13 กันยายน 2550 17:26 น.
Salukphin
สายฝนพรมเพลงชื่นคืนผืนฟ้า
มวลพฤกษาเริงร่ายส่ายพลิ้วไหว
กระจิบคู่กู่ก้องซ้องสานใจ
กระยางใหญ่ร่อนถลาหาคู่ชม
ผินหน้ามองท้องนาในหน้าฝน
ใจก็หม่นน้ำตาครองคล้องห่อห่ม
ณ ลานไทรใจหนาวร้าวระบม
ยังจ่อมจมภาพความหลังฝังมิลืม
พี่จากไกลใช่สงบจบโศกเศร้า
ไร้หงอยเหงาเคล้าทุกข์สุขปลาบปลื้ม
คนข้างหลังยังร้อยเจ็บยากเย็บยืม
ด้วยด่ำดื่มอาลัยสายใยรัก
เป็นลิขิตขีดชะตาน่าสงสาร
ด้วยประหารหัวใจเหมือนไสผลัก
เพลงบุพเพเห่นิราศประหลาดนัก
เขียนบทหนักรักพ่ายแพ้แก่ความตาย
ในคืนที่ฝนพร่ำกระหน่ำหนัก
เหมือนเซ่นรักอาลัยไม่ห่างหาย
คนใจช้ำกล้ำกลืนฝืนเดียวดาย
หวังสุดท้ายสายฝนพรำนำรักคืน.
12 กันยายน 2550 06:41 น.
Salukphin
เมื่อใจจากพรากไกลไม่คืนกลับ
ขวัญเจ้าอับลับล้าพร่าสดใส
มีน้ำตาบ่าครองเนืองนองไป
อกหม่นไหม้ใจระกำช้ำชอกนาน
ต้องสะอื้นโหยไห้ไม่สร่างโศก
เหมือนแบกโลกซมซุกทุกข์เซ็นซ่าน
ลืมตาตื่นไหวหวาดขลาดร้าวราน
แท้ภาพผ่านเพียงความฝันเท่านั้นเอง.
12 กันยายน 2550 06:24 น.
Salukphin
จันทร์จะดับลับลาขอบฟ้าหรือ
จึงไม่ยื้อยอมตรมพร้อมขมขื่น
ใจจันทร์เจ็บเหน็บร้าวหนาวยั่งยืน
จนมิตื่นฟื้นสดใสหรือใจจันทร์
หากจันทร์ร้างห่างลาขอบฟ้ากว้าง
คนอ้างว้างคว้างเคว้งเร่เห่คือฉัน
คงซมซุกทุกข์เหงาเศร้านานวัน
ยากยื้อขวัญครองร่วมเรียงเคียงคู่ใจ.
11 กันยายน 2550 06:07 น.
Salukphin
จันทร์แห่งใจในคืนนี้ยังมีหมอง
ด้วยเมฆครองพร่างพรายหลายกลุ่มหนอ
จันทร์จึงฉายสายแรงมิแรงพอ
ไยลมล้อพัดใจจันทร์วันข้างแรม
ยามดึกดื่นคลื่นเมฆหมอกระลอกใหม่
รุกโรมไล่ไถโถมโจมจู่แถม
เหมือนลงโทษโกรธเคืองหาเรื่องแจม
แล้วแต่งแต้มหม่นหมองครองใจจันทร์.
11 กันยายน 2550 05:39 น.
Salukphin
ขอศักดิ์ศรีของใจใช้คืนบ้าง
ขอเหินห่างไมตรีที่หลอกหลอน
ขอหยุดพักพับสัมพันธ์ที่สั่นคลอน
ขอรื้อถอนสายใยไฟหลอกลวง
ขอตั้งต้นเตือนตนพ้นปวดร้าว
ทาสีขาวทุกห้องใจใส่แหนหวง
ไม่มีรักถักอาลัยคนใจกลวง
ขอถมถ่วงถอนศักดิ์ศรีคืนหนี้ใจ.