดใส
ลบทิฐิทระนงลงจากใจ
เขียนค่าใหม่ให้แข็งแกร่งกว่าเดิม
ฝากหัวใจไร้แรงแฝงโรยล้า
ให้ดาวพาสายแสงแต่งส่งเสริม
ลบมุมเศร้าเหงาใจใส่แต่งเติม
ทั้งพูนเพิ่มสีสดจดใจงาม
ฝากหัวใจใส่อาทรอ้อนคำหวาน
ข้ามรัตติกาลม่านใจไร้เหยียดหยาม
ร้อยสนุกสุขสมถมทุกยาม
เฝ้าติดตามไม่เหินห่างร้างนาที
ฝากหัวใจไปห่อห่มบ่มรักแท้
ที่มอบแด่คนไกลไม่หน่ายหนี
แฝงรอยยิ้มพิมพ์ใจเปี่ยมไมตรี
ทบทวีคูณเพิ่มเสริมรักเดียว
ฝากหัวใจใยหวานขานเอิบอิ่ม
ลงภาพพิมพ์เนื้อใจไปเกาะเกี่ยว
สลักรักถักใจไปกลมเกลียว
ทุกเศษเสี้ยวอณูใจมอบให้เธอ
ฝากหัวใจใช่ฝากไว้ให้รักษา
อย่าร้างราเติมใจใฝ่เสนอ
เติมปุ๋ยรักถักใจไร้เผอเรอ
มั่นเสมอเธอจ๋าโปรดอย่าลืม.
31 มกราคม 2551 06:34 น.
Salukphin
แอบยิ้มรับกับน้ำตาบ่ารินไหล
ตื้นตันใจพี่กลับมาหาน้องน้อย
ชีพใช่ดับลับร่างห่างหลุดลอย
ใครนะปล่อยข่าวสร้างช่างใจดำ
พี่รู้ไหมใยรักมิถักเปลี่ยน
ยังขีดเขียนจงรักภักดิ์เสมอสม่ำ
สัตย์สัญญารักษาไว้ไม่ผิดคำ
ทุกเช้าค่ำครองใจไว้คอยรอ
แม้ใจเจ็บเหน็บหนาวร้าวแค่ไหน
ยังมั่นใจในรักฟักเติมต่อ
มิน้อยใจไผลเผลอบ่นก่นตัดพ้อ
เพียรห่มห่อหัวใจไว้รอคอย
ลานลำดวนอวลกลิ่นหอมล้อมโอบขวัญ
มะลิวัลย์พราวพร่างพรางเหงาหงอย
เล็บมือนางนางแย้มงามแช่มช้อย
ดุจน้องน้อยคอยรับพี่กลับมา
สารภึยี่โถแก้วแถวริมรั้ว
ชูช่อยั่วยวนใจอาลัยหา
จำปีปีบพิกุลและจำปา
ลมพลิ้วพาพัดล่องถึงห้องนอน
เสียงฟ้าร้องก้องสนั่นโถมฟันฟาด
ด้วยสัญชาตญาณปลุกลุกจากหมอน
เหลียวมองหาพี่ยาอย่างอาวรณ์
อกสะท้อนแท้ภาพฝันนั้นลวงใจ
มิมีพี่ข้างเคียงกายคล้ายวันเก่า
เหลือซากเงาเย้าขวัญยามหวั่นไหว
แม้คืนวันผันผ่านเนิ่นนานไป
ยังจดไว้ในกลางใจไม่เคยลืม.
30 มกราคม 2551 07:15 น.
Salukphin
ฝากไปถึงคนดีที่ฝั่งฝัน
ทุกคืนวันฉันมองจ้องดูฟ้า
บอกดาวเดือนเตือนย้ำคำสัญญา
ให้รู้ว่าใจรักถักอาลัย
ทุกเวลานาทีที่ผันผ่าน
ทรวงสะท้านเหน็บหนาวร้าวหวั่นไหว
อยากรู้ว่าคนดีที่แดนไกล
รู้บ้างไหมใครคิดถึงซึ้งผูกพัน
ฝากสายลมพรมพลิ้วลิ่วข้ามฟ้า
ถักเสน่หาล้อมใจลบไหวหวั่น
ฝากรุ้งทองคล้องสายใจให้คู่กัน
ฝากตะวันส่องใจงามตามติดเธอ
ฝากน้ำค้างกลางหาวพราวระยับ
ช่วยซึมซับไอเย็นส่งตรงเสนอ
ฝากจันทราจูนคลื่นใจให้เจอะเจอ
อย่าให้เพ้อเพียงฝันค้างอยู่ข้างใจ.
28 มกราคม 2551 06:20 น.
Salukphin
เธอคือคนของเขาเราหมดสิทธิ์
อย่าพึงคิดผิดศีลธรรมคำแม่สอน
จงตัดใจใยห่วงหาเอื้ออาทร
หยุดรักซ้อนย้อนใจไฟรักลวง
หมดโอกาสวาดหวังทั้งปรารถนา
อย่าอิจฉาหัวใจใส่แหนหวง
อย่าแอบคิดเคอะเขินขอเดินควง
อย่าร้อยบ่วงบาปกรรมช้ำเกี่ยวใจ
อย่าลืมอายขายเกียรติเหยียดศักดิ์ศรี
ข่มเลวดีสนองขวัญแสร้งหวั่นไหว
หวังชนะต่อต้านคัดค้านใคร
มันสิ้นไร้คุณค่าไม่น่ารัก
อย่าสนิทสนองใจไฟตัณหา
อย่าลืมว่าแจ้งใจได้ประจักษ์
อย่ามึนเมาเข้าตาอย่าทึกทัก
จงตระหนักเธอคือเพื่อนเหมือนวันวาน
อย่าหลงปลื้มดื่มด่ำคำพูดหวาน
อย่าซาบซ่านซึมซับในสิ่งไขขาน
อย่าหลงเชื่อเยื่อคารมถมร้าวราน
อย่าก้าวผ่านพ้นย่างลืมยางอาย
อย่าใจอ่อนอ่อนไหวเดี๋ยวได้แพ้
เพราะอ่อนแอแปรเปลี่ยนเขียนลืมหน่าย
ใช้สติไตร่ตรองมองอุบาย
อย่ามักง่ายโง่จนเจ็บเหน็บซานซม
ยอมถดถอยถอดใจในคำแม่
ยอมพ่ายแพ้เพื่อหัวใจไม่ขื่นขม
ยอมเพื่อศักดิ์ศรีใจไร้ระทม
คล้องห่อห่มคุณธรรมน้อมนำใจ.
หน้าส่วนตัว
1559
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
