17 กุมภาพันธ์ 2552 23:58 น.
Salukphin
หลงตัวเองมากไปใช่หรือเปล่า
คำยั่วเย้าเยี่ยมผ่านม่านอักษร
มีตลกตัดพ้อตามง้องอน
บนลานกลอนลับฝีปากฝากคารม
ใช่แคะค่อนย้อนหยามทรามเดียดฉันท์
หรือเย้ยหยันเยาะเหยียดใจใส่ทับถม
ช่วยขจัดปัดทุกข์คลายหายระทม
ห้องอารมณ์ระรื่นยื่นแบ่งปัน
มิตรจิตมิตรใจไร้เสแสร้ง
มิแต้มแต่งเติมจริตบิดเหหัน
มิเคยคิดอำพรางหวังรางวัล
พร้อมรับขวัญด้วยใจเปี่ยมไมตรี.
17 กุมภาพันธ์ 2552 23:55 น.
Salukphin
ดอกตำแย.
ช่างยอดแย่ยิกยักนักเสแสร้ง
ลิ้นตวัดวาดสาวยาวสำแดง
ล้วนเติมแต่งต่อตัวลวงชั่วดี
คันแค่ไหนใครโดนพิษฤทธิ์แรงร้าย
แก้ให้หายใช้น้ำกรดรดขัดสี
คงทุเลาล้างพิษจางเป็นบางที
จักให้ดีต้องราดรดหยดน้ำเกลือ.
17 กุมภาพันธ์ 2552 23:53 น.
Salukphin
เปิดผนึกเนื้อในไขความอ่าน
ถ้อยสื่อสารสมานสมัครนักเขียนใหม่
ขอเป็นเพียงเพื่อนนักกลอนเขียนอ้อนใจ
บอกอยากได้ความเมตตามากปรานี
อย่ารังเกียจเหยียดหยามความรู้ต่ำ
อย่าเหยียบย่ำทำลายส่ายหน้าหนี
อย่าถอดใจไม่แผ่เผื่อเอื้ออารี
ลงท้ายนี้ด้วยเคารพนบคุณครู.
17 กุมภาพันธ์ 2552 07:10 น.
Salukphin
หลงอักษรกลอนกานท์งานสร้างสรรค์
ใช่หลงฝันวาดใจใส่ชู้สาว
ฝึกงานเขียนขีดถ้อยร้อยเรื่องราว
ใช่ผูกคาวราคีแต้มสีใคร
กราบขอโทษหากใครอ่านขานขุ่นข้อง
อย่าได้หมองเรือนขวัญจนหวั่นไหว
จินตนาการงานเขียนเรียนรู้ไป
เพราะหลงใหลในร้อยกรองของทุกคน.
17 กุมภาพันธ์ 2552 07:05 น.
Salukphin
เงียบเอ๋ยเงียบเหงา
มีม่านเงาเศร้าหมองคล้องรอยหม่น
พร้อมหนาวเหน็บเจ็บช้ำต้องจำทน
ฝ่าสับสนวนวังเวงเพลงน้ำตา
กลางจุดเว้าแหว่งว่างหว่างความคิด
เสี้ยวเศษสิทธิ์สายใจใยเสน่หา
เงียบสงบพบพรากจากร้างรา
เหงาปิ้มว่าใจละลายสลายเอย.