19 พฤษภาคม 2550 20:09 น.
Salukphin
ก็มิใช่คนดีที่พี่รัก
จะร้อยถักถ้อยคำใดไปร้องขอ
คงกำนัลหยันหยามทรามด่าทอ
ใจแท้ท้อหนอละอายขายหน้าจริง
ต้องตระหนักรักนวลอย่าหวนไห้
แล้วทำใจรักษาคุณค่าหญิง
ตั้งแต่นี้ตัดใจไม่ประวิง
หยุดตามวิ่งทิ้งมายาอย่าพึงทำ.
19 พฤษภาคม 2550 18:39 น.
Salukphin
ค่ำคืนนี้ลมโชยพลิ้วละลิ่วผ่าน
ใจซาบซ่านเปี่ยมสุขทุกข์หน่ายหนี
ได้ฉอเลาะออดอ้อนวอนคนดี
เพียงเท่านี้นี่ยิ้มรื่นตื้นตันใจ
จันทร์ทอแสงสาดส่องผ่องระเรื่อ
มองมิเบื่อยวนขวัญลบหวั่นไหว
ขอจันทร์อวลนวลแสงส่องเป็นยองใย
ตลอดไปนะจันทร์อย่าผันลา
ขอไอเย็นเป็นเพื่อนเหมือนคืนค่ำ
แทนถ้อยคำคมปลอบตอบเสน่หา
ขอจันทร์จ้องจองใจฝากข้ามฟากฟ้า
บอกเธอว่าฉันคิดถึงซึ้งนะจันทร์
ขอแสงนวลยวนฉายส่งสายใจ
ถักทอใยห่มห่อเกี่ยวก่อขวัญ
ขอมนต์หวานขานสลักรักร่วมกัน
สานใจฉันนั้นสู่เธอใช่เผลอรอ
ฉันอ้อนจันทร์ผันวอนสู่อ้อนใจ
รักรู้ไหมใจจึงอ้อนวอนเกี่ยวก่อ
ระยะทางขวางกั้นมิพรั่นท้อ
ยังเติมต่อโยงใยรักถักใจเธอ.
18 พฤษภาคม 2550 22:53 น.
Salukphin
ฉันผิดไหมเลือกศักดิ์ศรีมีคุณค่า
ยอมถูกตราหน้าโง่ให้เธอหยัน
ด้วยจิตใจมั่นทะนงรักพงศ์พันธุ์
ความสาวนั้นมีค่ากว่าสิ่งใด
อิทธิพลเงินตราอย่าพึงหมาย
ฉันมิขายกายใจแลกแหลกเหลวไหล
กุลสตรีศรีคือนวลเย้ายวนใจ
หากหญิงให้ก่อนเวลาค่าไม่มี
เงินซื้อคาวสาวคืนฟื้นมิได้
สมเพชไหมไร้ค่าและราศี
ถูกเหยียดหยามทรามต่ำทั้งย่ำยี
คราบราคีครอบครองหมองหมดงาม
ฉันคือฉันวันนี้ที่เธอเห็น
คนเลือดเย็นมิยอมให้ใครเหยียดหยาม
หยิ่งทะนงคงมั่นไว้ในนิยาม
ยึดถือความถูกต้องครองคุณธรรม.
18 พฤษภาคม 2550 22:48 น.
Salukphin
ใจจะขาดลงไปใจรอนรอน
ด้วยไหวอ่อนวันที่พี่ลาจาก
แทบขาดใจใช่น้ำตาบ่าไหลพราก
ช่างเย็นยากการกล้ำกลืนฝืนข่มใจ
เพื่อหน้าที่ชายชาญทหารกล้า
ลูกทัพฟ้ารักชาติศาสน์ยิ่งใหญ่
เทิดกษัตริย์ทุกพระองค์ราชวงศ์ไทย
เลือดเนื้อให้พรั่งพร้อมน้อมเซ่นพลี
เสร็จภาระหน้าที่พี่จะกลับ
มาโอบรับขวัญใจไม่หน่ายหนี
อดทนรอคอยหน่อยนะคนดี
คือคำที่พี่บอกฝากก่อนจากลา
น้ำตาน้องหลั่งรินไหลไม่ขาดสาย
ดุจจะคล้ายลางสังหรณ์ซ้อนเสน่หา
พี่ไล้ลูบจูบซับรับน้ำตา
ปลอบน้องว่าอย่าไหวหวั่นหยุดพรั่นใจ
สามเดือนกว่ายินข่าวเครื่องบินตก
ใจตระหนกโทรตามถามผู้ใหญ่
ข่าวที่รู้ดูชอบกลปนแปลกไป
เกิดอะไรใครปิดบังทั้งเรื่องราว
รับสายโทรบอกป่วยช่วยมาด่วน
ต่างชักชวนพ่อแม่พี่ที่รู้ข่าว
พบร่างที่หมดลมไปใจปวดร้าว
แต่งชุดขาวห่มไตรรงค์ธงชาติไทย
เป็นรอยเจ็บเหน็บจากพรากเพราะรัก
ผูกสลักทรงจำช้ำยิ่งใหญ่
พรหมลิขิตขีดเส้นกฎเกณฑ์ใจ
ยื่นรักให้กระชากกลับขวัญยับเยิน
ขอพี่พักพบสงบใจสบสุข
น้องปลอบปลุกใจเคียงข้างมิห่างเหิน
ขอบคุ้งฟ้ากว้างไกลใจก้าวเดิน
มิเคอะเขินถักร้อยรอยผูกพัน
แม้สิ้นชาติวาสนาชะตาเจ็บ
ขอหนาวเหน็บถักอาลัยให้ยอดขวัญ
ถึงตัวไกลใจยังอยู่คู่เคียงกัน
นิจนิรันดร์ตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง.
18 พฤษภาคม 2550 22:43 น.
Salukphin
จะกรีดเลือดเชือดใจให้เยินยับ
จะเข่นสับเนื้อใจให้ร้อยแผล
จะกระหน่ำย่ำใจไม่เหลียวแล
จะรังแกหัวใจให้มีรอย
จะเฆี่ยนโบยโรยเกลือเถือเยื่อใจ
จะชอนไชขุดคว้านเฉาะเจาะรูร้อย
จะกระซวกซอกใจช้ำที่สำออย
ให้กร่อนกร่อยผุพังฝังสะใจ
จะขอดเส้นเสี้ยวใจให้เว้าแหว่ง
จะกลั่นแกล้งหลืบใจหลบกลบหวั่นไหว
จะทำลายสายม่านผลาญสายใย
คงเหลือไว้ใจช้ำซ้ำหนองเน่า.