28 มกราคม 2554 23:52 น.
Salukphin
จนกว่าจะถึงวันตายลบลายช้ำ
ที่ตอกย้ำซ้ำซ้ำเศร้าโศกเหงาหงอย
จนกว่าลมห่มใจยับดับรอคอย
พัดริ้วรอยร้อยหนาวเหน็บเจ็บเจือจาง
จนกว่าหนามอารมณ์ลบคมแหลม
ซอนซอกแนมเนื้อใจจนไกลห่าง
จนกว่าใยชีวิตปลิดเบาบาง
ถอดทุกอย่างวางจบแล้วลบลืม
เพราะใจจริงหญิงรักผลักลืมยาก
แข็งคือปากปิดใจช้ำร้อยด่ำดื่ม
หลอกลวงใจใช่เก่งนักรักให้ยืม
ยังแอบปลื้มแอบฝันจนวันตาย.
12 มกราคม 2554 23:48 น.
Salukphin
เมื่อยังเด็กเล็กนักจักทอฝัน
ด้วยวัยนั้นมองโลกใสไร้เดียงสา
บริสุทธิ์ดุจเมฆขาวทาบราวฟ้า
คาวมายายั่วจริตยากติดใจ
ฝันอยากเป็นคนดีมีคุณธรรม
เอื้อน้อมนำน้ำจิตมิตรผู้ให้
ยึดนิยามเสียสละรู้อภัย
โดยมิได้หวังผลลัพธ์ตอบกลับคืน
ยามเรียนจบพบนิยามความสับสน
เพราะผู้คนบนโลกนี้มีดาษดื่น
ต่างเสแสร้งแข่งยื้อยุดหาจุดยืน
ทุกแผ่นพื้นผืนดินต้องดิ้นรน
โลกมิได้สวยงามตามความฝัน
ยากจัดสรรปัญหาโกลาหล
ในสังคมถมวุ่นวายว่ายเวียนวน
เก็บดอกผลเพื่อสนองคลองอารมณ์.