4 มกราคม 2552 16:43 น.
Salukphin
บทสรุปของใจในปีเก่า
เจอะเรื่องเศร้าเซาะใจใส่ขมขื่น
มีบาดเจ็บเหน็บช้ำทนกล้ำกลืน
หลับและตื่นต้องเวียนว่ายฝายน้ำตา
พบเพื่อจากพรากไกลใครกำหนด
ใจเจนจดจำฝังใจไฟเสน่หา
มันปวดแปลบแสบร้อนกร่อนวิญญา
ยิ้มขมปร่ามาลัยทองคล้องกำนัล
เมื่อปีใหม่ให้แสงทองเรืองรองใส
ดุจโลมไล้ไออบอุ่นกรุ่นรับขวัญ
ใจสงบจบเหน็บหนาวร้าวรำพัน
ปลุกเชื่อมั่นมาดทะนงเสริมส่งใจ.
4 มกราคม 2552 16:35 น.
Salukphin
ไม่มีรอยบาดเจ็บหรือเหน็บหนาว
ใจไร้คาวขื่มขมตรมร้อยแผล
และมิต้องติก่นชังหยามรังแก
คนพ่ายแพ้เพราะพิษรักจักไม่มี
ไม่มีคำออดอ้อนตามงอนง้อ
ใจบอกพอเพราะละอายอยากหน่ายหนี
ลบชื่อเธอทิ้งไปละไยดี
ขอศักดิ์ศรีของใจใส่ที่เดิม
ไม่มีที่จัดสรรปันสัดส่วน
ขอสงวนเนื้อที่ใจไว้ซ่อมเสริม
จดลิขสิทธิ์พรมแดนใจใส่แต่งเติม
ปรับพูนเพิ่มสีสันใหม่ให้งดงาม
ไม่มีม่านน้ำตามาพรางไว้
ไม่มีไถ้ถุงระทมห่มเหยียดหยาม
ไม่มีคำขอดค่อนหลอนติดตาม
ไม่มีหนามทรามชังคอยรังแก
ไม่ก็คือจุดเริ่มต้นที่ค้นพบ
คือจุดจบใจจากก่อนฝากแผล
ขอคืนสิทธิ์สละหมดงดดูแล
ขอบ่มแก้ฝีใจใส่ยาเอง.
3 มกราคม 2552 09:21 น.
Salukphin
รักนั้นหรือคืออะไรใครกำหนด
วางเกณฑ์กฎคดเคี้ยวเลี้ยวใหลหลง
มากหวังวาดปรารถนาน่างวยงง
ต่างมุ่งตรงวงเวียนเขียนนิยาม
บ้างกำหนดบทบาทวาดเลิศหรู
เคียงครองคู่ชิดใกล้ไร้เยาะหยาม
บ้างร้อนรุ่มสุมคลั่งไคล้ไล่ติดตาม
บ้างหวงห้ามแหนหวงฉกช่วงชิง
บ้างเก็บกักรักไว้ไม่เปิดเผย
บ้างละเลยเฉยชาวางท่านิ่ง
บ้างขวยเขินเมินหน่ายคล้ายประวิง
บ้างทอดทิ้งทำร้ายโซ่สายใย
บ้างตีค่าของรักจักซื้อขาย
บ้างทำลายสายขวัญจนหวั่นไหว
บ้างกอปรเก็บเกี่ยวรักถักเรือนใจ
บ้างโลมไล้ไอละมุนกรุ่นกลิ่นรัก
เพราะมากมีนิยามตามพานพบ
ต่างประสบสะสมเปลี่ยนเขียนกฎหลัก
ร้อยนิยามความเป็นไปในความรัก
ร่วมสลักจารความนัยลงใจงาม.
3 มกราคม 2552 08:55 น.
