23 เมษายน 2552 19:17 น.
Salukphin
หันหน้ามาพูดจากันในวันนี้
คิดว่าดีเหมือนกันมันคุ้มค่า
ลดทิฐิทั้งคุกรุ่นมุ่นโกรธา
ละเวลาวางทุกอย่างกลางแดนใจ
เมื่อทุเลาเร่าร้อนผ่อนร้อนรุ่ม
โมหะสุมสลายคลายหวั่นไหว
ปัญญาเกิดก่อทางธรรมนำก้าวไกล
มิติใหม่ในสังคมที่ถมทราม.
8 เมษายน 2552 20:56 น.
Salukphin
จะกลับมาวาดฝันอันสดใส
จากดวงใจจารถ้อยร้อยสร้างสรรค์
เรียงลำดับประสบการณ์ขานกำนัล
มากล่อมขวัญเพื่อนพี่น้องของบ้านกลอน
อย่าตัดใจไม่จดจำทำเหินห่าง
ทั้งแรมร้างราไกลใส่แคะค่อน
ใจดวงนี้คงเจ็บเหน็บร้าวรอน
และสะท้อนโหยหาร่ำอาดูร.
8 เมษายน 2552 20:51 น.
Salukphin
อีกสองวัน
ใจก็หวั่นหวาดไหวให้หงอยเหงา
กลัวสายใจใส่เปลี่ยนเขียนบางเบา
ระหว่างเรามีใครไปคั่นกลาง
เกินคาดเดาเอาใจไปเกณฑ์กะ
เพราะระยะเวลาพาเหินห่าง
เจ้าความหวังยังก้ำกึ่งครึ่งเส้นทาง
รักอาจร้างแรมราอย่าวางใจ
ทุกทุกสิ่งบนโลกกลมถมซับซ้อน
มากยอกย้อนยั่วขวัญจนหวั่นไหว
เท็จคือจริงจริงคือเท็จเพ็ดทูลไป
เพราะใดใดในโลกล้วนอนิจจัง.
8 เมษายน 2552 20:44 น.
Salukphin
จะร้องไห้หรือหัวเราะดี..
แท้ใจนี้หวั่นไหวเพราะไหวอ่อน
กลัวเจอะภาพฉาบหลอกรักยอกย้อน
ขวัญสะท้อนสะท้านหนักฟักระแวง
แม้ใจหนึ่งบอกไม่อย่าไหวหวั่น
จงอดกลั้นดูละครซ่อนเสแสร้ง
จงแย้มยิ้มพิมพ์ใจใส่แสดง
พร้อมแต้มแต่งน้ำใจยื่นไมตรี
ทั้งทั้งที่ส่วนลึกร้อนกร่อนรุมเร้า
แสร้งโง่เขลาซ่อนเจ็บไว้ไม่หน่ายหนี
อยากรู้ว่าคำตอบใจไขพาที
จากคนดียามเจอะกันนั่นคำใด.
8 เมษายน 2552 20:39 น.
Salukphin
ขอพักร้อนเริงร่าท้าความสุข
ขอวางทุกข์ทิ้งไว้ได้ปลดปล่อย
ขอคืนคำทำใจในการคอย
ขอก้าวถอยถมความหลังฝังทะเล
ให้สายลมห่มใจไปสุดหล้า
ให้ฟากฟ้ามาโอบอ้อมรับกล่อมเห่
ให้ตะวันปันแสงทองคล้องถ่ายเท
ให้ดาวเร่แพรระยับรับเรือนใจ
ให้แสงจันทร์ฉายนวลอวลอายอุ่น
ไล้ละมุนปลอบขวัญลืมหวั่นไหว
ให้น้ำค้างกลางคืนทั่วผืนไพร
พรมสดใสให้ใจตื่นชื่นดังเดิม.