21 ธันวาคม 2551 10:45 น.
Salukphin
เธอคือหงส์ฉันคือกาอย่าพึงหมาย
หยุดยื่นสายเสน่หามาเกี่ยวข้อง
อย่าหวังวาดสวาทใจใฝ่เคียงครอง
เลิกปองปักปลูกรักถักเรือนใจ
กาก็มีทะนงตรงศักดิ์ศรี
ใช่อวดดีขี้เห่อเผลอหวั่นไหว
มิละโมบโลภมากอยากอวดใคร
ด้วยนิสัยของกาดำนั้นต่ำเกิน
กาคู่กาหงส์คู่หงส์คงเหมาะมั่น
เคียงคู่กันอย่างสบายไร้ขวยเขิน
ต่างสังคมห่มชนชั้นกั้นก้าวเดิน
ใจก็เพลินเพลงวิถีชีวิตตน
เป็นความนัยจากใจกามากล่าวขาน
ขอฝากผ่านกานท์กลอนก่อนหมองหม่น
ขอโทษเถอะที่ใจหมดความอดทน
หยุดสับสนสร้างหวังวาดลืมชาติกา
ปลดสัมพันธ์ผูกใจให้สิ้นซาก
อย่าหมายฝากเยื่อใยให้ห่วงหา
จบคือจบลบเรื่องราวขอกล่าวลา
ลืมปรารถนาวางบาทบทกฎคือลืม.
21 ธันวาคม 2551 10:35 น.
Salukphin
เมื่อห่วงใยใสซื่อคือจุดเปลี่ยน
ก็อยากเขียนความนัยเล่าไขขาน
เป็นข้อคิดคำคมห่มร้าวราน
ขอฝากผ่านอักษรกลอนจากใจ
มิเคยคิดบิดสัมพันธ์เฉกฉันเพื่อน
หรือข้ามเลื่อนเลอะลอยขวัญสร้างหวั่นไหว
ปรารถนาที่หวังดีมีห่วงใย
คืออยากให้เธอตั้งต้นเป็นคนดี
ใช่อยากเป็นเจ้าของถือครองสิทธิ์
แค่เป็นมิตรกำลังใจไม่หน่ายหนี
สายน้ำจิตจากใจเอื้อเยื่อไมตรี
ดั่งน้องพี่เพื่อนพ้องคล้องผูกพัน
ไม่เคยคิดคำย้อนยั่วหลอนหลอก
เพื่อเย้าหยอกตอกใจจนไหวหวั่น
หรือแสร้งลวงห่วงใยไปกำนัล
ย้ำสั้นสั้นเพื่อนกันเท่านั้นเธอ
ก็ขอโทษที่ทำให้เข้าใจผิด
อย่าใช้สิทธิ์ติดดั่งเงาเฝ้าเสนอ
อย่าตำหนิติว่าฉันนั้นเกลียดเธอ
อย่าก่นเพ้อพ้อว่าฉันนั้นใจดำ
เพื่อนคือเพื่อนเท่านั้นยากผันเปลี่ยน
ใจฉันเขียนเพราะศรัทธาอย่าเหยียบย่ำ
หยุดติดตามถามถ้อยร้อยคมคำ
หยุดเอ่ยย้ำคำรักกันฉันขอบคุณ.
21 ธันวาคม 2551 10:25 น.
Salukphin
คือจุดเปลี่ยน..
ที่ใจเขียนจดจำย้ำเสมอ
คำรักหน่ายจ่ายแจกแยกจากเธอ
นำเสนอเนื้อใจจำได้ดี
จึงเปลี่ยนใจให้แกร่งแข็งกว่าเก่า
ลืมเรื่องเศร้าโศกเลวร้ายผลักพ่ายหนี
จบรักร้าวหนาวเหน็บเจ็บเสียที
เติมแสงสีสู่ใจใส่เรืองรอง
แล้ววันนี้นี่น่าขันมันตลก
เธอหยิบยกย้อนนิยามความหม่นหมอง
บอกใครใครใจฉันดำทำเมินมอง
หลอกให้ปองหลงรักผลักร้างรา
หยุดสับปลับกลับกลอกหลอกใครเถอะ
หยุดเปื้อนเปรอะคำขานหว่านเสน่หา
หยุดคารมถมหวานการเจรจา
ก่อนเสียหน้าว่าฉันหมิ่นสิ้นเชิงชาย
อย่าพึงคิดเคยชิดชอบตอบเสนอ
ฉันและเธอยากก้าวย่างสร้างสิ่งหมาย
จบคือจบลบหวังวาดขาดมลาย
เหมือนน้ำลายคายขากถากทิ้งไป
ฉันและเขาเรารักกันมั่นเสมอ
มิพลั้งเผลอเผื่อรักย้ายผลักไส
ทั้งสัตย์ซื่อถือมั่นคงตรงจริงใจ
ร้อยสดใส่ใส่ขวัญตอบมอบซึ่งกัน.
21 ธันวาคม 2551 10:14 น.
Salukphin
เมื่อดอกไม้ไหวบานขานลมหนาว
มีเรื่องราวร้อยผูกปลูกหวั่นไหว
มีทุกข์ร้อนซ่อนสุขเศร้าเคล้ากันไป
มีห่วงใยไขว้โหยหาอาลัยกัน
เมื่อดอกไม้ไหวบานขานลมหนาว
เธอบอกกล่าวร้าวรวดปวดไหวหวั่น
บอกถูกรักหักหลังเป็นรางวัล
อยากให้ฉันครวญใคร่ไตร่ตรองดู
เมื่อดอกไม้ไหวบานขานลมหนาว
อยากฝากข่าวกับลมไปไขให้รู้
บอกคนไกลใจฉันนั้นอุ้มชู
มั่นคงอยู่ในรักถักใจเดียว
เมื่อดอกไม้ไหวบานขานลมหนาว
ใจของสาวยังหวงแหนอย่างแน่นเหนียว
คำสัญญาว่าไว้ใส่กลมเกลียว
ทั้งเด็ดเดี่ยวและปล่อยวางอย่างทระนง
เมื่อดอกไม้ไหวบานขานลมหนาว
มองเดือนดาวเด่นไกลฝากใจส่ง
ตอกสลักภักดิ์สัมพันธ์อย่างมั่นคง
มิลืมหลงลบร้างจางจากใจ.
21 ธันวาคม 2551 10:08 น.
Salukphin
เมื่อเยื่อใยใสซื่อสื่อแหนหวง
รักเป็นห่วงอาลัยให้ห่วงหา
ก็ยอมรับกับใจบ้างเป็นบางครา
เคยปรารถนาอยากร่วมเรียงเคียงคู่เธอ
แต่ส่วนลึกของเสี้ยวใจให้หวั่นหวาด
ด้วยขยาดพลาดผิดหวังรักพลั้งเผลอ
จึงเตือนตนก่นใจไม่เผอเรอ
ย้ำเสมอเพ้อเมื่อไรใจเจ็บนาน
ใจจึงใส่ใยเฉยชาบวกชาเฉย
ทั้งละเลยลืมรักถักร้อยหวาน
ปิดประตูห้องใจไร้ทุกข์ทรมาน
หยุดผสานสัมพันธ์นั้นกับใคร
เมื่อใจเธอแปลงเปลี่ยนเขียนความหมาย
ฉันจึงบ่ายเบี่ยงหลีกพบหลบผิดไหม
ก็ต้องตอบเข้าข้างอย่างมั่นใจ
ว่าฉันไม่เคยผิดสักนิดเดียว.
หน้าส่วนตัว
1437
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
