1 พฤษภาคม 2551 07:36 น.
Salukphin
ช่างน่าขำจำไม่ได้ใจจึงเจ็บ
พิษหนาวเหน็บเหนี่ยวใจไฟเสน่หา
มันแสบร้อนเร้ารุมสุมวิญญา
น่าเวทนานะใจไม่จดจำ
ช่างเผลอได้นะใจไม่เคยเชื่อ
ช่างร้ายเหลือเผลอใจใฝ่ถลำ
ทั้งดึงดื้อหลงใหลไปกระทำ
เจ็บชอกช้ำซ้ำซ้ำทำเป็นลืม
สมน้ำหน้านะใจที่ไหวอ่อน
ผุพังกร่อนกล้าแกร่งแสร้งด่ำดื่ม
เวทนาหน้าโง่ผูกโบยืม
เขียนใจปลื้มลืมคำเซ่อคือเผลอรัก
เผลอใจรักหักใจลืมไม่ได้
ช่างกระไรไม่จดจำคำอกหัก
ถูกเพลิงพิษฤทธิ์สวาทบาดคมนัก
จนเจ็บหนักเจียนตายก็หลายครา
ก็หน้าโง่งี่เง่าเขลานักนี่
ในวันนี้ก็มิคร้ามหนามเสน่หา
ยังเผลอรักปักเผลอใจไม่ร้างรา
สมน้ำหน้านะใจไม่รักดี.
29 เมษายน 2551 00:41 น.
Salukphin
เสียงฟ้าร้องก้องสะท้านปานโลกถล่ม
เสียงสายลมโหมพัดกรีดหวีดหวีดหวิว
เสียงฝนสาดซัดกระหน่ำซ้ำทรายปลิว
ไม้เอนลิ่วล้อสะบัดกวัดแกว่งไกว
คนใจเหงาโหยหาเพราะว้าเหว่
รักรวนเรเร่ขวัญคว้างหวั่นไหว
พายุรักไล่ระทมถมห้องใจ
คลื่นลูกใหญ่คือน้ำตาที่บ่าคลอ
พายุใจพายุรักหนักโจมจู่
มิรับรู้หรือไรใจเหี่ยวห่อ
หนาวสายลมห่มสายฝนทนแท้ท้อ
เมื่อไหร่หนอพายุคลายร้ายกลับดี
สายฝนหยุดซัดสาดฟาดกระหน่ำ
คนใจช้ำกำสรวลเศร้าเหงาห่อนหนี
พายุใจไม่หยุดโหมโจมต่อตี
ค่ำคืนนี้ใจหนาวเหน็บเจ็บทรมาน.
27 เมษายน 2551 16:52 น.
Salukphin
ฝากรักไปถึงคนดีที่ขอบฟ้า
ฝากบอกว่าอย่าลืมถักรักมอบฉัน
อย่าลืมคำย้ำสัญญาอย่าลืมกัน
ณ จุดฝันพันธะใจไม่เปลี่ยนแปลง
ฝากสายลมพรมพลิ้วจูบลูบไล้ขวัญ
ฝากนวลจันทร์พราวพร่างสว่างแสง
โลมลูบไล้ไออุ่นกรุ่นเรี่ยวแรง
แจ่มเจิดแจ้งใยรักถักถึงเธอ
ฝากหมู่ดาวพราวกะพริบระยิบยับ
เรียงสลับสายแสงทองคล้องเสนอ
ฝากปุยเมฆเสกคำหวานหว่านบำเรอ
ไล้ปรนเปรอมิเผลอไผลใจรักเดียว
ฝากน้ำค้างกลางหาววะวาววับ
ช่วยซึมซับขับไล่ใยเปล่าเปลี่ยว
ทอใยชื่นระรื่นใจใช่กลมเกลียว
คล้องเกาะเกี่ยวกุมใจรักถักนิรันดร์.
26 เมษายน 2551 17:14 น.
Salukphin
ด้วยพะวงสงสัยในความรัก
ทั้งตระหนักในนิยามความผิดหวัง
คมสวาทบาดใจให้พ่ายพัง
ยามผิดพลั้งพบเจ็บเหน็บมิเลือน
รักคงเหมือนสายใจถักใยฝัน
ฉัน...ผูกพันเพียงเธอเสมอเหมือน
นาน.แสนนานกาลกัปนับปีเดือน
นาน.ลับเลื่อนผ่านทิวาสู่ราตรี
จนตะวันสาดแสงทองคล้องห่วงหา
วันน้ำตาหลั่งรินสิ้นศักดิ์ศรี
สิ้นพิศวาสขาดเมตตาและปรานี
ลมรักที่เปลี่ยนทางเพราะร้างรา.
เป็นเงื่อนปมคมคำย้ำให้คิด
เป็นลิขิตขีดเส้นเน้นปริศนา
เป็นร่องรอยร้อยรันทดบทโศกา
ให้ค้นหาสัจธรรมคำตอบใจ
ใช่เล่นตัวยั่วหยอกหลอกให้หลง
แต่ฉันคงคิดหนักรักเรื่องใหญ่
กลัวคมพิษฤทธิ์สวาทขาดเยื่อใย
กลัวร่ำไห้ซานซมตรมเนิ่นนาน.
26 เมษายน 2551 16:22 น.
Salukphin
ชีวิตฉันมันของฉันใช่ของเธอ
ผิดพลั้งเผลอกี่ครั้งยังต้องสู้
ไม่อ่อนแอแพ้พ่ายหน่ายศัตรู
ยืนหยัดอยู่อย่างองอาจชาติทะนง
สู้ สู้ สู้ ด้วยหัวใจมีไฟสู้
ใจรักรู้สงวนนวลศักดิ์หงส์
ร้อยนิยามความดีที่มั่นคง
เป็นเกราะส่งเสริมใจใยชีวิต.