12 สิงหาคม 2554 06:32 น.
Salukphin
สองมือน้อยน้อมประณมก้มลงกราบ
ลูกซึมซาบซึ้งพระคุณอุ่นอกแม่
เป็นร่มบุญโบกกล่อมเกลาเฝ้าดูแล
ทอรักแท้ผูกไถ้ใส่เอ็นดู
คอยแยกแยะแนะนำพร่ำสั่งสอน
ตักเติมป้อนปุ๋ยคุณธรรมย้ำความรู้
พระองค์แรกเริ่มเรียนเขียนคำครู
คือแม่ผู้ให้กำเนิดก่อเกิดกาย
ณ วันนี้ขอเทพไท้ที่ศักดิ์สิทธิ์
ดลอิทธิฤทธิ์ประสิทธิ์พรทั้งหลาย
ให้แม่ห่างร้างทุกข์สุขสบาย
เป็นย่ายายของลูกหลานบ้านคนดี
มีสุขภาพแข็งแรงแจ่มสดใส
เป็นโพธิ์ใจไถ้รักถักเสริมศรี
ศูนย์รวมหนึ่งน้ำใจแอ่งไมตรี
ตลอดปีตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง.
25 กรกฎาคม 2554 21:10 น.
Salukphin
สายฝนพรำฉ่ำชื่นทั่วผืนดิน
เสียงน้ำรินหลั่งไหลไม่ขาดสาย
เสียงฟ้าร้องครางครืนใหญ่ไม่เว้นวาย
ใบไม้ส่ายสะบัดพลิ้วปลิวตามลม
นอกหน้าต่างรางเลือนริมเขื่อนน้ำ
ตะคุ่มดำขยับไหวไม่ลุกล้ม
เอ๊ะอะไรในสายตาที่กล้าคม
อ๋อแท้ร่มกางไว้ใครวางลืม
25 กรกฎาคม 2554 20:59 น.
Salukphin
ก่อนเราเคยเคียงใกล้ใช่สนิท
ทั้งร่วมคิดร่วมสร้างทางแห่งฝัน
มีสนุกสุขเศร้าคละเคล้ากัน
และแบ่งปันปลุกปลอบตอบแทนใจ
ปลูกต้นรักถักทอไถ้ใส่สีสวย
แต่งเติมด้วยด้ายสีทองป้องหวั่นไหว
ผูกโบแดงเด่นสง่ากว่าใครใคร
ทำเรือไม้ใบพายหรูชมพูงาม
แล้วทำไมในวันนี้นี่มีเหตุ
เกิดอาเพศพลิกเปลี่ยนเขียนต้องห้าม
รักเราสองต้องปิดหยุดติดตาม
เมื่อมีสามข้ามแดนกินแผ่นใจ
เธอมีเขาเราต้องจบพบละเลิก
เริ่มบุกเบิกบาดแผลรักสลักใหม่
เป็นรอยกรีดอดีตช้ำซ้ำฝังใน
เจ็บหม่นไหม้ ไส้ขมตรมเดียวดาย
คงต้องใช้ใยเวลามาสมาน
รักษาสานไสผลักเจ็บเหน็บแหนงหน่าย
ลืมรักเธอทิ้งใจจากยากใช่ง่าย
สิ่งสุดท้ายที่ย่ำแย่คือแผลเป็น
25 กรกฎาคม 2554 20:50 น.
Salukphin
แค่อารมณ์เหงา
อย่าพึงเหมาเอาว่าง่ายป้ายคาวฉัน
เพียงพูดคุยทักทายเล่นเช่นเพื่อนกัน
ใช่ไหวหวั่นวาดหวังนั่งละเมอ
เป็นผู้หญิงจริงใจใช่จิงโจ้
แล้วคุยโวโมเมหลอกหยอกยามเผลอ
คำว่าเพื่อนสะกดได้ใช่ไหมเธอ
อย่าพร่ำเพ้อเผอเรอค้างตู่กลางนา
เดี๋ยวก็เจอจอเอ็บเจ็บเหน็บในจิต
ไข้เพราะพิษสนิทลวงไร้ห่วงหา
กลับใจใหม่ใส่เกียร์ว่างวางตีตรา
จะรู้ว่าอารมณ์เหงาเท่านั้นเอง.
22 กรกฎาคม 2554 22:25 น.
Salukphin
เลิกรู้จักทักทายแล้วหายหน้า
กันปีกว่าก็ยังเจ็บเหน็บไม่หาย
แต่ทำไมใจมิเลือนเหมือนรอยทราย
ไม่แหนงหน่ายคิดถึงซึ้งสักวัน
เลิกคือจบจุดจากกันหันหน้าหนี
รักหลบลี้เร้นร้างสร้างไหวหวั่น
และวันนี้ที่ตัดตายสายสัมพันธ์
ไม่มีฉันและเธอเคียงร่วมเรียงใจ
เลิกลาร้างคว้างขวัญสั่นสะท้าน
เจ็บทรมานรานร้าวหนาวหวั่นไหว
นะนาทีที่เหินห่างร้างแรมไกล
เธอรู้ไหมใจฉันช้ำจำไม่ลืม.
หน้าส่วนตัว
1613
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
