7 มกราคม 2552 15:14 น.
Salukphin
แอบมิกล้าบอกใครให้รับรู้
แอบมองดูอยู่ห่างห่างอย่างหลบซ่อน
แอบส่งยิ้มเยี่ยมเยือนเหมือนละคร
แอบออดอ้อนสะท้อนเก้อเผลอสบตา
แอบคิดถึงถอดใจใส่แหนหวง
แอบเป็นห่วงหากระทมตรมเหว่ว้า
แอบถามข่าวยามมิพบสบกานดา
แอบก้มหน้ายามเผชิญเดินสวนกัน
แอบกำนัลข้าวของต้องประสงค์
แอบด้วยหลงน้ำใจงามยามปลอบขวัญ
แอบนิยมชมชื่นใจใคร่ผูกพัน
แอบพรึงพรั่นกลัวเยื่อใยไร้เอ็นดู
แอบเพราะกลัวยั่วเย้ากระเซ้าเขิน
แท้หมางเมินละอายใจใช่หดหู่
อยากตะโกนก้องไกลให้ใครรู้
แอบรักครูคนสวยด้วยดวงใจ.
5 มกราคม 2552 16:00 น.
Salukphin
หนทางอันยาวไกลก็ไปถึง
หากครั้งหนึ่งของหัวใจไม่ถอยท้อ
สู้บากบั่นปั่นใจไม่นั่งรอ
ก่นร้องขอโชคชะตามาดาลดล
มีสองมือสองเท้าเข้ามุ่งมั่น
อุตสาหะเพียรขยันหมั่นฝึกฝน
ท่องนิยามความจริงใจใส่อดทน
บรรลุผลสมหวังอย่างตั้งใจ.
5 มกราคม 2552 15:55 น.
Salukphin
.ในคืนเหงาวันนี้ฟ้าสีโศก
ฟ้าอับโชคหรือระทมตรมสุดฝืน
ฟ้าพิโรธโกรธใครครางครืนครืน
ฤๅฟ้าตื่นฟื้นอารมณ์ขมขื่นคลาย
ฟ้าขยับพยับปีกหลีกหมู่เมฆ
ฟ้าแสร้งเสกสบสุขทุกข์ห่างหาย
ฟ้าคืนเหงาเศร้าใจไม่เว้นวาย
ฟ้าละลายพ่ายโศกเหงาเงาน้ำตา.
5 มกราคม 2552 15:48 น.
Salukphin
ขีดวงล้อมห้อมกายหมายกำหนด
วางเกณฑ์กฎกุมชะตาธิดาสาว
เจ้าต้องเด่นดีดังไกลไร้รอยคาว
ทุกข้อข่าวคนนิยมชมชื่นใจ
จะรักใครให้พ่อแม่แลเห็นชอบ
ทั้งตรวจสอบสินทรัพย์นับเนื่องใหญ่
เกียรติฐานะความรู้หรูกว่าใคร
จำเอาไว้ก่อนรับรักชายสักคน
แม่หนูน้อยค่อยซึมซับกับคำสอน
ด้วยวัยอ่อนเดียงสาพาสับสน
ไยมนุษย์จึงวัดดีที่มีจน
ค่าของคนผลอยู่ที่ชั่งตีตรา
แม้ใจอยากไถ่ถามตามความคิด
แต่ถูกปิดด้วยคำปรามห้ามกังขา
มีสมองท่องจำไว้ไร้ปัญญา
เวทนาชีวิตเจ้าน่าเศร้าจริง.
5 มกราคม 2552 15:43 น.
Salukphin
เป็นชะตาอาภัพโยงนับเนื่อง
ขีดเขียนเรื่องรักระทมตรมหวั่นไหว
เหตุสวรรค์นั้นห่างเหินมองเมินไป
คงจารไว้คือเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตา
เพลงบุพเพเห่กรรมนำลิขิต
สองชีวิตเวียนว่ายในไฟเสน่หา
แรงบุญฤๅใช่ลดหย่อนผ่อนทรมา
ดุจดั่งว่าต้องคำสาปบาปติดตน
จะกี่ภพกี่ชาติวาดสมหวัง
มิต้องหลั่งน้ำตานองร้อยหมองหม่น
รักที่พบสบปรารถนาฟ้าเบื้องบน
เทพดาลดลอวยพรชัยให้โชคดี.