4 เมษายน 2550 10:38 น.
Salukphin
โปรดทราบอนึ่งคิดถึงพอสังเขป
หยิบม้วนเทปบันทึกคำย้ำคิดถึง
ใจสลักถักรวมร้อยรอยคำนึง
ผูกซาบซึ้งเป็นของขวัญกำนัลใจ
ใช้สายใจไปทอถักใยรักหวาน
ลบร้าวรานปลอบขวัญคนหวั่นไหว
หนึ่งใจมอบตอบฝากจากคนไกล
โปรดรู้ไว้รักคิดถึงซึ้งนิรันดร์.
4 เมษายน 2550 09:59 น.
Salukphin
ใจเด็กดื้ออ่อนแอแพ้ไหวหวั่น
ตาคู่นั้นมันตัดพ้อล้อหวั่นไหว
คำบอกรักภักดิ์มั่นนั่นแกว่งใจ
ประหลาดไหมใจเด็กดื้อคืออ่อนแอ
แม้ส่วนลึกของใจใคร่จะแย้ง
คำเขาแต่งมุสาหลอนซ่อนพิษแผล
ยังอยากค้นกระวนกระวายหลายตัวแปร
ดื้อจริงแท้นะใจสอนไม่จำ
คงจักต้องหมองหม่นจนร้องไห้
ด้วยเผลอใจก้าวย่างอย่างถลำ
เจอะเสียบ้างช่างไงจะได้จำ
มิหลงคำของใครให้ซ้ำรอย.
4 เมษายน 2550 09:38 น.
Salukphin
ฝากคิดถึงซึ้งใจไกลข้ามฟ้า
ฝากลมมาว่าคิดถึงซึ้งเสมอ
สานสายใจใยซึ้งคิดถึงเธอ
มั่นเสมอมิรู้คลายหน่ายสัมพันธ์
หากบอกไม่ใจแย้งแต่งสับสน
ชอบซุกซนจนใจต้องไหวหวั่น
คนอยู่ไกลใจคงเขินเมินเหมือนกัน
แค่เงาฝันถักบ่วงลวงสายตา
แค่คิดถึงคงไม่แปลกใจแหลกหรอก
คำเย้าหยอกยั่วย้อนดุจซ่อนหา
ความจริงใจให้กันมั่นศรัทธา
คงคุณค่าความคิดถึงซึ้งจับใจ.
4 เมษายน 2550 09:16 น.
Salukphin
หนึ่งใจนั้นมีมอบตอบแด่เธอ
มั่นเสมอแม้ใจเจ็บร้อยเหน็บหนาว
ต้องขื่นขมซมซานพิษรานร้าว
ยามรู้ข่าวคนไกลไม่มั่นคง
ท่องสามคำย้ำใจให้อดทน
เพียงใจหล่นเผลอไผลใช่ใหลหลง
พร้อมอภัยใจภักดิ์ถักซื่อตรง
ปลอบใจปลงปล่อยวางว่าธรรมดา
แม้ส่วนลึกของใจแย้งไหวหวั่น
ตัวของฉันยิ้มระรื่นฝืนสีหน้า
ด้วยเชื่อมั่นคำคนดีที่สัญญา
จะกลับมาเคียงคู่อยู่ด้วยกัน
หากวันใดใจไม่ซื่อสื่อถึงบ้าง
อย่าแรมร้างขว้างใจปล่อยให้ฉัน
หลงละเมอเพ้อพ้อรอทุกวัน
บอกสั้นสั้นก็จะไปได้ไหมเธอ.
4 เมษายน 2550 07:46 น.
Salukphin
กำลังใจในวันนี้ฉันมีมอบ
คือยิ้มปลอบปลูกสายใจในวันเหงา
ร่ายทอถักรักผสานผ่านยั่วเย้า
อย่าโศกเศร้าเหงาหงอยน้อยใจกัน
ฉันอาจเป็นคนดื้อถือทิฐิ
เธอก่นติอย่างไรมิไหวหวั่น
ก็เธอคือคนของใจใช่สำคัญ
มิแบ่งปันเนื้อใจมอบใครเลย
อย่าโกรธนะนะเธอจ๋าอย่าขึ้งโกรธ
อย่าลงโทษเย็นชาและชาเฉย
กิริยาท่าทีที่ไม่คุ้นเคย
ดั่งจะเผยสัญญาณอันตราย
ฉันก็คงหันหลังทั้งลาจาก
แต่ขอฝากคำสั้นสั้นก่อนผันผาย
ขอรักเธอเสมอมั่นถึงวันตาย
ลมหายใจสุดท้ายมิคลายรัก.