22 มีนาคม 2552 18:03 น.
Salukphin
หนาวน้ำตาอีกแล้วแก้วจอมขวัญ
ต้องไหวหวั่นเพราะรักลวงทรวงยามเผลอ
ก็ไม่อยากลงโทษหรือโกรธเธอ
ที่ก่นเพ้อพิษรักหักอกตรม
ก็มาคอยปลอบใจให้หายเศร้า
ตามยั่วเย้าหยอกใจไล่ขื่นขม
อยากเห็นเธอสดชื่นรื่นอารมณ์
ใช่ห่อห่มหัวใจในน้ำตา
แม้หมั่นไส้ใคร่จักตีสักทีหนึ่ง
แต่แววซึ้งจากตาใสไร้เดียงสา
ก็ใจอ่อนอ่อนใจได้ทุกครา
นี่แหละหนาเพราะรักเพื่อนเหมือนตามใจ.
21 มีนาคม 2552 22:17 น.
Salukphin
เก็บความรักฟักซ่อนไว้ในสุสาน
เก็บร้าวรานระทมตรมหวั่นไหว
เก็บแผลพิษฤทธิ์รักซอนกร่อนกินใจ
เก็บรอยไหม้หมองหม่นไว้คนเดียว
เก็บเพราะจำช้ำใจไม่อยากฝืน
เก็บขมขื่นกลืนเจ็บเหน็บซอกเสี้ยว
เก็บระบมบ่มผิดหวังฝังรูปเรียว
เก็บกอบเกี่ยวกับผนึกลึกจมดิน
เก็บลบลืมเลือนไว้ใต้ความจำ
เก็บใยช้ำพอกโคลนตมถมจนสิ้น
เก็บหัวใจไม่รับรู้ดูยลยิน
เก็บในถิ่นสุสานบ้านหัวใจ.
21 มีนาคม 2552 22:12 น.
Salukphin
นกกระจิบบอกพี่บ่าวสาวใต้หลอก
นกกระจอก..บอกสาแก่ใจไม่สงสาร
นกกระจิบ.. บอกพี่ชายใจร้าวราน
นกกระจอก..ขานคนชีกอขอห่างไกล
นกกระจิบถามตัดใจได้หรือเปล่า
นกกระจอก.ตอบมีเหงาเศร้าหวั่นไหว
นกกระจิบ..จึงเออออพอเข้าใจ
นกกระจอก.บอกไม่เท่าไรใจคงลืม.
21 มีนาคม 2552 22:03 น.
Salukphin
อย่าโทรมาหา
เสียเวลาอย่าโทรบอกหลอกเหตุผล
เสียเวลาลวงร้อยเล่ห์เทวกวน
พูดสับสนจนฉันแจ้งแจงทำไม
อย่าโทรมาหา
มันไร้ค่าน่าเบื่อเธอเชื่อไหม
ไม่อยากรู้เรื่องราวคาวขื่นใจ
ยอมรับใช่เซ็งสุดสุดหยุดอย่าโทร.
21 มีนาคม 2552 21:49 น.
Salukphin
ไยโทษฟ้าโทษดินสิ้นสงสาร
พร่าประหารหัวใจให้เหน็บหนาว
เหมือนก่นโทษผลักไสใส่เรื่องราว
เป็นผ้าขาวเขียนสะอาดปราศหมองมัว
ก็ทุกอย่างยื้อยุดไว้จิตไขว่คว้า
กระสันต์หามาเติมตนค้นดีชั่ว
ต้องแหวกว่ายวงล้อกรรมซ้ำพันพัว
เข้าเกลือกกลั้วทะเลหลงตรงฝังใจ
ด้วยมนุษย์เนื้อแท้นั้นมากปัญหา
เพียรศึกษาเพราะอยากรู้คู่หลงใหล
เป็นสัจธรรมนำเหตุผลจนจบไป
แท้อะไรไม่จีรังและยั่งยืน.