5 พฤษภาคม 2550 16:35 น.
Salukphin
ในมุมเศร้า.......
มีรอยเหงาซับซ้อนซ่อนซุกไว้
หากชำแหละแหวะดูรู้ความใน
มีหนองใสขุ่นข้นขังทั้งกลิ่นคาว
ใครไหนมาอาสารักษาช้ำ
ลบรอยดำคล้ำคาดเจ็บร้อยเหน็บหนาว
ทาสีใจให้แย้มยิ้มพิมพ์พร่างพราว
สุกสกาวเปล่งแสงทองทุกห้องใจ.
5 พฤษภาคม 2550 16:32 น.
Salukphin
เพราะเธอเลือกเขาร่วมเรียงเคียงครองคู่
แล้วจักอยู่ทำไมให้คนหยัน
เมื่อมิใช่คนดีที่สำคัญ
คนเช่นฉันนั้นทะนงคงค่าตน
ด้วยใช่คนต่ำต้อยด้อยศักดิ์ศรี
กุลสตรีที่รักนวลล้วนเปี่ยมล้น
หากต้องแลกกับความสาวคาวกามกล
ฉันยอมจนคนรักหักใจลา.
5 พฤษภาคม 2550 16:24 น.
Salukphin
ไม่ต้องเก็บสิ่งใดใส่ค้างคา
ไม่ต้องมาวางอำนาจมาดข่มเหง
ไม่ต้องมาท้าทายอายนักเลง
ไม่ต้องเก่งก่นด่าด้วยบ้าบอ
ไม่ต้องทำขลาดอายว้ายขวยเขิน
ไม่ต้องเดินเลี่ยงหลบสบตาพ้อ
ไม่ต้องแอบนินทาหน้าสอพลอ
ไม่ต้องขอส่วนบุญหนุนเศษทาน.
4 พฤษภาคม 2550 13:17 น.
Salukphin
ขอบคุณในไมตรีที่มีมอบ
เป็นคำปลอบอบอุ่นละมุนขวัญ
เป็นแรงใจใยซึ้งซึ่งผูกพัน
คนไหวหวั่นกลับเข้มแข็งแกร่งอีกครา
ขอบคุณในความรักที่ถักทอ
ร้อยเกี่ยวก่อมุ่งมั่นพร้อมฟันฝ่า
ใจเหิมฮึกคึกคักถักศรัทธา
ยิ้มเต็มหน้าอีกครั้งทั้งเต็มใจ.
4 พฤษภาคม 2550 13:12 น.
Salukphin
จันทร์แห่งใจในชีวิตลิขิตฝัน
จารใจจันทร์จดแสงนวลยวนเสนอ
พรมลูบไล้ไออุ่นกรุ่นใจเธอ
รักเสมอเคียงใจไม่ร้างรา
ใจแย้มยิ้มพิมพ์สุขทุกค่ำคืน
นวลแสงชื่นรื่นเย็นเพ็ญส่องหล้า
เด่นแพรวพราววาววับงามจับตา
ดาริกายังพ่ายแพ้แก่แสงจันทร์.