18 มีนาคม 2550 16:53 น.
Salukphin
ความเข้าใจเธอฉันนั้นสวนทาง
เหมือนปล่อยขว้างร้างไกลเมินไม่สน
ทั้งที่ใจนั้นซ่อนความร้อนรน
ทำเหมือนคนไม่รักรู้จักกัน
เพราะเธอดื้อฉันรั้นมันจึงแย่
ต่างพ่ายแพ้ซ่อนใจที่ไหวหวั่น
จนเจ็บตรมขมขื่นทุกคืนวัน
ทิฐินั้นใช่ไหมใครผิดนะ.
18 มีนาคม 2550 16:42 น.
Salukphin
ลืมความรักหักใจลืมไม่ลง
ด้วยลุ่มหลงผูกพันจนหวั่นไหว
จึงตัดรักไม่ขาดประหลาดใจ
น่าอายไหมใจเราช่างเขลาจริง
วันเวลานาทีปีเดือนผ่าน
ใจยังซ่านดื่มด่ำจำทุกสิ่ง
ยังจดจำสัญญาใจไม่ทอดทิ้ง
มั่นแอบอิงเกี่ยวก้อยใจไม่ลืมเลย
แม้นรู้ว่าโชคชะตาฟ้ากำหนด
ขีดเกณฑ์กฎหัวใจใคร่เพิกเฉย
ยังดื้อแพ่งแต่งหัวใจไว้ชมเชย
พิโธ่เอ๋ยอนาถนักรักมีกรรม.
18 มีนาคม 2550 16:20 น.
Salukphin
ไม่รับสายคนดีใช่หนีหน้า
แต่อ่อนล้าหัวใจที่ไหวอ่อน
ทั้งน้ำคำพร่ำก่นบ่นตัดรอน
มันสะท้อนกร่อนใจไหวบอบบาง
ขอทำใจให้แข็งแกร่งดั่งก่อน
แล้วจะย้อนมารับสายใช่หายห่าง
ใจคงมั่นมิพะวงหรือหลงทาง
เดินสายกลางมิเกลียดโกรธโทษใครผิด
18 มีนาคม 2550 16:10 น.
Salukphin
อยากเปิดใจเหมือนกันแต่หวั่นหวาด
ด้วยขยาดรักลวงทรวงอ่อนไหว
พิษเพลิงรักฟักรุมสุมห้องใจ
ลามลุกไหม้ลวกร้อนยากผ่อนคลาย
เจ็บเจ็บเจ็บซานซมตรมเหน็บหนาว
ร้าวร้าวร้าวพิษระทมตรมห่อนหาย
เจอะซ้ำสองต้องช้ำซ้ำเจียนตาย
ยอมแพ้พ่ายอายซอกซอนหนีซ่อนรัก.
18 มีนาคม 2550 16:00 น.
Salukphin
อยากซ่อนรักฟักไว้ใต้ผืนฟ้า
ให้ไกลตาคนของใจแม้ในฝัน
มิอยากไขใจความตามสำคัญ
กลัวเขาสรรค์เล่ห์กลร่ายมนต์ใจ
กลัวเขาพบเพื่อนใหม่ยามไกลห่าง
กลัวรักจางใจซ้อนย้อนหวั่นไหว
กลัวลิ้นลมคมคำบาดขาดเยื่อใย
กลัวผลักไสก่นด่าหน้าไร้ยาง
จึงซอกซอนซ่อนใจรักฟักซุกซ่อน
ด้วยไหวอ่อนอ่อนแอแพ้เหินห่าง
ขอเวลานาทีที่กั้นกาง
เป็นตัวสร้างเกราะกำแพงแต่งรั้วใจ.