9 เมษายน 2550 11:36 น.
Salukphin
เธอบอกยอมเผลอใจใช่เผลอรัก
คนอกหักก็ฉันไงเพราะไผลเผลอ
หลงเชื่อคมคำหวานหว่านแรกเจอ
เจ็บจนเพ้อหนาวเหน็บตรมขมขื่นใจ
ตั้งแต่นี้สอนใจอย่าไหวอ่อน
คนกะล่อนหลอนขย้ำช้ำหวั่นไหว
เจ็บเจ็บเจ็บเหน็บหม่นหมองก่นฟ้องใคร
จำเอาไว้ใจอย่าเผลอต้องเพ้อครวญ.
9 เมษายน 2550 11:30 น.
Salukphin
ไม่ต้องมาตัดพ้อฉอเลาะรัก
ไม่ต้องถักคำหวานมาขานไข
ไม่ต้องออดพรอดพร่ำแจกน้ำใจ
ไม่ต้องใส่สายตาซื่อสื่อหลอกลวง
ไม่ต้องคิดถือสิทธิ์ครองจับจองคู่
ไม่ต้องตู่ตี๊ต่างพรางแหนหวง
ไม่ต้องยื่นกลักกล่องซองใจกลวง
ไม่ต้องล้วงใจไร้ค่ามากำนัล.
9 เมษายน 2550 11:25 น.
Salukphin
จากสัมพันธ์ฉันเธอเสมอเพื่อน
ผ่านปีเดือนสายสัมพันธ์ก็หวั่นไหว
ความเป็นเพื่อนเลื่อนขั้นเป็นรู้ใจ
น่าแปลกไหมอัศจรรย์ฉันและเธอ
พัฒนาแปลกไปใครจะคิด
คนละทิศรักกันได้ใช่ไผลเผลอ
ต่างถนอมอ้อมใจไปปรนเปรอ
มั่นเสนอรักเดียวเกี่ยวก้อยใจ.
9 เมษายน 2550 11:22 น.
Salukphin
ฝากคิดถึงซึ้งใจไปห่อห่ม
ฝากสายลมพรมใจในค่ำนี้
ให้เขาหลับตลอดคืนตื่นฝันดี
อย่าได้มีภัยพาลผ่านผิวกาย
ให้ดาวรายพรายระยิบวิบวะวับ
ส่องแสงขับโศกเศร้าเหงาห่างหาย
ให้หริ่งหรีดกรีดลำนำซ้องกำจาย
บ่งความหมายแทนคิดถึงซึ้งผูกพัน.
9 เมษายน 2550 11:18 น.
Salukphin
ฉันตามหาหัวใจไกลข้ามถิ่น
ต้องโบยบินข้ามพฤกษ์ไพรไปทุกที่
เจอพรานไพรใจร้ายหมายย่ำยี
ต้องหลบหนีซอกซอนซ่อนซมซาน
ใครจะเห็นใจบ้างช่างขมขื่น
แอบสะอื้นร่ำไห้ใจสะท้าน
ส่งเสียงก้องกู่ไปใจร้าวราน
ใครสงสารวานโอบอุ้มคุ้มครองใจ.