21 เมษายน 2550 14:32 น.
Salukphin
ไม่มีสิทธิ์เพราะใจเธอไม่ซื่อ
จึงไม่ถือจดจำคำปลาบปลื้ม
อิสระของใจใช่ลบลืม
ใครหยิบยืมไปใช้เธอไม่แคร์
ฉันจะถนอมออมใจทำไมเล่า
เมื่อเธอเฝ้ากรีดใจใส่รอยแผล
ขอทำลายสายใจไม่เหลียวแล
เธอย่ำแย่แค่ไหนเมินไม่มอง.
21 เมษายน 2550 14:27 น.
Salukphin
รักคือเจ็บที่ใจในวันจาก
คืออกครากช้ำร้าวหนาวไหวหวั่น
คือซานซมขมขื่นทุกคืนวัน
คือโศกศัลย์พร่ำเพ้อละเมอครวญ
คือน้ำตาบ่านองท่วมห้องใจ
คือเพลิงไฟร้อนรนก่นกำสรวล
คือน้ำกรดรดใจให้เรรวน
คือโหยหวนไห้หาเศร้าอาดูร.
21 เมษายน 2550 14:18 น.
Salukphin
ฝากคิดถึงซึ้งใจให้ผู้บ่าว
วานส่งข่าวคนไกลอย่าไหวหวั่น
ระยะทางห่างไกลใจผูกพัน
อย่าเสียขวัญอิดออดยอมถอดใจ
ฝากคิดถึงซึ้งใจใส่กระปุก
นั่งนอนลุกหยอดคิดถึงซึ้งสอดใส่
ฝากสายลมพรมจูบและลูบไล้
ทุกเสี้ยวใจใยซึ้งคิดถึงเธอ.
20 เมษายน 2550 18:18 น.
Salukphin
ข้าฯแต่ศาลโปรดเมตตาปรานีหน่อย
ด้วยคำถ้อยโจทก์แถลงแจ้งข้อขำ
บอกจำเลยมิเผยใจใคร่หลอกอำ
ผิดกระทำโจทก์ช้ำใจให้ตีตรา
จำเลยใช่หลอกอำทำเสแสร้ง
หรือกลั่นแกล้งยอกย้อนใจใส่มุสา
มิตอบถ้อยร้อยใจใช่เฉยชา
ด้วยหยิ่งค่าของสตรีที่รักนวล
หากเอ่ยคำตอบต่อขอรับรัก
คงอกหักรักรวนเรเห่กำสรวล
คำคมหวานหว่านพร่ำร้อยสำนวน
หญิงคร่ำครวญเสียใจใครเมตตา
ใต้เท้าโปรดพิจารณาข้าฯผู้น้อย
ก่อนจักปล่อยเนื้อความตามพิพากษา
โทษจักผิดมาตราใดในอาญา
ข้อกล่าวหาหนักไหมโปรดไขคำ.
20 เมษายน 2550 18:08 น.
Salukphin
รักคือใยอาทรอันอ่อนหวาน
รักคือการโอบเอื้อเจืออบอุ่น
รักคือสุขเลิศล้ำฉ่ำละมุน
อวลกลิ่นกรุ่นกำจายร่ายมนต์ใจ
ทุกชนชั้นดั้นด้นจนประจักษ์
รักรักรักจักเลอค่าน่าคว้าไขว่
สบเสพสุขทุกข์เศร้าคละเคล้าไป
เพียงเพื่อได้สัมผัสไอกลิ่นไฟรัก.