26 ธันวาคม 2551 23:14 น.
Salukphin
หมดโอกาสหวังวาดปรารถนา
ยอมรับว่าใจเจ็บลึกเหน็บหนาว
ทั้งร้อยรวดปวดใจไฟรานร้าว
ขมขื่นคาวทับถมตรมตรอมใจ
คงต้องใช้เวลามาผสาน
ลบร้าวรานซับซ้อนซ่อนหวั่นไหว
ลืมอดีตกรีดร้าวหนาวเหน็บใน
อีกนานไหมในคำท้อต่อเวลา
เพราะเพลิงพิษฤทธิ์รักรุมสุมร้อนเร่า
มันแผดเผาสายใจใยเสน่หา
ทั้งหนามคมบ่มตำใจให้ทรมา
เจ็บปิ้มว่าแววชีวิตเกือบปลิดปลง
รักร้อยฤทธิ์พิษร้ายยากหน่ายหนี
ใจพร้อมพลีเพลิดเพลินเดินใหลหลง
วาดวิมานการสรรค์สร้างอย่างบรรจง
ดั่งเสริมส่งแส้กระหน่ำซ้ำเติมใจ.
26 ธันวาคม 2551 22:48 น.
Salukphin
ก็มิใช่เธอคนดีที่พี่รัก
จึงไสผลักผันกายใจไร้แลเหลียว
ถอดสลักรักวางไว้ไร้รูปเรียว
ตะขอเกี่ยวกลางใจใช่ปล่อยวาง
เมื่อเศษสิทธิ์ส่วนเกินเมินมองข้าม
จะติดตามถามทำไมให้อางขนาง
ตัดสายใจใยพิศวาสขาดอับปาง
แล้วลาร้างแรมไกลไร้อาวรณ์.
26 ธันวาคม 2551 22:39 น.
Salukphin
ไม่มีคำงอนง้อขอใช้สิทธิ์
และไม่คิดคัดค้านต้านห่างเหิน
ด้วยใจจำย้ำว่าค่าต่ำเกิน
จึงขอเดินจากไกลไม่อำลา
เพราะตระหนักศักดิ์ศรีที่แตกต่าง
ทั้งเส้นทางฐานะใจไร้ห่วงหา
ฤทธิ์สวาทพาดใจไว้บางตา
ยอมรับว่าวันนี้ไม่มีใย
คำว่าไม่ใช้ย้ำย้อนก่อนใหลหลง
เลือดทระนงตรงเชื่อมั่นยากหวั่นไหว
ไม่ ไม่ ไม่จารจดรดขั้วใจ
ตอกย้ำไว้ไม่ใจอ่อนเผลออ่อนแอ
ไม่เพราะใจแจ้งค้นสืบต้นเหตุ
พิษอาเพศภัยรักจักไร้แผล
ปราศจากรากริ้วรอยร้อยรังแก
เจ็บย่ำแย่แค่ไหนก็ไม่มี.
26 ธันวาคม 2551 22:32 น.
Salukphin
หากต้องห่างร้างลาใช่ลาลับ
ฉันยังกลับมาเกี่ยวก้อยใช่คล้อยเคลื่อน
และฝากใจใส่คิดถึงพึ่งดาวเดือน
จงลอยเลื่อนไล้แสงส่องสู่ห้องใจ
ใช่ต้องห่างร้างลาเพราะค่าหมด
ยังจำจดจารสนิทชิดเคียงใกล้
ยังไม่ลืมคำแนะนำย้ำห่วงใย
ยามห่างไกลใช่ห่างหรือร้างลา
อย่าใจน้อยน้อยใจใส่ท้อถอย
หยุดรอคอยถอดใจไร้ห่วงหา
หยุดคิดถึงซึ้งใจไม่นำพา
ทั้งบ่ายหน้าลาไกลใจตัดรอน
เมื่อโอกาสวาดหวังในครั้งใหม่
จึงทอไขว้สายใจมิไถ่ถอน
ผูกสมัครถักใจใส่อาทร
ปลอบออดอ้อนอุ้มขวัญละพรั่นใจ.
22 ธันวาคม 2551 05:44 น.
Salukphin
พิษเพลงพ่ายปลายฝันนั้นเหน็บหนาว
เจ็บรวดร้าวระบมตรอมตรมขื่น
ฤทธิ์สวาทบาดใจใช่ยากคืน
นานจักฟื้นฟูกลับรับเรือนใจ
เพราะมองโลกสดสวยด้วยสีสัน
งามเฉิดฉันเรืองรองผ่องไสว
เจอะหลุมลึกขวากหนามคมถมจัญไร
เจ็บร่ำไห้โหยหาเศร้าอาดูร
จะกี่ปีกี่เดือนพิษเลือนหาย
ใจสลายพลิกฟื้นคืนสิ้นสูญ
บรรเทาเจ็บเหน็บจางร้างเพิ่มพูน
ทวีคูณความสุขกลับรับเรือนใจ.