8 มีนาคม 2552 14:16 น.
Salukphin
หากห่างตาอย่าเฉยชาเหมือนชาเฉย
อย่าละเลยลบเลือนเหมือนลืมหลง
อย่านอนใจไร้สงสัยไม่พะวง
อย่าทะนงว่าเขารักภักดิ์เพียงเรา
หากห่างใจให้ติดตามถามเสมอ
อย่าเผอเรอเหมือนละปล่อยจนหงอยเหงา
อย่าวางใจไม่ทุกข์ร้อนห่อนซึมเซา
อย่าใจเบาคิดว่าเราเนาแนบใจ
หากเวลานาทีที่เหินห่าง
คือปมขวางรักสะดุดฉุดหวั่นไหว
ก็จงตรองมองให้ซึ้งถึงแก่นใน
รักหรือไม่ได้ตระหนักก่อนหักลา.
7 มีนาคม 2552 17:28 น.
Salukphin
กดโทรออกกี่สายโทรไม่ว่าง
อยากจะขว้างโทรทิ้งไปก็ไม่กล้า
เพราะเครื่องใหม่ต้องใช้อัฐจัดซื้อมา
ประหยัดค่าอาหารทั้งหวานคาว
จึงทำใจไม่โทรออกบอกแบตหมด
ใช่ประชดแต่รำคาญคนหว่านข่าว
บอกเธอควงคนงามนามชื่อดาว
เป็นลูกสาวสังคมห่มไฮโซ
ปิดประตูหัวใจไม่รับรู้
เธอควงคู่แจกใจใครหลายโหล
ตามสบายเบื่อมากความตามโยกโย้
ใจแหว่งโหว่เมื่อไหร่ไม่รับคืน
ปิดสายโทรเข้าออกนอกเก่าใหม่
ซิมเคยใช้ถอดวางอย่างเริงรื่น
เปลี่ยนซิมใหม่ใจก็ใหม่ในข้ามคืน
เปิดเบอร์อื่นรับโทรใหม่สะใจดี.
7 มีนาคม 2552 17:15 น.
Salukphin
หนึ่งสายใยให้เธอเสมอมั่น
หนึ่งผูกพันเกี่ยวก่อทอปลูกขวัญ
หนึ่งสายใจไล้ละมุนหนุนสัมพันธ์
หนึ่งคือฉันมั่นในรักภักดิ์หนึ่งเดียว
หนึ่งหนักแน่นน้ำใจไม่แปรเปลี่ยน
หนึ่งขีดเขียนจารสนิทมิตรแน่นเหนียว
หนึ่งสมานสานสมัครถักกลมเกลียว
หนึ่งเด็ดเดี่ยวดุจตะวันปันแสงทอง
หนึ่งความรักปักมั่นคงซื่อตรงแน่
หนึ่งเที่ยงแท้ทุกอณูใจไร้หม่นหมอง
หนึ่งสลักความเข้าใจใส่ปรองดอง
หนึ่งหอห้องของใจมอบให้เธอ
หนึ่งสู่หนึ่งซึ่งรวมร้อยถ้อยคำขาน
หนึ่งผสานสายใจให้เสมอ
หนึ่งคำพูดจากใจใช่เผอเรอ
หนึ่งเสนอด้วยรักภักดิ์สิ้นลม.
>
3 มีนาคม 2552 08:01 น.
Salukphin
คิดถึงเธอเสมอใจใช่ฉันรู้
คิดถึงอยู่ทุกเช้าค่ำย้ำเสมอ
คิดถึงมากจากใจใช่พร่ำเพ้อ
ฝากเสนอน้อมนำใจใส่สายลม
คิดถึงเธอทุกลมหายใจไม่เคยสร่าง
มิแรมร้างห่างสายใจไปห่อห่ม
ฝากเดือนดาวพราวแสงส่องมองชื่นชม
ยื่นสุขสมแด่เธอเสมอใจ
1 มีนาคม 2552 23:54 น.
Salukphin
ฉันมิใช่คนดีที่เธอรัก
อย่าทึกทักตู่เหมาเอาว่าใช่
แค่เพื่อนหญิงคนหนึ่งซึ่งเข้าใจ
ความเป็นไปชู้สาวคาวไม่มี
อย่าหวังวาดคาดเดาเข้าใจฉัน
อย่าผูกพันหัวใจให้คงที่
เพราะอาจเกิดรอยร้าวหนาวไมตรี
ต้องติดหนี้หัวใจชดใช้กัน
ฉันมิใช่คนดีที่ใจพระ
เสียสละรู้อภัยมิไหวหวั่น
เป็นคนที่กิเลสหนาสารพัน
พร้อมห้ำหั่นหัวใจให้ละลาย
เถอะยุติความผันผวนชวนหวั่นไหว
โปรดตัดใจไกลร้างเร้นห่างหาย
ฉันจักได้ยิ้มแย้มอย่างสบาย
ใช่แหนงหน่ายระอาเบื่อหน้าเธอ.