2 เมษายน 2552 20:33 น.
Salukphin
ถ้าดอกไม้ในมือคือดอกรัก
คงจะหักแห้งพับอยู่กับต้น
เพราะขาดปุ๋ยดินใจใส่อดทน
และคงหล่นร่วงจากช่อล้อลานดิน
ด้วยดินแยกแตกระแหงแล้งชุ่มฉ่ำ
ใจจึงช้ำซ้ำเหน็บหนาวร้าวทั่วถิ่น
ทุกหอห้องหัวใจไร้ยลยิน
ต้องด่าวดิ้นดั่งดอกไม้ในกำมือ.
2 เมษายน 2552 20:20 น.
Salukphin
รักด้วยใจไม่โกรธถือโทษหรอก
จะหยิกหยอกอย่างไรไม่ถือสา
จะจำพรากจากไกลไร้น้ำตา
ด้วยคุณค่าของรักนั้นฉันภูมิใจ
รักไม่มีข้อกำหนดวางบทบาท
ใช้อำนาจข่มขวัญจนหวั่นไหว
รักถักทอหน่อปลูกผูกสายใย
จารจดไว้ใช่สนิทนิจนิรันดร์.
2 เมษายน 2552 20:17 น.
Salukphin
เมื่อเงินจางนางจรเธออ้อนฝาก
ยามเธอมากนารีมิมีบ่น
เออกระไรใจคอหนอชอบกล
ชอบฉ้อฉลฉกประโยชน์โปรดใส่ตัว
ก็คุ้มค่าราคาโวโก้มิหยอก
โดนสาวหลอกยอกย้อนซ้อนยวนยั่ว
พลิกเกมกลับรับเจ็บเหน็บพันพัว
อยากยิ้มหัวให้ดังดังฟังดูดี
เงินจะจางนางจะจรอ้อนคนอื่น
จะยิ้มรื่นคิกคิกระริกรี่
ตามสบายชายกะล่อนอ้อนพาที
ฉันคนนี้น่ะหน่ายบายละกัน.
2 เมษายน 2552 20:08 น.
Salukphin
เพราะคืนเหงาเงาจันทร์นั่นหม่นหมอง
ดาวขุ่นข้องมองเมินพรากจากฟ้ากว้าง
คนอ่อนไหวใจหวิวหวิวลิ่วลอยคว้าง
ขวัญใกล้ลางเลื่อนลอยด้วยน้อยใจ
ทั้งที่ใจปลอบว่าอย่าท้อแท้
หยุดรังแกเกี่ยวขวัญจนหวั่นไหว
หยุดไหวหวาดวาดระแวงแคลงเรื่อยไป
หยุดสงสัยสับสนปนลังเล
ยิ่งคืนเหงาข้างแรมดาวแต้มฟ้า
ต่อมน้ำตาแตกตื่นคลื่นเสน่ห์
พรั่งพรูไหลไม่ขาดสายยากถ่ายเท
ขวัญร่อนเร่รานร้าวหนาวมิคลาย
ยินเธอปลอบปลุกใจอย่าได้ท้อ
เหมือนเกี่ยวก่อกอปรขวัญไว้ไม่แหนงหน่าย
ใจสงบจบวางแนบข้างกาย
บ่งความหมายให้ใจสู้รู้อดทน
ขอบคุณนะขอบคุณคุณคนหนึ่ง
เป็นผู้ซึ่งปัดเหงาจางร้างหมองหม่น
จึงมอบยิ้มพิมพ์ใจให้ทุกคน
แทนกุศลสายใจโยงใยกัน
2 เมษายน 2552 20:01 น.
Salukphin
ดูละครย้อนยอกใจในเมียหลวง
น้ำตาร่วงน่าสังเวชกิเลสหนอ
ใจมนุษย์สุดยับยั้งรั้งคำ พอ
มากเกี่ยวก่อหน่อซับซ้อนซ่อนอารมณ์
ต่างก็อ้างฉันมิผิดคิดไขว่คว้า
เพื่อได้มาครอบครองปองสุขสม
มีชื่นชอบชิงชังคลั่งทุกข์ตรม
โถมถั่งถมทะเลใจไม่เคยเต็ม...
หน้าส่วนตัว
1132
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
