12 สิงหาคม 2551 12:23 น.
Salukphin
กลับบ้านเราวันนี้นี่เงียบเหงา
เสียงขลุ่ยเศร้าเคล้าเพลงซอพ้อโหยหา
อังกะลุงฝั่งคุ้งคลองก้องลมมา
หนุ่มชาวนานั่งผิงไฟใกล้กองฟาง
จากสงกรานต์บ้านนาสาวลาทุ่ง
เข้าเมืองกรุงมุ่งเสี่ยงโชคโลกสรรค์สร้าง
อาบน้ำปรุงฟุ้งเฟื่องกายอายอวลนาง
เงินชะล้างลบคราบอาบโคลนตม
สวมสายเดี่ยวเกี่ยวอกพกมือถือ
กระโปรงคือผ้าผืนน้อยคอยห่อห่ม
ที่เบาะว่างข้างกายชายชิดชม
สาวสังคมสมัยใหม่ไกลบ้านนา
คำสัญญาหน้าฝนก่นลืมสิ้น
สาวลืมถิ่นทุ่งทองน้องลืมป่า
ลืมตำลึงแกงเลียงเคียงไตปลา
ลืมน้ำท่าในบึงเก่าแสนเศร้าใจ
หนุ่มชะเง้อเก้อมองทั่วท้องทุ่ง
กอผักบุ้งบัวจอกเฉาเจ้าอยู่ไหน
ฝนก็ลานาก็แล้งข้าวแบ่งใบ
อีกเมื่อไรสาวนากลับมาเยือน.
12 สิงหาคม 2551 08:40 น.
Salukphin
มะลิร้อยหอมละมุนกรุ่นกลางฟ้า
หลอมคุณค่ารักจากใจลูกให้แม่
ถักทอซึ้งสายสัมพันธ์มั่นมิแปร
สานรักแท้ซาบซึ้งซึ่งพระคุณ
มะลิขาวพราวใสให้คิดถึง
นมหยดหนึ่งโยงสายใจใยอบอุ่น
กลั่นจากเลือดหลั่งรินไหลไล้ละมุน
หล่อเลี้ยงหนุนนำกายเราเยาว์จนโต
มะลิน้อยร้อยรวมรักกราบตักแม่
พระผู้แผ่พลังรักถักสายโซ่
อายุมั่นขวัญอยู่เย็นเป็นร่มโพธิ์
ดุจดั่งโบสีทองคล้องขวัญลูก.
11 สิงหาคม 2551 17:41 น.
Salukphin
กลับมาตามสัญญาใจในอดีต
ตามคมมีดกรีดใจใยเสน่หา
ตามร่องรอยรักเร่เห่ร้างรา
ตามปรารถนาที่แสร้งลืมปลื้มจดจำ
เพราะเธอพบคนใหม่ไฉไลกว่า
เขาสูงค่าเลิศลอยฉันต้อยต่ำ
จึงแรมร้างห่างไกลใช่ลืมคำ
เจ็บชอกช้ำคำเธอตื่นด้วยชื่นชม
ฉันค่าน้อยด้อยมากหากเทียบเขา
ศักดิ์ศรีเราแค่กาดำต่ำขื่นขม
จึงหลีกทางห่างเหินเมินนิยม
จำใจข่มปรารถนาตัดอาวรณ์
จากสาวน้อยสู่วัยสาวพราวเสน่ห์
กลับพื้นเพบ้านเก่าเราครั้งก่อน
มาเจอะเธอที่เคยรักร้าวขาดตอน
ไยต้องซ่อนสายตาหลบยามพบกัน
มิมีเงาเขาเคียงคู่ดูน่าแปลก
หรือต่างแยกย้ายใจเพราะไหวหวั่น
ลืมโซ่รักร้อยใจใยผูกพัน
แปลกนะนั่นสัญญาใจไม่มั่นคง
ฉันกลับมาครานี้ใช่หนีรัก
แต่มาพักพับสัมพันธ์กั้นใหลหลง
ปิดสัญญาอาลัยได้บรรจง
เป็นนางหงส์ที่ใจใช่แสร้งทำ.
11 สิงหาคม 2551 15:58 น.
Salukphin
ในคืนเหงาเศร้าไหมใจของฟ้า
คนเหว่ว้าอาดูรคูณแพ้พ่าย
กอบระทมตรมเหน็บเจ็บมิวาย
ใจสลายและเว้าวิ่นบิ่นมีรอย
ทุกคุ้งโค้งขอบฟ้าพบว้าเหว่
ใจร่อนเร่เรี่ยวแรงลดล้าถดถอย
ฝ่าม่านเมฆหมอกราตรีที่เลื่อนลอย
ขวัญเคลื่อนคล้อยปล่อยคว้างหว่างอารมณ์
แสงริบหรี่จากดาวพราวระยิบ
ยากยกหยิบโยงสายใยไล้ผสม
นวลจันทร์เจ้าเว้าวาดแสงแต่งชื่นชม
ใช่ห่อห่มหัวใจให้เหงาคลาย
ลมกราวกรูพรูพร่างกลางคืนเหงา
ดุจเยี่ยมเย้ายั่วใจไฟรักหน่าย
น้ำค้างพรมห่มใจซับไอกาย
ล้างฝันร้ายร้างไกลได้ครึ่งคืน.
11 สิงหาคม 2551 08:16 น.
Salukphin
ไม่มีสิทธิ์คิดถึงซึ้งห่วงหา
อย่าบากหน้ามาออดอ้อนงอนง้อฉัน
อดีตดับลับลาร้างห่างสัมพันธ์
ยากพลิกผันกลับสนิทติดสายใย
รักสิ้นเยื่อเหลือซากเศร้าจมเถ้าถ่าน
ที่แข็งกร้านไร้เชื้อเยื่อรักใหม่
สวาทวิ่นบิ่นจมตมโคลนใจ
มันมอดไหม้ไร้ผลึกสึกตะกอน.
หน้าส่วนตัว
834
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
