26 มกราคม 2551 16:34 น.
Salukphin
ตุ๊กตาตัวนี้สีซีดหม่น
ด้วยไร้คนเข้าใจแต้มใยหวาน
แก้วจึงขุ่นข้นหมองครองร้าวราน
ยากผสานสีใสใส่ตุ๊กตา
เพราะตุ๊กตาตัวนี้ไร้ชีวิต
จึงถือสิทธิ์ทำร้ายหมายเข่นฆ่า
ช่างกระไรใจดำทำโกรธา
ใจคิดพร่าผลาญกันมันไม่ง่าย
เพราะตุ๊กตาตัวนี้ไร้ชีวิต
ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องฟ้องแพ้พ่าย
ต้องกลืนกล้ำช้ำใจใช่เดียวดาย
ฉากสุดท้ายใจแตกร้าวหนาวระทม
ตุ๊กตาตัวนี้ไร้ชีวิต
พรหมลิขิตขีดเส้นเต้นขื่นขม
เจอะรักร้าวหนาวเหน็บเจ็บซานซม
ใจต้องตรมแตกร้าวหนาวโทษใคร
ตุ๊กตาตัวนี้ไร้สีสัน
มีรอยปั้นเว้าแหว่งมากยากสดใส
ด้วยเจ้าของมองข้ามความเป็นไป
หวังเพียงได้ประดับตู้คู่บารมี
ตุ๊กตาก็มีใยชีวิต
แม้ลิขิตขีดประหลาดวาดแต้มสี
รับรู้ทุกข์สุขโศกเศร้าเคล้าเลวดี
ต่างกันที่มิใช่คนจนถ้อยคำ
ตุ๊กตา....
เธอขานค่าของฉันหยันขบขำ
ไร้ซึ่งสิทธิ์เสรีใจใฝ่กระทำ
พฤติกรรมชั่วโฉดโหดกว่าใคร
ไม่เคยคิดเมตตาและปรานี
ชอบย่ำยีหาญหักแล้วผลักไส
ตุ๊กตาอย่าเผยอเผลอบ่นไป
รู้ตัวไว้ไร้ค่าอย่าลืมตัว
ตุ๊กตา......
เจ้าไร้ค่าหรือไรไม่ยิ้มหัว
ยืนทะนงองอาจมิขลาดกลัว
ดั่งเย้ยยั่วชะตาไร้ปรานี.
26 มกราคม 2551 07:05 น.
Salukphin
ยิ้มขมปร่าน้ำตานองห้องใจหนาว
เจ็บปวดร้าวระทมทั้งขมขื่น
ชีพลอยล่วงลาลับกับเพลงปืน
ลูกเมียยืนร่ำไห้ใต้น้ำตา
มีสองมือถือชอล์กเขียนเวียนสอนสั่ง
เปี่ยมความหวังด้วยงานการศึกษา
เพื่อบ้านเกิดเมืองนอนก่อนกาลมา
พัฒนาสร้างยุวชนเป็นคนดี
มิได้หวังลาภยศบทสรรเสริญ
ทุกก้าวเดินเพราะใจรักในศักดิ์ศรี
มากน้ำใจให้กรุณาเอื้ออารี
มอบไมตรีตอบแทนคุณแผ่นดิน
หลับเถิดนะเพื่อนครูผู้สร้างสรรค์
เปลวไฟฝันนั้นมิดับและลับสิ้น
เพื่อนครูไทยในปัตตานีที่ยลยิน
มิทิ้งถิ่นยังสืบสานงานสร้างคน
แม้มาลัยน้ำตาหอมย้อมสีเลือด
ใช่แห้งเหือดความศรัทธาฝ่าหมองหม่น
พร้อมพลีกายให้ความรู้สู่มวลชน
อุทิศตนตามปณิธานงานของครู
สานสายใจใยความคิดชี้ผิดถูก
สร้างก่อปลูกวิญญาณงานนักสู้
เป็นเทียนทองส่องคุณธรรมนำเชิดชู
ตามเพื่อนผู้จากไปให้สัญญา.
25 มกราคม 2551 05:44 น.
