19 ธันวาคม 2551 02:18 น.
Salukphin
ลมเจ้าเอ๋ยรำเพยเชยระรื่น
ลมโชยชื่นแผ่วพลิ้วละลิ่วไหว
ลมพัดพาแผ่นดินถิ่นหัวใจ
ไปฝากใครหรือลมจ๋าบอกข้าที
ลมหนาวเหน็บเหนื่อยไหมในคืนค่ำ
ลมเคยช้ำราร้างห่างไหมนี่
ลมชาเฉื่อยเฉยไหมในไมตรี
ลมหน่ายหนีแหนงใจไหมสักครา
ลมเคยพรมห่มคิดถึงซึ้งหรือไม่
ลมมีใจให้เอื้อเผื่อไหมหนา
ฤๅลมไร้ปรานีมีเมตตา
ใจลมจ๋าจะดำไหมใคร่รู้จัง
ลมพัดผ่านม่านเวลาหารักไหม
ลมถามใจสักนิดยามผิดหวัง
ว่าใจลมห่มโกรธโปรดเกลียดชัง
ลมคลุ้มคลั่งเกรี้ยวกราดฟาดสิ่งใด
ลมรู้จักอภัยบ้างไหมเล่า
ยามลมเศร้าเหงาหงอยเป็นบ่อยไหม
ลมชะเง้อเพ้อรอตัดพ้อใคร
ลมหวั่นไหวหวาดหวั่นพรั่นไหมลม.
18 ธันวาคม 2551 05:47 น.
Salukphin
ออดเอ๋ยออดอ้อน
คนใจอ่อนอ่อนไหวให้วาบหวาม
เพราเยื่อใจไม่ไตร่ตรองถ่องถ้อยความ
ยากหักห้ามอารมณ์ห่มเห็นใจ
ด้วยใสซื่อถือจริงใจไร้สืบสาน
เจอะแววหวานขานคำทำหวั่นไหว
แพ้ลูกออดหยอดอ้อนซ้ำย้ำครั้งใด
ภูเขาใหญ่ยังทลายพ่ายแพ้เอย
18 ธันวาคม 2551 05:29 น.
Salukphin
เกลียดเอ๋ยเกลียดชัง
เพิ่มคลุ้มคลั่งเคียดแค้นแน่นมิหาย
สุมร้อนเร่าเผาผลาญใจไม่รู้คลาย
สติพ่ายพิษอารมณ์ข่มชั่วดี
เมื่อสะสมห่มจิตคิดตกต่ำ
เดินเหยียบย่ำคำเกลียดไว้ไม่หน่ายหนี
ก็ยากปลดปลงอภัยให้ปรานี
บวกติดหนี้เหนี่ยวชังฝังกายเอย.
18 ธันวาคม 2551 05:22 น.
Salukphin
ปวดเอ๋ยปวดร้าว
ร้อยลึกหนาวเหน็บใจยากไถ่ถอน
เป็นบาดแผลรังแกใจให้สั่นคลอน
ต้องไหวอ่อนซึมเศร้าเหงาระทม
จะกี่ปีกี่เดือนมิเลือนลบ
ทวีทบทรมานสานขื่นขม
เพราะพิษเย้ายั่วใจไร้ชื่นชม
ห้องอารมณ์ร้อยรวดปวดร้าวเอย.
18 ธันวาคม 2551 05:15 น.
Salukphin
เพลงเอ๋ยเพลงพร
ร้อยอักษรสานสดับรับปีใหม่
ใส่ทำนองร้องรับประดับใจ
มามอบให้ทุกคนบนลานกลอน
สุขสำราญกายใจไร้หม่นหมอง
เกียรติเงินทองทวีทรัพย์นับเนื่องซ้อน
ลาภยศยิ่งเพิ่มพูนให้ไม่ขาดตอน
เภทภัยห่อนใกล้กรายทำร้ายเอย.