1 มีนาคม 2552 23:52 น.
Salukphin
ร่ายสังคีตดีดพิณอ้อนออนซอนหวาน
พลิกพลิ้วผ่านม่านราตรีฟ้าสีแจ่ม
ระยิบยับวับวาวดาวคืนแรม
ดั่งใครแต้มกำมะหยี่มณีดาว
สายลมเย็นระเรื่อยลิ่วพลิ้วพัดผ่าน
ล้อผสานเรไรหรีดกรีดลมหนาว
พรูน้ำค้างพร่างพรมซู่กรูเกรียวกราว
เหมือนส่งข่าวคิดถึงมากฝากคนไกล
ในคืนนี้มีเพื่อนดาวพร่างพราวฟ้า
คอยเยี่ยมหน้าโอบขวัญยามหวั่นไหว
ทั้งผสานสัมพันธ์มั่นสายใจ
ดุจเกลียวไหมใยทองคล้องใจเรา
เป็นพลังแรงใจให้เสมอ
ฉันและเธออยู่ห่างไกลใช่หงอยเหงา
ต่างถนอมออมรักภักดิ์นานเนา
และหมั่นเฝ้าฟูมฟักเติมเพิ่มปุ๋ยใจ.
25 กุมภาพันธ์ 2552 02:09 น.
Salukphin
เด็กดีมีคุณธรรมนำชีวิต
รู้ถูกผิดประพฤติดีมีเหตุผล
งามจรรยามารยาทไทยผูกใจคน
รู้อดทนกตัญญูผู้มีคุณ
เป็นลูกดีที่แม่พ่อก็พอใจ
ด้วยนิสัยใฝ่รู้พัฒนามานำหนุน
ดีทุกอย่างสร้างแบบฐานสานเป็นทุน
เพราะอบอุ่นไอรักฝากจากครอบครัว.
25 กุมภาพันธ์ 2552 02:04 น.
Salukphin
ในคืนเหงาค่ำนี้ฟ้าสีคล้ำ
หมอกม่านดำดารดาษพาดผืนฟ้า
ในคืนแรมร้างอวลนวลจันทรา
มีดาราระยิบยับวะวับวาว
ลมบนแรงรุกโรมโถมก้อนเมฆ
ดั่งใครเสกลมร้อนรับขับลมหนาว
หยดน้ำค้างกลางไพรไม่สกาว
นกหนุ่มสาวหยุดส่งเสียงเคียงเรไร
เป็นคืนเหงาข้างแรมแซมว้าเหว่
สาวทะเลเริ่มล้อมขวัญที่หวั่นไหว
อยากเก็บดาวพราวฟ้ามาแต้มใจ
เติมสดใสขับไล่เงาเหงาหงอยคลาย.
25 กุมภาพันธ์ 2552 02:01 น.
Salukphin
หากต้องห่างร้างราเธออย่าโกรธ
โปรดยกโทษอภัยให้เด็กดื้อ
ด้วยเผลอไผลไม่เจนจัดขัดฝึกปรือ
เป็นยายบื้อซื่อเซ่อซ่าน่ารำคาญ
ก็ทะเล้นเล่นซุกซนจนเกิดเรื่อง
เธอจึงเคืองขัดเขินเมินมองผ่าน
ไม่ทายทักสนทนามาเนิ่นนาน
คำไขขานสวัสดีมิมีเลย.
24 กุมภาพันธ์ 2552 01:51 น.
Salukphin
เมื่อพรุ่งนี้ไม่มีเศษเสี้ยวความหวัง
ขอหันหลังก้าวจากไปใช่หลีกหนี
มิอยากพบสบสายตาแสร้งปรานี
ของคนที่เคยชิดใจมากไฟลวง
คงเหลือเพียงฝุ่นเถ้าเขม่ารัก
ผุกร่อนหักลมพัดปลิวลิ่วลอยร่วง
ยากสมานสานรอยร้อยเรียงดวง
สายโซ่ห่วงอาลัยก็ไม่มี
สิ้นสายรักถักใจไฟสวาท
เยื่อใยขาดปรารถนาส่ายหน้าหนี
หยดน้ำตาอาลัยก็ไม่มี
ณ จุดนี้อำลาโศกโบกมือลา.