24 พฤศจิกายน 2551 17:44 น.
Salukphin
เบื่อ...เบื่อ...เบื่อ เบื่อเธอมากอยากให้รู้
เบื่อขี้ตู่ตี๊ต่างสร้างเรื่องฉาว
เบื่อเลวทรามหยามหยันหมั่นแต้มคาว
เบื่อสาวสาวกรายรุมล้อมห้อมกายเธอ
เบื่อ...เบื่อ...เบื่อ เบี่อจริงจริงที่นิ่งเฉย
ใช่คุ้นเคยเลยลืมเลือนเหมือนไผลเผลอ
อยากผลักไสไกลห่างร้างเจอะเจอ
จบรักเก้อเผลอใจไว้ครึ่งทาง.
24 พฤศจิกายน 2551 17:30 น.
Salukphin
นะ นะน ะ มาเกี่ยวก้อยร้อยสายใจ
เลิกหวามไหวหวาดหวั่นขวัญหมองหม่น
ฉันคนนี้มีใจหนึ่งซึ่งอดทน
หยุดสับสนค้นวุ่นวายคล้ายลังเล
ฉันเย้าแหย่แค่นี้กลับหนีหน้า
ทำเหมือนว่าร้ายแรงฉันแฝงเล่ห์
หากใจคิดบิดผันรั้นรวนเร
จะหันเหจากไกลตามใจเธอ.
24 พฤศจิกายน 2551 17:13 น.
Salukphin
สุดสะท้านผ่านตาว้าวาบหวิว
เสื้อผ้าปลิวลิ่วลอยล่องท่องลมหนาว
ชิ้นน้อยนิดปิดเนื้อนวลยวนชั่วคราว
อวดเนื้อขาวดำด่างบ้างช่างไม่แคร์
นุ่งซิ่นยาวกรอมเข่าเท้าอย่างยายย่า
ถูกค่อนว่าเฉิ่มเชยเกินเมินแยแส
หลุดจากโลกลายครามหยามเหลียวแล
ยิ้มแหยแหยเยาะด้วยปากถากด้วยตา
สตรีไทยในยุคนี้ฟรีแฟชั่น
กรอบเกราะกั้นกำหนดหมดคุณค่า
นิยมนอกลอกเลียนแบบแอบพกพา
นำพัฒนามาปรับเปลี่ยนเป็นของตน
วิถึไทยสมัยเก่ามิเข้าท่า
รุ่นปู่ย่าเชยเกินไปไม่น่าสน
ไร้วาบหวิวไหวหวามยั่วชั่วดีคน
ลูกหลานก่นคำซ้ำ ซ้ำ ย้ำสุดเชย.
23 พฤศจิกายน 2551 23:36 น.
Salukphin
ลำเอ๋ยลำดวน
กลิ่นหอมหวนยวนใจจนใหลหลง
หลอมสลักภักดีที่มั่นคง
ร้อยซื่อตรงต่อกันมิผันแปร
จากยามเย็นเซ็นซ่านกลิ่นรินยามสาย
หอมอวลอายละมุนเจือเอื้อโอบแผ่
สัญลักษณ์สายใจใยรักแท้
นำมอบแด่คนชราไทยใจบุญเอย.
22 พฤศจิกายน 2551 23:38 น.
Salukphin
ขุนเอ๋ยขุนทอง
เฝ้าจดจ้องมองเมียงเอียงคอหู
ขยับเลาะเกาะคอนอ้อนน่าดู
ขอข้าวหนูหน่อยนะคะค่ะขอบคุณ
ผลไม้ไทยแท้สุกแก่อ่อน
เจ้าของป้อนด้วยไมตรีที่อบอุ่น
วาจาหวานขานตอบกอปรเป็นทุน
เสริมสร้างหนุนนำศรีส่องขุนทองเอย.