19 พฤศจิกายน 2551 00:07 น.
Salukphin
เศร้าเอ๋ยเศร้าโศก
ร้อยวิโยครวดร้าวหนาวปวดปร่า
ทั้งตรอมตรมขมขื่นกลืนน้ำตา
เจ็บทรมาเกินข่มซุกซมซาน
ทุกข์รันทดหดหู่คู่มิห่าง
กำสรดครางครวญโหยโอยเจ็บซ่าน
ระลอกถมห่มช้ำซ้ำเนิ่นนาน
ยากพ้นผ่านด่านวิโยคเศร้าโศกเอย.
18 พฤศจิกายน 2551 03:07 น.
Salukphin
ความเอ๋ยความสุข
แสนสนุกเริงร่าท้าขบขัน
รื่นสำรวลสรวลเสเห่จำนรรจ์
คืนและวันสันต์เกษมอิ่มเปรมปรีดิ์
ยิ้มหัวเราะเพาะงามงดเติมสดใส
โลมลูบไล้ไอละมุนกรุ่นเสริมศรี
เกี่ยวสลักถักร้อยรอยไมตรี
สร้อยความดีส่งสงบสบสุขเอย.
18 พฤศจิกายน 2551 02:59 น.
Salukphin
ดวงเอ๋ยดวงใจ
จะใกล้ไกลไต่ตามเฝ้าถามหา
จะพันผูกปลูกข้ามผ่านม่านเวลา
ดินและฟ้าใช่สยบการพบกัน
ห้วงทะเลมหาสมุทรยากยุดยื้อ
กำแพงหรือเขาใหญ่ใช่ขวางกั้น
จะรุกโรมโถมทะยานต้านฝ่าฟัน
เพื่อตามขวัญมาร่วมเรียงเคียงคู่เอย.
18 พฤศจิกายน 2551 02:55 น.
Salukphin
ดอกเอ๋ยดอกจาก
เป็นของฝากของขวัญวันไกลห่าง
แม้สนิทเสน่หาคราราร้าง
โศกมิสร่างจางจากฝากอาลัย
เป็นร่องรอยร้อยใจในกำสรด
ด้วยจำจดจารคิดถึงซึ้งหวั่นไหว
พบเพื่อพรากจากเพื่อสบจบหรือไร
แปลกไฉนใช้ดอกจากฝากลาเอย.
18 พฤศจิกายน 2551 02:08 น.
Salukphin
เสียงแมกไม้ไล่ใบซู่ลู่ลมฝน
สายลมบนโบยกระหน่ำช้ำโหยหวน
เสียงฟ้าร้องก้องคำรามข้ามครืนครวญ
ดุจกำสรวลสลดเศร้าเหงาหรือไร
ไร้หรีดหริ่งเรไรขับขยับเสียง
ยินก็เพียงสายน้ำซู่กรูหลั่งไหล
ฟ้าสะอื้นยากกลืนกล้ำเพราะช้ำใจ
จึงโหยไห้เห่กล่อมหลอมลงดิน
ทุกท้องที่เจิ่งนองฟ้าร้องไห้
เซ็นซ่านไหลไร้จุดจบพบทั่วถิ่น
ผ่านข้ามวันผันสู่คืนตื่นยลยิน
ยังมิสิ้นน้ำตาฟ้าอาดูร
ฤๅฟ้าเจ็บเหน็บระทมร้อยขมขื่น
ฟ้าจึงคืนน้ำตากลับดับสิ้นสูญ
ฟ้าละลายพ่ายตรมถมทวีคูณ
ลบเพิ่มพูนเจ็บจำจากพรากร้างรา
แล้วจะตื่นคืนแรงกลับแกร่งใหม่
เติมสดใสสีงามครามเจิดจ้า
ไร้เมฆหมอกม่านบังใจไร้น้ำตา
เป็นผืนฟ้าดารดาษวาดสกาว.
หน้าส่วนตัว
1161
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