Salukphin
บทยี่สิบเอ็ดเผ็ดร้อนเคลือบอ่อนหวาน
พรางมนต์มารร่ายสลักรักสลาย
มีเข็มพิษฤทธิ์เร่าร้อนบ่อนทำลาย
ทิ่มแทงหมายสายใจเจ็บเหน็บทรมาน
บทยี่สิบสองครองทุกข์ปลุกมอมเมา
แฝงยั่วเย้าร้อยเล่ห์พิษฤทธิ์สงสาร
ฉาบน้ำผึ้งลวงล่อล้อบำนาญ
ทรมานหมดลมตรมสิ้นใจ
บทที่ยี่สิบสามตามย้อนยั่ว
ให้เมามัวเสียขวัญหวามหวั่นไหว
ไร้สติตรึกตรองมองแก่นใน
หลงคลั่งไคล้ทุกคืนวันจนฟั่นเฟือน
บทที่ยี่สิบสี่นี่ซับซ้อน
ร้อยยอกย้อนหลายตลบแล้วกลบเกลื่อน
พรางรสขื่นตื่นหวานสานลืมเลือน
ใจแปดเปื้อนมายาคาถามาร
บทที่ยี่สิบห้าคาถาหลง
เจอะงันงงหลงใหลใจซาบซ่าน
ทั้งสนิทติดตรึงซึ้งซาบนาน
ร้อยสะท้านระทึกไหวไร้เรี่ยวแรง
บทที่ยี่สิบหกตกถึงฆาต
มนต์ประหลาดร้อยใจให้อ่อนแสง
กัดซึมเซาะเกราะใจเลือดไหลแดง
ด้วยเคลือบแฝงฤทธิ์ลวงล้อทรมาน
บทที่ยี่สิบเจ็ดเคลือบเบ็ดบ่วง
ฤทธิ์ลมลวงเล่ห์ร้ายสายเหยื่อหวาน
เกี่ยวคาถามายากลมนต์ภูตมาร
พิษซึมซ่านทรวงในไม่รู้ตัว
บทที่ยี่สิบแปดแวดล้อมลวง
มากบาศบ่วงบรรเลงบทเพลงยั่ว
ใยสวาทวาดพิษฤทธิ์เมามัว
หลงเกลือกกลั้วเริงระรื่นลืมตื่นใจ
บทที่ยี่สิบเก้าเนาสนิท
แฝงใกล้ชิดติดตามเหมือนถามไถ่
ซ่อนลวดลายร้ายลึกผลึกใน
ซอกซอนไซ้ใจย่ำแย่ฝากแผลเป็น
บทที่สามสิบหยิบเพลงบรรเลงร่าย
โอมภูตพรายเพื่อนซาตานผ่านยุคเข็ญ
เริงระบำรำฟ้อนพรางร้อนเย็น
เจ็บซ่านเซ็นซาบซ่ามายามาร
อาถรรพ์ภูตพรายสาวเจ้าเสน่ห์
ดูร้อยเล่ห์บ้างไหมโปรดไขขาน
มายามนต์ทุกบทรสน้ำตาล
ขมเคลือบหวานหว่านใจให้ทรมา.
3 มกราคม 2552 08:41 น.
Salukphin
บทสิบเอ็ดเสร็จคำร่ายหมายผูกขวัญ
ซ่อนสาปสรรมนต์ลิขิตปิดหวั่นไหว
ซ้อนกลโกงโยงรักถักถ่ายไป
สู่เปลวไฟทะเลลวงบ่วงน้ำตา
บทสิบสองท่องบ่นปนเล่ห์ร้าย
ทุกข์ทั้งหลายถ่ายโถมโจมซ่อนหา
ซ้อนมนต์พิษฤทธิ์ร้ายร่ายพรางตา
จ้วงควักคว้าทาใจให้งมงาย
บทสิบสามงามงดแต้มสดใส
แต่พลิ้วไหวใส่เล่ห์เสน่ห์ร้าย
ร้อยหลอกหลอนซ่อนคมลมลิ้นพราย
ด้วยมาดหมายร่ายลุ่มหลงตรงภักดี
บทสิบสี่ใครร่ำเรียนเขียนหลงใหล
ทั้งจิตใจลืมอายพ่ายแพ้หนี
ลืมผิดถูกทั้งเมามัวและชั่วดี
มนต์บทนี้แรงร้ายร่ายรุนแรง
บทสิบห้าเร่าร้อนซ่อนอ่อนไหว
กัดกร่อนใจให้ล้าความกล้าแกร่ง
ด้วยดูดดื่มเลือดใจใส่เคลือบแคลง
พรายสีแสงสดใสไว้ลวงตา
บทสิบหกตกพิฆาตสวาทวาย
หลงมนต์พรายสายใจไร้ห่วงหา
จิตวกวนก่นลุ่มหลงงงมนตรา
ทั้งวิญญายอมสยบจบมนต์พราย
บทสิบเจ็ดจารร้ายร่ายหลอกหลอน
คนกะล่อนลวงเล่ห์เห่ห่อนหาย
ใยสวาทวาดรัดรึงให้ถึงตาย
หลงเวียนว่ายสายเสน่ห์เห่ห้อมใจ
บทสิบแปดแผดเผาเร้ารุมพิษ
ทั่วทุกทิศรุกโจมโถมเข้าใส่
ทั้งร้อนแรงแฝงร้ายร่ายรดไป
ดาลดลให้เจ็บร้าวหนาวเนิ่นนาน.
บทสิบเก้าเล่าร่ายร้ายหลอกหลอน
ทั้งยอกย้อนซ่อนไว้ใต้สีหวาน
ใครหลงใหลใจซมตรมร้าวราน
พิษซาบซ่านแทรกซึมซอนกร่อนกินใจ
บทยี่สิบกระซิบคำพร่ำแสนกล
ร่ายสับสนปลิ้นปล้อนยอกย้อนใส่
สลับมนต์มายาฆ่าเฆี่ยนไว้
จนสายใยสวาทบาดจนตาย
หน้าส่วนตัว
688
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
