15 เมษายน 2550 07:18 น.
Salukphin
ไยโทษคนก่นฟ้าท้าลิขิต
ใช่ความผิดของใครในความต่าง
ด้วยบุญทำกรรมเก่าเข้ากั้นกลาง
จึงเสกสร้างอุปสรรครักของเรา
แต่ถ้าใจเราสู้รู้รอคอย
มิปลดปล่อยแรมร้างอย่างเงียบเหงา
อุปสรรครักคงคลายคล้ายบรรเทา
รักของเราก็สมหวังดั่งใจปอง
15 เมษายน 2550 07:14 น.
Salukphin
หากเป็นเพราะขอบฟ้ามาขวางกั้น
ใจเธอนั้นทุกข์ท้อเพราะรอไหม
หรือเหนื่อยล้าล่าถอยปล่อยปละใจ
ลืมสายใยโยงรักที่ถักทอ
ถ้าถามฟ้าหาลิขิตคิดคำตอบ
ยากจะมอบความจริงใจใช่ไหมหนอ
อยากจะบอกคนดีรักที่รอ
ยังเติมต่อใจรักภักดิ์เพียงเธอ
14 เมษายน 2550 09:30 น.
Salukphin
ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้เธอแกร่ง
ลบเว้าแหว่งทิ้งไปไม่ห่วงหา
จงเชื่อมั่นจริงใจในศรัทธา
ขอสัญญาจากใจไม่ทิ้งกัน
ใช้ใยรักถักใจใส่สีหวาน
เรียงผสานสายใจไปผูกขวัญ
มอบความจริงจากใจไปกำนัล
สานสัมพันธ์สายใจเสริมใยรัก.
14 เมษายน 2550 09:26 น.
Salukphin
ไม่ต้องอ้อนวอนง้อพ้อสายตา
ไม่ต้องมาเสแสร้งแกล้งหยิบยื่น
ไม่ต้องซ่อนเล่ห์ลวงถ่วงกล้ำกลืน
ไม่ต้องฝืนสีหน้ามาหลอกกัน
ไม่ต้องเอ่ยคำใดให้แสลง
หรือเสียดแทงคมคำทำเยาะหยัน
ไม่ต้องมาติดตามความสัมพันธ์
คนอย่างฉันจดจำคำว่า " ไม่. "
14 เมษายน 2550 06:07 น.
Salukphin
มองภาพถ่ายความหลังในครั้งเก่า
แอบยิ้มเศร้ากับใจในความหลัง
สีหน้าเธอเอิบอิ่มยิ้มไร้ชัง
จุดความหลังละมุนอบอุ่นใจ
ยามสายลมพัดความเหงาเยี่ยมเย้ามา
ยิ้มขมปร่าปลอบขวัญซึ่งหวั่นไหว
ด้วยไร้คนเคียงข้างอย่างใครใคร
น้ำตาไหลต้องแอบซับกับแก้มนวล
สายลมพัดความหลังหนังสือใจ
ย้อนกลับไปคืนเหงาเศร้ากำสรวล
ใช่ลมย้อนคืนรักได้ดั่งใจครวญ
ลมฤๅหวนคืนรักเก่าเราคืนมา
ชีพเธอดับลับลาในหน้าที่
คงความดีผูกใจใยเสน่หา
ฉันยังรักภักดิ์มั่นดั่งสัญญา
ร้อยคุณค่าของใจให้เพียงเธอ
เก็บภาพถ่ายสีจางไว้ข้างเตียง
พบได้เพียงในฝันหวั่นเสมอ
กลัวคืนวันผันผ่านไปใจลืมเธอ
กลัวต้องเพ้อกับสายลมตรมเดียวดาย.