25 เมษายน 2552 18:51 น.
Salukphin
เธอบอกฉันวันนั้นไงไปให้พ้น
อย่าสับสนมาบอกเปล่าเข้าใจผิด
ฉันก็คนมีสมองตรองรู้คิด
ขอใช้สิทธิ์ศักดิ์ศรีใจไปไม่ลา
ไม่ต้องให้ใครตอกย้ำคนก่นไล่
หรือผลักไสซ้ำซ้ำย้ำมีค่า
มาวันนี้นี่บอกกันขอสัญญา
รักชั่วฟ้าดินสลายมิอายใจ
สายเกินไปในคำบอกที่หลอกหว่าน
ใจมันด้านเกินซึมซับรับหวั่นไหว
เชิญประคองตระกองรักกักเก็บไป
ฉันน่ะไม่ขอรับกลับเก็บคืน.
24 เมษายน 2552 20:57 น.
Salukphin
ไม่เคยคิดเติมหวังวาดปรารถนา
ด้วยรู้ว่าสิ้นไร้ไกลเกินหวัง
ที่พบผ่านพ้นไปไม่จีรัง
จึงยับยั้งรั้งรอขอทำใจ
ไม่อยากพบแผลพิษฤทธิ์รักร้าว
ไม่อยากหนาวเหน็บขวัญร้อยหวั่นไหว
ไม่อยากห่มหล่มน้ำตาถักอาลัย
ไม่อยากได้ใยสวาทพาดริ้วรอย
ไม่เพราะกลัวการเจ็บเหน็บปวดปร่า
ไม่เพราะว่ากลัวซึมเศร้าโศกเหงาหงอย
ไม่เพราะกลัวทรมานทนการคอย
ไม่เพราะปล่อยกลัวไหวหวาดวาดระแวง
ไม่คงเป็นข้ออ้างสร้างเกราะกั้น
เพื่อขีดคั่นกันใจให้กล้าแกร่ง
แท้คือใจไหวอ่อนซ่อนเคลือบแคลง
แล้วเสแสร้งสรรค์สร้างพรางความจริง.
24 เมษายน 2552 20:50 น.
Salukphin
เมื่อตัวฉันนั้นไร้ค่าเธออย่ารัก
เพราะต่ำศักดิ์ยศเกียรติน่าเหยียดหยาม
ทั้งรูปชั่วตัวดำน้ำใจทราม
มิงดงามอับปัญญานารีไทย
เป็นสาวเซ่อซุ่มซ่ามมากความเฉิ่ม
ยากแต่งเติมเพิ่มงามงดแต้มสดใส
แก้วหน้าม้ายังสดสวยรวยน้ำใจ
แต่ฉันไม่มีค่าอย่าเหลียวมอง
ก็คือคนใจดำแล้งน้ำใจ
เมินข้ามไปไม่สนความหม่นหมอง
ไม่มีรักปักปันใจให้จับจอง
ทุกหอห้องหัวใจใช่ปล่อยวาง
ดุจตุ๊กตาเคลื่อนไหวไขลานปลุก
ละเสพสุขทุกข์ทั้งหลายหน่ายเสริมสร้าง
ไร้รู้สึกนึกคิดปิดหนทาง
แค่ก้าวย่างตามร่องของเข็มลาน.
24 เมษายน 2552 20:47 น.
Salukphin
ขวัญเอ๋ยขวัญขวัญมาอย่าว้าเหว่
หยุดร่อนเร่เหห่างร้างเรือนขวัญ
หยุดซุกซ่อนอ่อนร้าวหนาวรำพัน
หยุดไหวหวั่นหวาดผวาล้าเสียที
ขวัญเอ๋ยขวัญขวัญมาอย่าร้องไห้
หักอาลัยห้ามเจ็บเหน็บหน่ายหนี
หักสวาทขาดกลางร้างไมตรี
หักล้างหนี้หัวใจจบลบอำลา
ขวัญเอ๋ยขวัญขวัญสงบจบเฉยนิ่ง
จงละทิ้งโซ่สวาทปรารถนา
จงลืมเลือนเฉือนคำหลอกบอกสัญญา
จงกลับมาเป็นเสาหลักพิทักษ์ใจ
ขวัญเอ๋ยขวัญอย่ารีรอหยุดท้อถอย
จงปลดปล่อยปลอบขวัญเลิกหวั่นไหว
ปัดความเหงาเป่าความช้ำเศร้าทำไม
ยิ้มเข้าไว้ปลูกขวัญกลับรับสู่เรือน.
24 เมษายน 2552 20:41 น.
Salukphin
มนต์ดอกไม้สวยงามนามดอกโศก
แกว่งไกวโลกโยกคลอนซ่อนอ่อนไหว
ร้อยร้อนรุ่มสุมช้ำเก็บงำไว้
ประหลาดไหมแสดแดงส้มดูกลมกลืน
ใครจักคิดดอกไม้งามแฝงความเศร้า
โศกรุมเร้าร้าวระทมแซมขมขื่น
ช่อดอกไกวไหวล้อลมห่มข้ามคืน
สุขจะฟื้นตื่นกลับมาหาเมื่อไร
เป็นมุมมองของใจในยามเหงา
โศกสุขเศร้าเคล้าหยอกขวัญจนหวั่นไหว
ยามเหนื่อยหนักอยากพักผ่อนป้อนแรงใจ
ใต้โศกใหญ่สักคราหนึ่งราตรี.
หน้าส่วนตัว
1138
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
