11 เมษายน 2550 09:19 น.
Salukphin
ลานกวีสีสันร้อยวันหวาน
เรียงผสานสื่อถ้อยร้อยอักษร
ขับลำนำเห่กล่อมร่ายโคลงกาพย์กลอน
ลานพักผ่อนจินตประสบการณ์
สักวาลาไกลใช่ลาก่อน
ดอกสร้อยซ้อนเสียงสดับคำขับขาน
กาพย์นิราศราร้างห่างเนิ่นนาน
กลอนสมานสัมพันธ์ทุกวันคืน
บทกล่อมเด็กเล็กน้อยคอยกล่อมเห่
ชนฮาเฮเพลงมาลัยใจชุ่มชื่น
โคลงร้อยคำจำรักจากฝากกล้ำกลืน
ร่ายพลิกฟื้นมนต์ขลังพลังกวี
ลานใดเล่าเคล้าสุขทุกอักษร
ลานกานท์กลอนวรรณศิลป์ถิ่นสุขศรี
ลานร้อยยิ้มอิ่มน้ำใจมากไมตรี
ลานกวีมีมนต์รักสลักกลอน.
11 เมษายน 2550 09:04 น.
Salukphin
เด็กดื้ออย่าขี้แย..........
เลิกอ่อนแอไหวอ่อนและอ่อนไหว
นิ่งเถอะนะจะร้องไห้อีกทำไม
ทุกหอห้องหัวใจให้เพียงเธอ
เป็นคำพูดซ้ำซ้ำย้ำภาพเก่า
ที่ยั่วเย้าเยี่ยมใจในยามเผลอ
สุขกับภาพอดีตช้ำคอยบำเรอ
น้ำตาเอ่อทุกครั้งนั่งทำใจ
อารมณ์ดีพี่ใหญ่กลางใจน้อง
คอยประคองปลอบขวัญคราหวั่นไหว
คอยตักเตือนติชมห่มห่วงใย
ใช้บ่าไหล่ซึมซับรับน้ำตา
อย่าขี้แยอีกนะจ๊ะน้องอย่าร้อง
และจงมองส่งใจไปคุ้งฟ้า
พี่ชะแง้แลจ้องมองลงมา
ดูใบหน้าที่ฉาบยิ้มพิมพ์ไมตรี
นิทานเศร้าเขาแต่งขึ้นหลอกเด็ก
คนตัวเล็กเหลียวแลหาฟ้าเปลี่ยนสี
มิเคยพบสบแววตาที่ว่านี้
นานนับปีที่เฝ้ารอมิท้อเลย.
11 เมษายน 2550 08:44 น.
Salukphin
อย่าดื้อนะอย่าดื้อคือคำสั่ง
ฉันนั่งฟังหน้าทะเล้นเห็นเป็นขัน
ก็หยุดดื้อแล้วไงในหนึ่งวัน
ร่วมสร้างฝันเลิกเล่นกลเป็นคนดี
เธอส่ายหน้าบอกเชื่อยากปากเด็กดื้อ
ทำหน้าซื่อตาใสไวเปลี่ยนสี
ยามรั้นดื้อถือมั่นนั้นน่าตี
หากไม่มีคนเข้าใจใครดูแล
ฉันยังออดอ้อนคำด้วยจำได้
ก็เธอไงใส่ยารักษาแผล
จะหยุดร้องฟ้องใจใครรังแก
เธอบอกแย่ยิ้มขำต้องทำใจ
หากหมุนกลับเวลาเวียนเปลี่ยนคืนหลัง
เพียงสักครั้งฉันจะกลับปรับตัวใหม่
จะทำดีเพื่อคนรักภักดิ์ห่วงใย
และจะไม่ดึงดื้อมั่นถือดี
สมน้ำหน้าตัวเองนักรักสลาย
เธอต้องตายเพื่อพิทักษ์เกียรติศักดิ์ศรี
ขาดคนคอยร้อยน้ำใจเอื้อไมตรี
ทุกวันนี้ยังว่ายวนปนน้ำตา.
11 เมษายน 2550 08:28 น.
Salukphin
เพียงแววตาเว้าวอนว่าอ่อนหัด
คนเจนจัดแพ้พ่ายลายสยบ
ใจทมิฬสิ้นเชิงชายเล่ห์ร้ายลบ
เพียงประสบสายใจใยแห่งรัก
ก็น่าแปลกเหมือนกันมันเหลือเชื่อ
ชายชาติเสือตกบาศบ่วงแหนหวงหนัก
ใจกล้าแกร่งกลับยินยอมพร้อมมั่นภักดิ์
ถอดสลักคมเขี้ยวร้อยเกลียวใจ.
11 เมษายน 2550 08:12 น.
Salukphin
ขอเติมรักเติมใจให้คนแพ้
ลบอ่อนแอตรอมตรมข่มผิดหวัง
ล้างหยันเยาะหยามเหยียดลืมเกลียดชัง
ขุดกลบฝังทุกข์ถมจมผืนดิน
ใช้ใจซับรับใจที่ไหวอ่อน
เอื้ออาทรสายใจไม่รู้สิ้น
สองมือน้อยไล้น้ำตาที่บ่าริน
อายอวลกลิ่นดอกรักฟักห่มใจ
พันสายใยใจรักถักห่วงหา
ร้อยคุณค่าของขวัญมั่นรักใหม่
ตั้งแต่นี้และก็ต่อต่อไป
หนึ่งรักให้คนดีนี่สัญญา.
หน้าส่วนตัว
655
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
