14 เมษายน 2550 05:40 น.
Salukphin
รักคิดถึงเธอคนดีที่รู้จัก
สานใยรักถักทอขวัญลบหวั่นไหว
ใช้ใยเอื้อโอบอ้อมถนอมใจ
ร้อยอาลัยคิดถึงซึ่งผูกพัน
รัก..........หวังดีจากใจใช่มุสา.
คิดถึง.....ค่าคมคำย้ำคงมั่น
เธอ.........คนดีที่ใจซึ้งซึ่งสำคัญ
มาก.......จำนรรจ์วาจามากรองกานท์.....
14 เมษายน 2550 05:35 น.
Salukphin
เธออยู่โน่นฉันอยู่นี่ไม่มีสิทธิ์
ไยจึงคิดถอดใจไม่กล้าฝัน
หวาดระแวงแคลงใจในสัมพันธ์
ทั้งไหวหวั่นเหว่ว้าเศร้าอารมณ์
บอกอยู่ไกลแม้ใจก็ไร้สิทธิ์
เพียงเสี้ยวคิดชิดใกล้ไม่เหมาะสม
กลัวจักผิดศีลธรรมนำนิยม
จึงต้องข่มใจลาตัดอาลัย
สิทธิ์ของใจในความจริงอิงความฝัน
เธอและฉันนั้นใคร่ครวญทวนดูใหม่
ระยะทางขวางกั้นนั่นห่างไกล
ยากจักได้ประสบพานพบเจอ
สิทธิ์ของใจได้อยู่คู่ในฝัน
ปัจจุบันยากประสานการเสนอ
ใจแนบใจในฝันฉันและเธอ
ลิขิตเผลอพระพรหมลืมดื่มน้ำตา.
13 เมษายน 2550 10:49 น.
Salukphin
รักคือดาวพราวพร่างกลางคืนแรม
คือจันทร์แจ่มแต้มนวลยวนฟ้าใหญ่
คือสายน้ำฉ่ำชื่นฟื้นพฤกษ์ไพร
คืออุ่นไอแสงสีทองของตะวัน
คืออมฤตทิพย์ธารหวานน้ำผึ้ง
คือสวยซึ้งสายรุ้งพุ่งสานขวัญ
คือน้ำค้างพร่างพรมห่มกำนัล
คือม่านฝันสายลมห่มห้องใจ.
13 เมษายน 2550 10:45 น.
Salukphin
ฟังเธอกล่าวคร่ำครวญทวนรักเก่า
อ่านแล้วเศร้าใจนักรักหมองหม่น
คงต้องใช้ความเข้มแข็งแกร่งอดทน
ปรับเปลี่ยนตนให้เวลารักษาใจ
แปลกที่ทางร้างไกลไม่เห็นหน้า
ข้ามคุ้งฟ้าก็ลบเลือนเจอะเพื่อนใหม่
อเมริกาดินแดนศิวิไลซ์
เธอคงได้สบสิ่งหวังสมดั่งใจ
13 เมษายน 2550 10:38 น.
Salukphin
หยุดตะวันฉายแสงที่แรงร้อน
หยุดถ่ายถอนรอนรักจักยากไหม
หยุดร่ำไห้โหยหาด้วยอาลัย
หยุดคิดถึงได้ไหมในหนึ่งวัน
หยุดเวลานาทีนี่ยากหยุด
และเศร้าสุดที่ใจไม่หยุดฝัน
หยุดอะไรหยุดได้ไม่ว่ากัน
หยุดรักฉันวันนี้มิมียอม.