7 กันยายน 2550 06:01 น.
Salukphin
อยากฉุดรั้งเธอไว้ใกล้ใจฉัน
แต่ก็หวั่นพรั่นกลัวตัวลุ่มหลง
เกรงไฟรักฟักตัวมั่วงันงง
ตอบตามตรงกลัวอับอายพ่ายไฟลวง
จึงต้องนิ่งดูดายคล้ายชาเฉย
ทำละเลยวางใจไม่แหนหวง
ทั้งที่ใจไหวอ่อนกร่อนกินทรวง
รักและห่วงล้นใจพูดไม่ออก.
7 กันยายน 2550 05:52 น.
Salukphin
ไม่มีสิทธิ์คิดถึงซึ้งสักเสี้ยว
อย่าลดเลี้ยวเกี้ยววาจามานำหนุน
เธอมากหญิงอิงแอบแนบละมุน
ยังว้าวุ่นวอกแวกตามแจกใจ
หยุดเสียเถอะท่าทีที่หลายรัก
จงหยุดพักสร้างสัมพันธ์ยื้อหวั่นไหว
เป็นคนดีที่ไร้เล่ห์เกเรใคร
ทำได้ไหมในชีวิตก่อนปลิดปลง.
6 กันยายน 2550 06:21 น.
Salukphin
ให้เธอมีใจสู้อยู่ต่อไป
อย่าหวั่นไหวในคำคนก่นติฉิน
อย่าอ่อนแอแพ้คารมคมปลายลิ้น
อย่าหยามหมิ่นรังเกียจเหยียดตนเอง
โปรดรับรู้ ณ ตรงนี้ยังมีฉัน
คอยปลอบขวัญและเข้าใจไงคนเก่ง
ให้อดีตกรีดสอนใจไยกริ่งเกรง
ร่วมบรรเลงเพลงความหวังทั้งฉันเธอ.
6 กันยายน 2550 06:13 น.
Salukphin
สลักรักสลักใจใช่สลัก
ถอดจงรักภักดิ์ซื่อถือยิ่งใหญ่
ใจถอดวางร้างรารอยอาลัย
ข่มจิตใจไม่เอ่ยลาแม้อาวรณ์
ซึ้งคุณค่าของใจให้ตระหนัก
จึงสลักจักวางเด่นเป็นอนุสรณ์
ร้อยเรียงรักถักใจมั่นมิสั่นคลอน
จารอักษรสลักคำย้ำรักเธอ.
6 กันยายน 2550 06:00 น.
Salukphin
สิ้นเสียงปืนคร่าชีวิตผิดใดหรือ
มีสองมือถือชอล์กเขียนสื่อเรียนรู้
รับน้ำตามาลัยแขวนแทนชื่อครู
ใจหดหู่สถานการณ์บ้านเมืองไทย
มีกฎหมายพ่ายกฎหมู่ดูน่าขัน
กระทำกันย่ำแย่ยากแก้ไข
เพียงคำพูดสั้นสั้นมันต้องทำใจ
รู้หรือไม่ใจเกือบหมดความอดทน
หลายชีวิตปลิดปลิวร่วงยากทวงถาม
ถึงนิยามความเป็นธรรมย้ำสับสน
หลายครอบครัวหม่นหมองต้องดิ้นรน
เพราะถูกคนสันดานบาปหยาบรุกราน
อยากขอถามผู้ใหญ่ใจประเสริฐ
ท่านล้ำเลิศวจนาวาจาหวาน
ใช้สิ่งใดสยบจบคนพาล
หรือแค่หว่านเมตตามหานิยม
กี่ชีวิตว่ายวนบนทางปืน
ทุกข์ขมขื่นกลืนกล้ำช้ำทับถม
ข่มคับแค้นแนมเหน็บเจ็บคำคม
ใช่อยากห่มคำเยินยอล้อวีรกรรม
หากคำคมในวันนี้มีข้อคิด
ขอทวงสิทธิ์ความปลอดภัยใช่เหยียบย่ำ
ชีวิตคนบริสุทธิ์ยุติธรรม
พ้นบ่วงกรรมนักการเมืองเฟื่องน้ำลาย.