30 มิถุนายน 2552 07:35 น.
Salukphin
คนปากจัด......
สารพัดสรรคำย้ำค่อนฉัน
กรรไกรคมค่าด้อยน้อยลงพลัน
ถ้อยเธอหั่นบั่นจนบิ่นสิ้นรอยคม
ที่ฉันนิ่งเพราะรำคาญคร้านจะเถียง
ต้องการเลี่ยงลบเรื่องราวร้าวเกินข่ม
เธอก็ยังว่ายวนวังฝั่งอารมณ์
ยากจะถมถอนนิสัยเปลี่ยนใจเธอ.
30 มิถุนายน 2552 07:22 น.
Salukphin
อย่าหูเบา.....
เชื่อคำเขาค่อนนินทาว่าร้ายฉัน
สารพัดจัดหาสารพัน
ป้ายสีกันมันน่าเบื่อเหลือระอา
หากใจเธอเผลออ่อนเพราะอ่อนไหว
คำใส่ไคล้คล้องพิษโรคอิจฉา
คนบาดเจ็บใจเฉาเหงาร้างรา
ว่ายน้ำตาตรมเพราะรักหนักคือเธอ
ก็ตัวฉันมั่นจริงใจไม่แปรเปลี่ยน
ใครขีดเขียนคาวอย่างไรไม่พลั้งเผลอ
ด้วยเชื่อในใจซื่อตรงมิหลงเพ้อ
รักเสมอเธอคนนี้นี่หนึ่งเดียว.
30 มิถุนายน 2552 07:12 น.
Salukphin
รับได้ไหมคนใจโซโง่เซ่อซ่า
ทั้งเดียงสาอ่อนหัดจัดเล่ห์เหลี่ยม
มีความจริงจากใจยากใครเทียม
และเต็มเปี่ยมจงรักร้อยภักดี
ก็ยอมรับว่าใจโซโง่บวกเซ่อ
มั่นเสมอคือรักในศักดิ์ศรี
หากรักแล้วรักใครไม่รอรี
จากวันนี้ตลอดไปใช่หมดลม.
30 มิถุนายน 2552 07:01 น.
Salukphin
เป็นดอกไม้ในหมู่มารสะท้านไหว
กิ่งก้านใบมีหนามคมห่มกางกั้น
กลีบดอกหนาเหน็บพิษฤทธิ์ป้องกัน
ต้องฝ่าฟันผองภัยไกลจากตัว
ทั้งหล่อหลอมเลี้ยงตนจนกล้าแกร่ง
เปล่งสีแสงสร้างสรรค์งานสานสืบทั่ว
มิอวดเบ่งบังคับใครให้เกรงกลัว
เกราะและรั้วคือความดีที่คุ้มกาย
จึงเบ่งบานเป็นดอกไม้ในหมู่มาร
ชูช่อก้านกิ่งไกวไม่หนีหน่าย
มีดอกงามหนามคมลมพลิ้วพราย
กลิ่นกำจายอายอวลหอมน้อมใจคน.
30 มิถุนายน 2552 06:45 น.
Salukphin
ความเจ็บร้าวหนาวระทมตรมสุดฝืน
มันขมขื่นคาวช้ำซ้ำห่อนหาย
มีบาดแผลพิษซานซมห่มมิวาย
ดั่งเป็นคล้ายเพื่อนสนิทติดตามใจ
เพราะริเรียนรู้รักสมัครเล่น
จึงถูกเข่นเฆี่ยนขวัญจนหวั่นไหว
มีน้ำตาบ่านองคล้องมาลัย
อนาถไหมใจโซโซโง่เรียนรัก.