5 กันยายน 2550 06:01 น.
Salukphin
หยุดหวังวาดปรารถนา ณ ตรงนี้
เพราะคนดีเปลี่ยนใจไปเป็นสอง
รักที่ให้ใช่คุณค่าแค่สำรอง
จึงหม่นหมองห้องใจใส่สีชา
หยุดไฟรักร้อนเร่าเร้ารุมผลาญ
ปณิธานเถ้าหัวใจไร้เสน่หา
เก็บหัวใจใส่โลงฝังทั้งน้ำตา
หยุดไขว่คว้าความรักพักหัวใจ.
5 กันยายน 2550 05:48 น.
Salukphin
เก็บหัวใจใกล้ช้ำเกือบย่ำแย่
เก็บรอยแผลช้ำชอกรักหลอกหลอน
เก็บสวาทผันผลักรักขาดตอน
เก็บใจซ่อนอ่อนไหวไฟรักลวง
เก็บน้ำตาบ่านองรินหมองหม่น
เก็บรอยก่นกำสรวลป่วนหนักหน่วง
เก็บร้อยฤทธิ์พิษสวาทพาดกลางทรวง
เก็บลงบ่วงถ่วงถมไว้ใต้หัวใจ.
4 กันยายน 2550 06:47 น.
Salukphin
เจ็บเพราะคำรักล้อพ้อลวงหลอก
เจ็บย้อนยอกหยอกล้อเล่นเช่นขันขำ
เจ็บซานซมขมไหม้ใจระกำ
เจ็บชอกช้ำเพราะคำรอหนอใจเรา
อีกเมื่อไรกันเล่าเจ้าหายเจ็บ
ลืมหนาวเหน็บเนื้อใจไม่หงอยเหงา
ใจพร้อมยิ้มพิมพ์ภาพหวานเนิ่นนานเนา
และยั่วเย้าเยี่ยมใจให้ฝันดี.
4 กันยายน 2550 06:41 น.
Salukphin
ไม่เคยลืมว่าเธอเผลอรักเขา
ใจก็เหงาเศร้าเคว้งคว้างว่างเปล่าเปลี่ยว
หน้าไร้ยิ้มพิมพ์ใจใส่ซีดเซียว
เธอมิเหลียวเหลือบมองทั้งสองตา
ฉันจึงต้องสั่งใจให้กล้าแกร่ง
อย่าโรยแรงหกล้มหรือก้มหน้า
ขอเป็นยูงหยิ่งแววหางนางมยุรา
ยากลดค่ามางอนง้อขอรักคืน
ไม่มีรักถักใจใส่แหนหวง
ไม่มีห่วงหน่วงใจให้ขมขื่น
ไม่มีถามตามยื้อยุดคือจุดยืน
ไม่มีฝืนใจหักพักสัมพันธ์
ไม่มีขอต่อใจให้ยุ่งยาก
ไม่มีฝากงอนง้อขอยื้อขวัญ
ไม่มีโกรธโปรดเข้าใจในจำนรรจ์
ไม่มีฉันตกค้างหล่นบนทางใจ.
4 กันยายน 2550 06:29 น.
Salukphin
ร้อยคิดถึงซึ้งรักถักทอฝัน
มากำนัลคนไกลด้วยใยหวาน
หลอมไมตรีที่เลอล้ำรสน้ำตาล
รินไหลผ่านกาลเวลามาสู่ใจ
ใจสื่อใจใยรักฟักหวามหวิว
ลอยละลิ่วลูบไล้ขวัญลบหวั่นไหว
ใส่ปุ๋ยรักตักปุ๋ยยิ้มอิ่มละไม
ทาสีใสไอฝันปันสีทอง
ฉันห่มรักถักคิดถึงซึ้งไออุ่น
อวลละมุนกรุ่นฝันใสไอผุดผ่อง
ทอใยหวานสานใจไล้ประคอง
ไปเกี่ยวคล้องห้องใจให้ฝันดี
ลบรอยเศร้าโศกซึมขรึมหงอยเหงา
ไล่ริ้วรอยเสียใจให้หน่ายหนี
สุมไฟรักฟักใจอิ่มไมตรี
ทุกนาทีของใจไม่โรยรา.