10 มกราคม 2552 12:45 น.
Salukphin
จะมีใครบ้างนะที่จะอยู่
เมียงมองดูอยู่ชิดใกล้ได้ส่งเสริม
จะมีใครบ้างนะมาต่อเติม
และพูนเพิ่มพลังแกร่งเรี่ยวแรงใจ
จะมีใครบ้างนะเข้ามากอด
พร้อมพร่ำพรอดปลอบขวัญยามหวั่นไหว
จะมีใครไหนเล่าเฝ้าห่วงใย
มีบ้างไหมในช่องว่างริมทางเดิน.
8 มกราคม 2552 22:55 น.
Salukphin
คิดถึงเธอคนดีที่คิดถึง
ใจยังซึ้งส่งสายใจให้โทรหา
ฝากสายลมพรมพลิ้วลิ่วลอยมา
ข้ามขอบฟ้าต่อสายตรงส่งถึงเธอ
จากปักษ์ใต้เติมต่อใจไปต่อฝัน
เติมผูกพันมั่นรักถักเสนอ
ร้อยแหนหวงห่วงใยไปปรนเปรอ
มอบแด่เธอคนดีของหัวใจ
จากกรุงเทพฯถึงปักษ์ใต้ก็ไกลโข
หลายกิโลก็มิพรั่นหรือหวั่นไหว
ความคิดถึงกำลังเดินทางไกล
กำนัลให้ด้วยไอรักถักละมุน
มาลัยรักถักคิดถึงซึ้งรวมร้อย
ขอเกี่ยวก้อยหัวใจใยอบอุ่น
ผูกสัมพันธ์ฉันเธอแกร่งเป็นแรงทุน
กลิ่นรักกรุ่นกำจายอายอวลใจ.
8 มกราคม 2552 22:49 น.
Salukphin
อย่าโทรมาถ้าใจไร้สงสาร
อย่าผสานสายใจให้เหน็บหนาว
อย่าโทรมาถ้าถามถึงเรื่องราว
ความรานร้าวระบมตรมขื่นใจ
อย่าโทรมาปลอบใจให้มันขื่น
อย่ามาฟื้นสัมพันธ์ที่หวั่นไหว
อย่าโทรมาถ้าใจเขียนขีดเปลี่ยนไป
ปิดเครื่องไว้ไม่ต้องโทรโชว์เบอร์มา.
8 มกราคม 2552 22:43 น.
Salukphin
มาบอกว่าฉันคือตัวจริง
แล้วผู้หญิงคนนั้นนั่นใครหรือ
ช่างร้อยลิ้นปลิ้นปล้อนซ่อนฝึกปรือ
ใครใกล้มือเธอก็คว้ามาเชยชม
ผ่านกี่รายปลายมือยามเยื้องย่าง
พอไกลห่างร้างใกล้ชิดสนิทสนม
เธอร่ายลิ้นลวงหวานหว่านคารม
หญิงติดหล่มเหวห้วงบ่วงบาศใจ
ฉันมิใช่นงนุชบุษบาผู้อาภัพ
ที่ยอมรับพิษสวาทวาดหลงใหล
อิเหนาพลาดผิดกี่ครั้งยังอภัย
ด้วยหวั่นไหวในเล่ห์เพทุบาย
เลิกกันเถอะทนทำไมให้ชอกช้ำ
ฉันเจ็บจำจดใจไม่ห่างหาย
ตัดเธอออกจากใจใช่สบาย
ย้ำสุดท้ายเลิกกันฉันโชคดี.
8 มกราคม 2552 22:36 น.
Salukphin
หนทางรักเราสองต้องแปรเปลี่ยน
ด้วยใจเขียนขีดนิยามความแตกต่าง
ทัศนะแนวคิดผิดแผกทาง
ต้องเหินห่างร้างเกลียวเกี่ยวก้อยใจ
ไม่มีใครผิดถูกผูกสิทธิ์ขาด
ด้วยต่างวาดปรารถนาหวังคว้าไขว่
เธอมุ่งมั่นหมายมาดคาดหวังไกล
พร้อมตามไต่บันไดทองคล้องกำนัล
ฉันคิดแค่เรือน้อยค่อยจ้ำพาย
ความเรียบง่ายไม่ฟุ้งเฟ้อละเมอฝัน
บ้านหลังเล็กล้อมรั้วรักถักผูกพัน
ต่างมีกันและกันนั่นคือพอ
เมื่อหัวใจในมุมมองมีช่องว่าง
ก่อนรักจางจากใจใคร่วอนขอ
คืนคำรักอิสระใจไม่รั้งรอ
ได้ไหมหนอขอเป็นน้องของพี่ชาย.