23 มกราคม 2552 23:54 น.
Salukphin
สายสวาทขาดไปใจก็เศร้า
สายรักเราสะดุดร้างจางก็เจ็บ
สายใยรักบางเบาแม้เงาเล็บ
สายใจเหน็บหนาวระทมตรมถึงตาย
สายสวาทวาดไว้ใช่เว้าแหว่ง
สายรักแต่งเติมใจไม่ห่างหาย
สายใจเราแนบแน่นมิแคลนคลาย
สายใยคล้ายขันเกลียวเกี่ยวก้อยใจ
สายสวาทพาดสายรักจักพริ้งเพริศ
งามประเสริฐเลิศล้ำค่าจะหาไหน
สายใจจารจดซึ้งถึงทรวงใน
โยงสายใยใจเราสองคล้องผูกพัน.
23 มกราคม 2552 23:50 น.
Salukphin
สายรุ้งทอโค้งใหญ่ในฟากฟ้า
งามจับตาสีสวยด้วยเจ็ดสี
หลังสายฝนหล่นรดใจไงคนดี
และยังมีสายใจไปถักทอ
ทั้งสายรักสายใยตัดไม่ขาด
สายสวาทยังเคียงคู่รู้ไหมหนอ
หรือคนดีมีคนใหม่ไปเคลียคลอ
จึงตัดพ้อตัดรักหักอาลัย
เมื่อสายใจใยรักยังถักต่อ
ใช่ลวงล้อหลอกขวัญจนหวั่นไหว
จงตระหนักในตัวฉันและมั่นใจ
ตลอดไปไม่แปรเปลี่ยนเขียนเปลี่ยนแปลง.
22 มกราคม 2552 07:03 น.
Salukphin
อย่าร้องไห้นะคนดีพี่ขอร้อง
คำปลอบน้องของพี่ชายในวันก่อน
ในวันนี้ไม่มีคำเว้าวอน
อกสะท้อนขื่นขมระทมใจ
ยืนมองภาพพี่ชายอยู่ดายเดียว
ขวัญเปล่าเปลี่ยวร่อนเร่เห่หวั่นไหว
ป่านฉะนี้พี่ยาอยู่แห่งใด
รู้บ้างไหมคนข้างหลังยังรอคอย.
22 มกราคม 2552 06:56 น.
Salukphin
หนาวสายลมห่มใจในคืนนี้
ด้วยไม่มีคนของใจในอ้อมกอด
ไม่มีคำหวานล้ำคอยพร่ำพรอด
และอ้อนออดรำพันชมจันทรา
หนาวน้ำค้างกลางใจใช่เหน็บหนาว
ด้วยดวงดาวทอแสงทองจากท้องฟ้า
เป็นสายใยไออุ่นกรุ่นฝากมา
เหมือนปลอบว่าอย่าร้องไห้ในราตรี
หนาวเพราะใจคร่ำครวญกำสรวลเศร้า
และหงอยเหงาจับใจไม่หน่ายหนี
อยากจะหลับแล้วตื่นคืนฝันดี
ข้ามคืนนี้ผ่านไปไม่จดจำ.
22 มกราคม 2552 06:41 น.
Salukphin
ตะวันรอนจรจากฟ้าคราค่ำนี้
เธอคนดีใจหงอยเหงาเศร้าโศกไหม
แหงนหน้ามองจ้องตะวันผันลับไป
ฉันเจ็บใจไหวร้าวหนาวระทม
เธออยู่ไหนไม่ส่งข่าวฝากดาวเดือน
ยามยิ้มเยือนใจรานร้าวหนาวขื่นขม
ตะวันรอนจรจากฝากตรอมตรม
ใจซานซมห่มเยินยับกับตะวัน
ตะวันรอนอ่อนแสงฟ้าแดงส้ม
ใจระทมตรมเศร้าเหงาไหวหวั่น
ยินเสียงนกกู่ก้องร้องหากัน
ใจพรึงพรั่นสั่นระรัวจับขั้วใจ
แหงนมองฟ้าหน้าก็หมองอยากร้องร่ำ
ฟ้าใกล้ค่ำยามเย็นเป็นโหยไห้
อยากหลับตาเมินมองจ้องฟ้าไกล
ลืมสายใยใจห่วงหาตัดอาวรณ์
ตะวันรอนจรจากฟ้ายามสายัณห์
ใจของฉันหวั่นหวาดขลาดไหวอ่อน
คงมีเพียงน้ำตาเหงาเพื่อนเข้านอน
หลั่งรดหมอนเป็นเพื่อนเหมือนเช่นเคย
อนิจจาจำพรากจากเพราะรัก
มันหนาวหนักจักยากฝากเอื้อนเอ่ย
มันเจ็บตรมขมใจไม่ร้างเลย
จนชาเฉยใช่ชินแต่ชินชา.