20 กันยายน 2551 13:30 น.
Salukphin
โปรดทราบคิดถึงมาก......
จึงใคร่ฝากใส่ซองหรือกล่องส่ง
แต่หนทางขวางกั้นช่างมั่นคง
ฉันจึงหลงคิดถึงซึ้งผู้เดียว
เหมือนเมฆน้อยลอยละล่องท่องผืนฟ้า
ลมบนพาพัดไกลไร้หลักเกี่ยว
มีจันทร์เจ้าเว้าแหว่งชมคู่คมเคียว
เพียงเศษเสี้ยวแสงสลัวมัวมืดมน
เธออยู่ไหนใจฉันร้าวหนาวคิดถึง
โศกซาบซึ้งซึ่งอาลัยเยื่อใจหม่น
ทั้งทดท้อทรมานนานก็ทน
ใจยังก่นคิดถึงซึ้งมิจาง
ณ ขอบเหวห้วงคิดถึงซึ่งจุดเจ็บ
มันหนาวเหน็บเหนียวแน่นใจไม่เหินห่าง
วันจะเคลื่อนเดือนจะผันปีกั้นกลาง
ใช่แรมร้างรอยคิดถึงซึ้งพันใจ
20 กันยายน 2551 12:43 น.
Salukphin
รักงานเขียนเพียรสร้างฝันวรรณศิลป์
ดั่งสายพิณดีดสายร่ายมนต์เสียง
จัดคมคำลำนำถ้อยมาร้อยเรียง
และหล่อเลี้ยงลำธารใจให้มีแรง
มีทั้งทุกข์สุขเศร้าคละเคล้าบ้าง
มีอ้างว้างว้าเหว่ใจใช่อับแสง
มีท้อทดหมดกำลังดั่งไร้แรง
ด้วยล้าแล้งพลังบ้างบางเวลา
ล้มแล้วลุกขึ้นใหม่ไต่ตามฝัน
ร้อยรังสรรค์สุนทรคำล้ำภาษา
มิได้หวังซึ่งเงินทองก่ายกองมา
ปรารถนาเพียงเท่านี้นี่สุขใจ.
20 กันยายน 2551 00:06 น.
Salukphin
ใจเธอลืมลืมฉันนั้นแล้วหรือ
ลืมความซื่อจริงใจมากฝากหวั่นไหว
ลืมเพราะเธอเผลอแรมร้างด้วยห่างไกล
ลืมจริงไหมไม่จดจำคำสัญญา
ลืมสาวซื่อดื้อรั้นมั่นทิฐิ
ลืมแล้วสิจะปกป้องครองรักษา
ลืมสัจจะจริงใจในวาจา
ลืมคำว่าไม่ทิ้งกันจนวันตาย
เพราะหนทางขวางกั้นนั่นยิ่งใหญ่
เธอจึงได้ลืมเลือนเหมือนแหนงหน่าย
หรือเธอพบเพื่อนใจใหม่เคียงกาย
รักสลายวายสวาทขาดจากใจ.
19 กันยายน 2551 23:39 น.
Salukphin
คุณธรรมนำน้อมใจให้สติ
ได้ตรองตริปฏิบัติจัดพื้นฐาน
เป็นแบบอย่างสร้างคนและผลงาน
ทั้งสืบสานเสริมตระหนักเอกลักษณ์ไทย
สะอาด ทั้งกายใจไม่แปรเปลี่ยน
ขยัน เพียรกอปรกิจเป็นนิสัย
เคารพกฎบทบัญญัติดีมี วินัย
รักกันไว้สมานสมัคร สามัคคี
รู้จักใช้อดออมถนอม ประหยัด
ฝึก ซื่อสัตย์ ค่านิยมบ่มศักดิ์ศรี
มีน้ำใจ ให้กรุณาเอื้ออารี
มิตรไมตรีมีตอบมอบเมตตา
เรียงน้ำคำฉ่ำถ้อยร้อยอ่อนหวาน
ส่งสื่อสารสัมพันธ์ใจใช้ภาษา
สุภาพ ทั้งกายใจได้พัฒนา
ทุกเวลาด้วยคุณธรรมน้อมนำใจ
พระดำรัสพ่อหลวงไทยให้ยึดถือ
หมั่นฝึกปรือจนติดเป็นนิสัย
ให้ธำรงคงคุณค่าคำว่าไทย
จารึกไว้ให้แซ่ซ้องก้องแผ่นดิน.
19 กันยายน 2551 06:27 น.
Salukphin
ฝากดวงดาวพราวแสงแห่งแดนสรวง
ร้อยแหนหวงห่วงหามาปลอบขวัญ
บอกคนดีที่อยู่ไกลใช่ลืมกัน
อย่าไหวหวั่นหวาดระแวงคลางแคลงใจ
ยังคิดถึงซึ้งใจไม่ลบเลือน
วานแสงเดือนสาดแสงนวลยวนยิ้มใส
วอนสายลมพรมจูบและลูบไล้
เธอคนไกลไหลหลับกับฝันดี
ฝากเมฆน้อยลอยละล่องฟูฟ่องฟ้า
ร้อยศรัทธาค่าของรักเทิดศักดิ์ศรี
โยงผสานขานใจรับซับไมตรี
กับยิ้มที่สดใสพิมพ์ใจงาม
ฝากตะวันปันแสงเรืองเหลืองสาดส่อง
สู่หอห้องหัวใจไล่เยาะหยาม
พรมอบอุ่นเอื้อดั่งเงาเฝ้าติดตาม
และคำสามวจีใจให้จดจำ
ฉันรักเธอ เพียงหนึ่งเดียวเกี่ยวคงมั่น
อย่าไหวหวั่นหวาดระแวงแปลงขบขำ
อย่าหลงเชื่อเนื้อคารมบ่มถ้อยคำ
คนใจดำย้ำใส่ไคล้ยามไกลตา
ทุกทิวาวารวันที่ผันผ่าน
ยังผสานสายใจใยเสน่หา
มิลืมเลือนร้อยรักถักสัญญา
ปรารถนาเคียงคู่กันนิรันดร.