30 มกราคม 2550 23:20 น.
Salukphin
เป็นดอกหญ้าริมดินไร้กลิ่นสี
จึงไม่มีคุณค่าน่าถนอม
ถูกเหยียบย่ำทำร้ายหมายดมดอม
ก็มิยอมยืนหยัดกล้าท้าลมแรง
กลีบดอกแข็งมิอ่อนหรือกร่อนช้ำ
ทุกเช้าค่ำชูช่อไกวล้อแสง
แดดแผดกล้าฟ้าจะครึ้มซึมโรยแรง
ยอมยืนแห้งเหี่ยวพับอยู่กับต้น.
30 มกราคม 2550 22:53 น.
Salukphin
บอกบอกบอกบอกรักฉันในวันนี้
เหมือนเธอมีเล่ห์กลลวงฉลฉ้อ
วางบาศบ่วงห่วงแสนกลคนชีกอ
ทำก่อร่อก้อติกหยิกหยอกใจ
เชอะถอยไปเกลียดนักคนมักง่าย
หว่านเชิงชายชีกอส่อนิสัย
ลงทุนปลูกพืชหว่านคิดการไกล
ตายเกิดใหม่กี่ครั้งฉันยังไม่รัก.
30 มกราคม 2550 22:25 น.
Salukphin
รักคิดถึงเธอไหมฉันไม่รู้
แต่จู่จู่เธอร้างไกลก็ใจหาย
เพียงสายลมพรมพลิ้วพัดผ่านกาย
ขวัญจักคล้ายหวาดผวาหน้าเศร้าซึม .
30 มกราคม 2550 22:03 น.
Salukphin
หนาวน้ำตานางฟ้าลดาหนาว
ด้วยรักร้าวหวั่นไหวใครสงสาร
ใจเจ้าเจ็บเหน็บหนาวเศร้าร้าวราน
ชีวิตผ่านเจ็บจำช้ำติดใจ
แม้นใจอยากเดินผ่านด่านความช้ำ
เหมือนมีกรรมผูกมั่นเจ็บหวั่นไหว
มิเปิดช่องมองความจริงทิ้งห่วงใย
เก็บรักไว้ในอดีตกรีดจดจำ
แม้ชีพดับลับไร้ร่างมิสร่างรัก
ร้อยสลักภักดิ์คงมั่นคนขันขำ
ทั้งที่รู้รักครั้งนี้เป็นสีดำ
ยังถลำซ้ำดื้อรักยากหักลา
นั่งเหม่อมองท้องฟ้าคราโพล้เพล้
ดูทะเลเห่คลื่นคลั่งซัดฝั่งซ่า
ตะวันรอนอ่อนแรงแสงโรยรา
ใจก็ล้าอ่อนแรงแข่งตะวัน
ต้องกลับมาซุกใจในอ้อมอก
แม่กอดกกซับน้ำตาคราไหวหวั่น
เก็บพี่เขาไว้ข้างในใช่ลืมกัน
อย่าปิดกั้นตัวเองไว้มันไม่ดี
นางฟ้ารู้แม่รักหวงห่วงเสมอ
มิพลั้งเผลอห่างไกลในทุกที่
สายตาแม่อบอุ่นกรุ่นไมตรี
สองมือนี้ไล้น้ำตาที่บ่านอง
นิ่งเถอะนะจะร้องไปพี่ไม่ฟื้น
เขาไม่คืนกลับมาอย่าหม่นหมอง
เก็บความดีพี่คงไว้ในใจน้อง
แม่ขอร้องหนูอย่าเศร้าหนาวน้ำตา
ในคืนเหงาค่ำนี้มีเพื่อนดาว
ที่พร่างพราวแสงส่องเยี่ยมท้องฟ้า
เขียนความทุกข์ซุกเรื่องรักลงอักขรา
กรองภาษาสื่อเล่าเขียนเงารัก.
29 มกราคม 2550 18:30 น.
Salukphin
ค่ำคืนนี้มีแสงดาวพราววะวับ
ระยิบระยับจับตาเกลื่อนฟ้าสวย
สายลมพลิ้วโชยระรื่นชื่นระรวย
วานลมช่วยเป็นสื่อถือหัวใจ
ข้ามขอบฟ้าแสนไกลไปให้ถึง
มอบคนซึ้งซึ่งห่างกันอย่าหวั่นไหว
บอกเขาว่าคนข้างหลังยังห่วงใย
มิมีใครร่วมเรียงคอยเคียงครอง
ลมช่วยโอบอุ้มใจให้คลายเหงา
อย่าให้เขาซานซมตรมหม่นหมอง
อย่าให้ใจเขาช้ำช้ำตานอง
และมีช่องกั้นกลางระหว่างกัน
ลมช่วยพัดหมู่ดาวพราวกลางฟ้า
เป็นดวงตาทรงพลังทั้งรับขวัญ
ให้เขาสุขสดชื่นทุกคืนวัน
ยิ้มสุขสันต์ยามตื่นลบขื่นทรวง.