24 เมษายน 2552 20:37 น.
Salukphin
แม้วันนี้ไม่มีหวังยังยิ้มสู้
ยืนหยัดอยู่อย่างทะนงคงศักดิ์ศรี
ถึงใจกร่อนอ่อนโรยราล้าเต็มที
ใบหน้านี้ยังแจกยิ้มหวานพิมพ์ใจ
แม้หม่นหมองครองช้ำจำทนนิ่ง
เก็บความจริงอิงลวงถ่วงถมไว้
สร้างความสุขสู่ใจคนก่นทำไม
รักมอบให้ทุกคนบนลานกลอน.
23 เมษายน 2552 19:35 น.
Salukphin
เดือนสีหม่นคนร้องไห้..
รักสิ้นเยื่อขาดใยใจสลาย
มีน้ำตามารองรับกับเพื่อนกาย
พร้อมแผลร้ายร้าวระทมขมขื่นใจ
เจ็บ เจ็บ เจ็บ เหน็บหนาวร้าวปวดปร่า
พิษซ่านซ่าซึมแทรกซอนกร่อนหวั่นไหว
ขวัญเคว้งคว้างว่างเปล่าเหงาสายใย
อีกนานไหมใจจักหายหน่ายซึมเซา
เดือนสีหม่นคนจะเจ็บเหน็บนานไหม
ใครจะไล้ลูบรอยไล่หงอยเหงา
ใครจะช่วยขจัดร้อนผ่อนบรรเทา
ให้บางเบาในยามนี้สักกี่คน
เพราะใจเจ็บเหน็บทรมากว่าสิ้นลม
ทุกข์ห่อห่มห้องใจหุ้มใยหม่น
เดือนคืนนี้มีเพื่อนช้ำซ้ำจำทน
อีกกี่หนนะคนช้ำต้องทำใจ
จะมีสิทธิ์บ้างไหมในความหวัง
หยุดความหลังฝังจบลบหวั่นไหว
ใจเจิดแจ่มแจ้งรอยยิ้มอิ่มละไม
เป็นคนใหม่ไร้ทุกข์สุขเปรมปรีดิ์.
23 เมษายน 2552 19:30 น.
Salukphin
เมื่อเธอลืมฉันก็จะไป
มิโหยไห้งอนง้อหรือขอร้อง
มิติดตามถามรีรอหรือต่อรอง
มิขุ่นข้องขัดเคืองใจใดใดเลย
เมื่อเธอลืมฉันก็จะไป
แฟร์ดีไหมในคำพร่ำเฉลย
อาจฟังดูมันพิกลคนคุ้นเคย
เพราะเอื้อนเอ่ยออกไปอย่างใจดี
เมื่อเธอลืมฉันก็จะไป
สรุปได้ลงตัวชัวร์นะนี่
ต่างก้าวเดินเหินห่างร้างไมตรี
จบเสียทีถนนร้างระหว่างกัน
23 เมษายน 2552 19:25 น.
Salukphin
พระจันทร์ยิ้ม.อาทิตย์เยาะ.
ดาวหัวเราะทะเลเมฆเสกผันผวน
ฟ้าครางครืนโครมครามถามแปรปรวน
สายลมหวนลมบนโบกโยกแกว่งไกว
สายฝนหลั่งไหลซู่ซ่าล่าลมร้อน
แดดโรยอ่อนยามบ่ายหน่ายหวั่นไหว
อยากจะยิ้มแย้มใจรับซับพลังใจ
สักเสี้ยวใหม่ในเวลานาทีวัน.
23 เมษายน 2552 19:22 น.
Salukphin
ออกไปเถอะ.
อย่าป้ายเปรอะเลอะคาวฉาวเปื้อนฉัน
อย่าเบียดบังรังควานหว่านทรามกัน
อย่าขีดคั่นปั้นน้ำหวังทำลาย
จบ จบ จบ จบกันทีแค่นี้แหละ
โปรดแยกแยะเลิกแทะทีนี่เบื่อหน่าย
จงสงบจบสงครามความน้ำลาย
ขอบ๊ายบายโบกมือลาลานะเธอ.