Salukphin
ฝากลมพาพัดพลิ้วลอยลิ่วสู่
ถึงเธอผู้ผูกใจใยเสน่หา
ฝากบอกย้ำจำมั่นคำสัญญา
อย่าลืมว่าหญิงคนไกลตั้งใจรอ
อย่าลืมความสัตย์ซื่อที่ถือมั่น
อย่าแบ่งปันหัวใจเผื่อใครหนอ
อย่าปากหวานหว่านคารมถมชีกอ
อย่าเติมต่อแต่งใจไว้รายทาง
อย่าลืมรักถักทอที่ก่อปลูก
ลืมพันผูกเรือนขวัญที่สรรค์สร้าง
ลืมแววตาเอมอิ่มยิ้มเบาบาง
ด้วยอำพรางเพราะใจไหวโอนเอน
ให้สายลมพรมจูบลูบไล้ขวัญ
ร้อยผูกพันสายใจให้โดดเด่น
เกาะเกี่ยวรักถักใจไม่ว่างเว้น
หยุดล้อเล่นกับความรักที่ภักดี
ฝากลมบนฝนพรำร้อยฉ่ำชื่น
ผ่านค่ำคืนข้างแรมเศร้าเหงาแสงสี
ช่วยลบหมองหม่นใจในค่ำนี้
เปลี่ยนราตรีเจิดแจ่มแอร่มใจ
ให้คนดีที่ฉันมั่นคงรัก
ร้อยรวมภักดิ์เพื่อฉันหยุดหวั่นไหว
สลักซื่อถือมั่นนิรันดร์ไซร้
ตลอดไปยากเขียนเปลี่ยนผันแปร
ฝากลมซับรับขวัญมั่นเสมอ
ล้อมรักเธอด้วยใจไร้รอยแผล
ฝากถนอมอ้อมใจให้ดูแล
กับรักแท้ที่ซื่อตรงจงรักเดียว.
24 มกราคม 2551 18:36 น.
Salukphin
หากหัวใจใฝ่รักสักครั้งหนึ่ง
หยุดหวงหึงโหยหาตามฆ่าเข่น
หยุดกฎหลักพักรายเรียงไร้เบี่ยงเบน
หยุดเขียนเกณฑ์กรอบข้อห้ามนิยามใจ
ให้ความดีมีมอบตอบเสนอ
ใช่พลั้งเผลอเพราะอารมณ์ห่มหวั่นไหว
ใช้ความรักถักทอก่อสายใย
เติมสดใสสื่อรักหวานขานสัมพันธ์
หากหัวใจให้เอื้อเพื่อสงสาร
ขอเผาผลาญสายใจที่ไหวหวั่น
มิขอรับร้อยไมตรีมีมอบกัน
ขอเก็บกั้นหัวใจไม่คิดรัก
หากคิดจะรักใครใจเต็มร้อย
พร้อมเกี่ยวก้อยมั่นคงตรงแน่นหนัก
ทั้งสัตย์ซื่อถือจริงใจให้ประจักษ์
รวมสลักลมหายใจให้หนึ่งเดียว.
13 มกราคม 2551 14:51 น.
Salukphin
ซ่อนหวังวาดปรารถนาเพราะว่าผิด
ซ่อนลิขิดกามเทพเสพสงสาร
ซ่อนใจเจ็บเหน็บร้าวหนาวซมซาน
ซ่อนแววหวานหวาดระแวงแฝงอ่อนแอ
ซ่อนเจ้าเล่ห์เสแสร้งแกล้งสับสน
ซ่อนซุกซนวนว่ายหน่ายย่ำแย่
ซ่อนแววเกลียดเหยียดชิงชังโดนรังแก
ซ่อนพ่ายแพ้พิษระเริงเพลิงน้ำตา
ซ่อนหวังวาดปรารถนาตามหาฝัน
ซ่อนผูกพันสายใจใยเสน่หา
ซ่อนจืดจางรางเลือนเหมือนร้างรา
ซ่อนใบ้บ้าอาดูรคูณลำเค็ญ
ซ่อนรอยเจ็บเหน็บหนาวร้าวเกินข่ม
ซ่อนห่อห่มห้องใจใส่ทุกข์เข็ญ
ซ่อนรอยย้ำช้ำชอกตอกเช้าเย็น
ซ่อนจนเห็นเป็นละเลยดุจเฉยชา.
หน้าส่วนตัว
915
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
