21 มกราคม 2552 22:11 น.
Salukphin
สงวนสิทธิ์เฉพาะคนโสด...
ขอเธอโปรดอภัยเข้าใจฉัน
สงวนสิทธิ์เนื้อที่ใจไม่แบ่งปัน
ขอกีดกันเธอไปไกลสายตา
สงวนสิทธิ์เฉพาะคนโสด...
อย่าขึ้งโกรธเกลียดหยามหนามเสน่หา
สงวนสิทธิ์พรมแดนใจไม่ตีตรา
ขอใช้ค่าความเป็นโสดโปรดเข้าใจ
สงวนสิทธิ์เฉพาะคนโสด...
ขอแล่นโลดเสรีที่ฝันใฝ่
สงวนสิทธิ์สละรักถักทิ้งไป
ได้ยินไหมตรงนี้ที่คนโสด.
19 มกราคม 2552 06:42 น.
Salukphin
ขอโอกาสวาดหวังสักครั้งหนึ่ง
ขอเธอซึ่งเก็บสายใจให้ปล่อยฉัน
ขอคืนสิทธิ์อิสระใจเคยให้กัน
ขอคืนฝันเสรีเนื้อที่ใจ
ขอความรักถักทอล้อคืนกลับ
ขอซึมซับรับขวัญที่หวั่นไหว
ขอหยุดรักภักดีที่ห่วงใย
ขอห่างไกลใช่แรมร้างแต่ร้างลา
ขอคืนเศร้าเสียใจให้เธอหมด
ขอปล่อยปลดอาลัยไร้ห่วงหา
ขอลบหมองร้องไห้ในแววตา
ขอคุณค่าของใจคืนให้กัน
ขอเธอปล่อยฉันไปได้หรือเปล่า
ระหว่างเราลบช่องว่างที่ขวางกั้น
คืนทุกอย่างทางใจให้กำนัล
เป็นของขวัญหัวใจได้ไหมเธอ
คือคำขอของฉันในวันนี้
ก่อนวันที่กายใจดับลับเสนอ
ก่อนสายใจใยสวาทขาดปรนเปรอ
เป็นคำเพ้อก่นขอย้ำก่อนอำลา.
19 มกราคม 2552 06:39 น.
Salukphin
อยากเห็นแสงสีทองของวันใหม่
ทอลูบไล้ไอดินกลิ่นรวงข้าว
ลมจูบไล้ใบข้าวเขียวอยู่เกรียวกราว
นกหนุ่มสาวเกาะกิ่งไม้ใกล้คันนา
อยากฟังเสียงต้นอ้อล้อกอไผ่
หริ่งเรไรจิ้งหรีดกรีดโหยหา
จักจั่นลองไนร้องก้องลมมา
กลางทุ่งหญ้าริกริกริ้วพลิ้วราตรี
อยากนั่งมองท้องฟ้าเวลาค่ำ
ม่านสีดำดารดาษคาดแสงสี
ดาวระยิบยับวับวาวราวมณี
ทั่วทุกที่ประดุจแซมแต้มโคมทอง
อยากหลับฝันเห็นเพื่อนพ้องและน้องพี่
สามัคคีรวมใจไทยทั้งผอง
รักกษัตริย์รัฐศาสน์ชาติถูกครรลอง
ร่วมปกป้องครองคำไทยให้ยืนยง.
19 มกราคม 2552 06:34 น.
Salukphin
ตุ๊กตาคลายเหงาเท่านั้นหรือ
ค่าฉันคือตุ๊กตาน่าสงสาร
ยามเธอเหงามาเคล้าคลอเพราะต้องการ
เมินมองผ่านเมื่ออยากผละละทิ้งไป
แอบมาพบเพราะเขาไกลไร้ใกล้ชิด
มาสนิทชิดชมกันยามหวั่นไหว
พอเขากลับคืนมาด้วยอาลัย
จึงผลักไสฉันออกนอกสายตา
ตุ๊กตาตัวนี้มีชีวิต
รู้ถูกผิดเจ็บหนาวร้าวเหว่ว้า
ขออิสระเสรีใจไถ่คืนมา
ขอคืนค่าของตนพ้นแอกใจ
ไม่มีคำขอโทษโกรธเคียดขึ้ง
หรือหวงหึงยื้อยุดฉุดคว้าไขว่
ขอเดินบนถนนโสดโลดแล่นไป
เป็นคนใหม่ใช่ตุ๊กตาน่าสมเพช.
19 มกราคม 2552 06:31 น.
Salukphin
เก็บฉันไว้เป็นเงาใจทำไมหรือ
เก็บแย่งยื้อยุดไว้ทำไมเล่า
เก็บจองจำซ้ำกักขังรั้งนานเนา
เก็บยั่วเย้าย่ำยีไว้ทำไมกัน
เก็บเพราะเกลียดเหยียดหยามทรามนักหรือ
เก็บแม้ชื่อยังมิปลื้มลืมเยาะหยัน
เก็บด้วยไร้ใยสวาทขาดผูกพัน
เก็บบีบคั้นบั่นอิสระพันธะใจ
เก็บ เก็บ เก็บ เก็บไว้ให้เหน็บหนาว
เก็บปวดร้าวระทมตรมคลายไหม
เก็บเคียดขึ้งหึงหวงห่วงทำไม
ปล่อยฉันไปไยเก็บไว้ไม่ปล่อยวาง
เก็บฉันไว้ใจเธอนั้นมันยิ่งเจ็บ
ทั้งหนาวเหน็บเนื้อใจไม่มีสร่าง
ด้วยใยรักระหว่างเรานะเบาบาง
ความเหินห่างหมางเมินเดินกลางใจ
ฉันหมดรักหมดอาลัยใยสวาท
เว้าแหว่งขาดเขาเข้ามาท้าหวั่นไหว
เมื่อมีเขารักเราเขียนบทเปลี่ยนไป
เธอมีใหม่ไยเก็บกันฉันไม่ดี
ขอเธอเก็บกลับคืนรักขื่นขม
หยุดชื่นชมห่มรักไร้ศักดิ์ศรี
อิสระของใจในวันนี้
เลิกเสียทีที่จองจำย้ำขอคืน.