30 เมษายน 2550 15:36 น.
Salukphin
อยาก........เรียงถ้อยร้อยอักษรคำกลอนหวาน
เขียน.....สื่อสารสายใจไปทอถัก
ถ้อย.......วจีหวานล้ำย้ำแน่นหนัก
คำ..........ว่ารักมอบเสนอเธอคนเดียว
ไว้..........สลักสายใจใยห่วงหา
บน.........ฟากฟ้าโยงคิดถึงซึ้งเกาะเกี่ยว
ก้อน.......เนื้อใจให้เอื้อเยื่อกลมเกลียว
เมฆ........หน่วงเหนี่ยวทอประกายสายใยรัก.
30 เมษายน 2550 15:28 น.
Salukphin
เมฆ.....เริ่มเคลื่อนเลื่อนตัวมัวมืดมิด
หมอก.....ลอยปิดเลือนลางพรางภาพฝัน
บัง..........เส้นทางสายใจจนไกลกัน
ตา..........เธอฉันบอดสนิทปิดทางใจ
เสน่หา....ร้อนเร่าเผาพ่นพิษ
บด..........ความคิดถูกต้องคล้องหวั่นไหว
บัง...........คุณธรรมนำชีวิตผิดพลาดไป
ใจ...........หลงใหลลืมคุณค่าน่าสมเพช.
30 เมษายน 2550 15:16 น.
Salukphin
ขอ...........เพียงเธอหยุดเวลามาสร้างฝัน
อยู่..........กับฉันสองคนบนเรือนรัก
เงียบ.......เกินไปไม่มั่นคงตรงแน่นหนัก
เงียบ.......จนชักไหวหวั่นพรั่นระแวง
เพียง........เธอเฉยเลยละผ่านการติดต่อ
ใจ...........ฉันก็อ่อนแอแพ้เสแสร้ง
สอง.........ใจรักถักเหน็บหนาวร้าวเคลือบแคลง
ใจ...........ล้าแรงไร้พลังนั่งซึมเซา.
30 เมษายน 2550 15:07 น.
Salukphin
วาดฝันสุดขอบฟ้า......
ปรารถนาคือเธอพบสบสิ่งหวัง
หนึ่งแรงใจให้หนุนเสริมเพิ่มพลัง
ทุกทุกครั้งคือความสุขปลุกปลอบใจ
ให้เธอสู้เธอสร้างหนทางฝัน
ให้เธอสรรค์สิ่งชอบตอบคว้าไขว่
ให้เธอชื่นชิดชมสมฤทัย
โปรดรู้ไว้ว่าฉันมั่นศรัทธา.
30 เมษายน 2550 14:44 น.
Salukphin
วาดความหวังไปยังเส้นขอบฟ้า
ปรารถนาคือพบเจอใช่เพ้อฝัน
อุปสรรคหนักน้อยใหญ่ใคร่กีดกัน
ชะตากั้นพรหมลิขิตปิดหนทาง
แม้ใจสู้เต็มร้อยใช่ถอยถด
ฝ่ารันทดน้ำตาบ่ามิสร่าง
ขอบฟ้าใหญ่ไกลจนล้าพร่าเลือนลาง
ใจอ้างว้างว้าเหว่เร่อยากเจอ.