21 มกราคม 2552 22:27 น.
Salukphin
สายสวาทขาดไปใจก็เศร้า
สายรักเราจืดจางใจห่างเหิน
สายใจเราร้างเลือนเหมือนถูกเมิน
สายใยเดินขนานผ่านเวลา
ถ้าสายฝนซัดสาดวาดความฝัน
สายรุ้งปั้นมุ่งมาดปรารถนา
ทั้งสายรักสายใจไม่ร้างลา
สายเสน่หารัดรึงถึงแก่นใจ
เมื่อสายรักสายสวาทดั่งวาดหวัง
พร้อมพรูพรั่งร้อยขวัญขับหวั่นไหว
สายรักร้อยรัดรึงถึงทรวงใน
เกี่ยวทอไขว้ใยเสน่หามาผูกพัน
ทุกเส้นสายสานใจไว้เป็นหนึ่ง
ต่างซาบซึ้งมีมอบปลอบรับขวัญ
ทั้งสนิทเสน่หาปรานีกัน
เหมือนหมายมั่นสถิตนิจนิรันดร์.
21 มกราคม 2552 22:11 น.
Salukphin
สงวนสิทธิ์เฉพาะคนโสด...
ขอเธอโปรดอภัยเข้าใจฉัน
สงวนสิทธิ์เนื้อที่ใจไม่แบ่งปัน
ขอกีดกันเธอไปไกลสายตา
สงวนสิทธิ์เฉพาะคนโสด...
อย่าขึ้งโกรธเกลียดหยามหนามเสน่หา
สงวนสิทธิ์พรมแดนใจไม่ตีตรา
ขอใช้ค่าความเป็นโสดโปรดเข้าใจ
สงวนสิทธิ์เฉพาะคนโสด...
ขอแล่นโลดเสรีที่ฝันใฝ่
สงวนสิทธิ์สละรักถักทิ้งไป
ได้ยินไหมตรงนี้ที่คนโสด.
19 มกราคม 2552 06:42 น.
Salukphin
ขอโอกาสวาดหวังสักครั้งหนึ่ง
ขอเธอซึ่งเก็บสายใจให้ปล่อยฉัน
ขอคืนสิทธิ์อิสระใจเคยให้กัน
ขอคืนฝันเสรีเนื้อที่ใจ
ขอความรักถักทอล้อคืนกลับ
ขอซึมซับรับขวัญที่หวั่นไหว
ขอหยุดรักภักดีที่ห่วงใย
ขอห่างไกลใช่แรมร้างแต่ร้างลา
ขอคืนเศร้าเสียใจให้เธอหมด
ขอปล่อยปลดอาลัยไร้ห่วงหา
ขอลบหมองร้องไห้ในแววตา
ขอคุณค่าของใจคืนให้กัน
ขอเธอปล่อยฉันไปได้หรือเปล่า
ระหว่างเราลบช่องว่างที่ขวางกั้น
คืนทุกอย่างทางใจให้กำนัล
เป็นของขวัญหัวใจได้ไหมเธอ
คือคำขอของฉันในวันนี้
ก่อนวันที่กายใจดับลับเสนอ
ก่อนสายใจใยสวาทขาดปรนเปรอ
เป็นคำเพ้อก่นขอย้ำก่อนอำลา.
19 มกราคม 2552 06:39 น.
Salukphin
อยากเห็นแสงสีทองของวันใหม่
ทอลูบไล้ไอดินกลิ่นรวงข้าว
ลมจูบไล้ใบข้าวเขียวอยู่เกรียวกราว
นกหนุ่มสาวเกาะกิ่งไม้ใกล้คันนา
อยากฟังเสียงต้นอ้อล้อกอไผ่
หริ่งเรไรจิ้งหรีดกรีดโหยหา
จักจั่นลองไนร้องก้องลมมา
กลางทุ่งหญ้าริกริกริ้วพลิ้วราตรี
อยากนั่งมองท้องฟ้าเวลาค่ำ
ม่านสีดำดารดาษคาดแสงสี
ดาวระยิบยับวับวาวราวมณี
ทั่วทุกที่ประดุจแซมแต้มโคมทอง
อยากหลับฝันเห็นเพื่อนพ้องและน้องพี่
สามัคคีรวมใจไทยทั้งผอง
รักกษัตริย์รัฐศาสน์ชาติถูกครรลอง
ร่วมปกป้องครองคำไทยให้ยืนยง.
19 มกราคม 2552 06:34 น.
Salukphin
ตุ๊กตาคลายเหงาเท่านั้นหรือ
ค่าฉันคือตุ๊กตาน่าสงสาร
ยามเธอเหงามาเคล้าคลอเพราะต้องการ
เมินมองผ่านเมื่ออยากผละละทิ้งไป
แอบมาพบเพราะเขาไกลไร้ใกล้ชิด
มาสนิทชิดชมกันยามหวั่นไหว
พอเขากลับคืนมาด้วยอาลัย
จึงผลักไสฉันออกนอกสายตา
ตุ๊กตาตัวนี้มีชีวิต
รู้ถูกผิดเจ็บหนาวร้าวเหว่ว้า
ขออิสระเสรีใจไถ่คืนมา
ขอคืนค่าของตนพ้นแอกใจ
ไม่มีคำขอโทษโกรธเคียดขึ้ง
หรือหวงหึงยื้อยุดฉุดคว้าไขว่
ขอเดินบนถนนโสดโลดแล่นไป
เป็นคนใหม่ใช่ตุ๊กตาน่าสมเพช.