12 กันยายน 2553 21:56 น.
Pheem
การเกิดแก่เจ็บตายในชีวิต
เป็นลิขิตธรรมชาติวาดสร้างสรรค์
ไม่มีใครอยู่ยงคงกระพัน
สรรพสิ่งล้วนเปลี่ยนผันทุกวันไป
จะหลีกลี้หนีหน้าหากำบัง
อยากจะรั้งฉุดยื้อหรือผลักไส
ทุกชีวิตแม้อึดอัดถูกขัดใจ
มิมีใครหนีได้พ้นสักคนเลย
ต้องแหวกว่ายวนเวียนในวัฏฏะ
หากไม่ละทำจิตว่างมัววางเฉย
ปล่อยกิเลสพูนพอกจนงอกเงย
เพราะไม่เคยปฏิบัติขัดดวงมาน
เกิดแก่เจ็บแล้วตายในที่สุด
แต่ไม่หยุดเวียนว่ายในสงสาร
ด้วยกิเลสเหตุหลักทำดักดาน
ท่องเที่ยวไปในสงสารอีกนานไกล
พุทธองค์ทรงชี้วิถีหลัก
ควรดำเนินตามมรรคจักสดใส
ดับกิเลสเหตุต้องท่องเที่ยวไป
หากดับได้ก็สิ้นสุดหยุดวนเวียนฯ
9 กันยายน 2553 16:21 น.
Pheem
เป็นกลุ่มก้อนสีขาวราวกับนุ่น
วันแดดอุ่นลอยเกลื่อนฟ้าพาสดใส
ด้วยกระแสลมโหมมาพัดพาไป
ดุจคนไกลแผ่นดินถิ่นที่มา
พระพายพัดหมายกล่อมตะล่อมเจ้า
ให้เมฆเมามึนงงหลงทิศา
ด้วยกระแสใดเล่าเข้าพัดพา
นำเมฆาลอยไปจนไกลเกิน
ไกลถิ่นที่เคยอยู่อู่เคยหลับ
จะย้อนกลับคืนหลังยังขัดเขิน
แม้ห้ามใจไม่เตลิดหลงเพลิดเพลิน
แต่ก็ก่อความห่างเหินบนเนินใจ
ห่างสังคมชุมชนคนรู้จัก
ห่างพวกพรรคแผ่นดินถิ่นอาศัย
ญาติและมิตรก็ห่างอย่างอาลัย
คิดถึงไหม? เป็นคำถามตามหลังมา
ท่ามกระแสพลังสังคมใหม่
พัดชีวิตออกไปให้ใฝ่หา
ความสำเร็จความหวังดั่งมนตรา
เปลี่ยนชีวิตคิดไขว่คว้าหาเรื่อยไป
ถึงจุดหมายปลายฝันนั้นหรือยัง
ก่อนภินท์พังด้วยกระแสที่ผลักไส
หรือว่าฝันนั้นยังดูอยู่ห่างไกล
ต้องฝ่าฟันต่อไปเพื่อได้มา
ด้วยกระแสใดเล่าเข้าประคอง
ทำชีวิตให้ถูกต้องลองค้นหา
ช่วยเมฆขาวให้ลอยล่องท่องไปมา
บนนภาแห่งฝันอันกว้างไกล
เมฆบางก้อนกลับหม่นบนทางฝัน
กระแสปั่นจนค่าลดสิ้นสดใส
เปลี่ยนเป็นเทามืดดำถูกนำไป
ทิศทางไหนเพื่ออะไรไม่รู้เลยฯ
13 มกราคม 2550 16:56 น.
Pheem
๏ เป็นเด็กเร่งศึกษาหาความรู้
ฟังและดูสิ่งดีมีแก่นสาร
ไม่เกเรเกะกะเที่ยวระราน
ขยันอ่านสร้างตนเป็นคนดี
๏ ประสบการณ์เลวชั่วกลั้วอบาย
อย่าได้หมายทดลองต้องหลีกหนี
ควรเป็นคนคิด พูด และทำดี
เป็นศักดิ์ศรีเด็กไทยใจเจริญ
๏ เมื่อคิด พูด และทำอย่างถูกต้อง
ตามครรลองเหล่าปราชญ์ย่อมสรรเสริญ
เป็นเด็กดีเด็กไทยไม่หมางเมิน
ทำความดีโดยไม่เขินน่าชื่นชม
๏ เป็นกำลังสำคัญอันยิ่งใหญ่
ทดแทนคุณแผ่นดินไทยได้เหมาะสม
คุณความดีต้องรักษาน่านิยม
ไทยไม่ตรมหากเด็กเด็กเป็นคนดี ฯ๛
5 ธันวาคม 2549 14:34 น.
Pheem
ส.ส่งบัตรคำอวยอำนวยพร
คำสุนทรขอให้ได้สุขสันต์
กายและใจเป็นสุขทุกคืนวัน
อยู่ร่วมกันด้วยรักสามัคคี
ค.ความสุขใครใครต่างใฝ่หวัง
เมื่อสมดั่งปรารถนาพาสุขี
เพราะต่างคนต่างประสพทุกข์มากมี
จึงอยากหนีจากทุกข์ขุกเข็ญใจ
ส.สุขแท้ใดเล่าที่เฝ้าฝัน
สุขเพราะทรัพย์นับอนันต์กันใช่ไหม
หรือสุขเพราะมีธรรมประจำใจ
สุขอย่างไรที่ต้องการวานบอกที
ส่งความสุขแก่กันวันปีใหม่
ก็ขอให้งดงามตามวิถี
บัตรอวยพรเขียนถึงแต่สิ่งดี
ถูกต้องตามประเพณีนิยมกัน
ขอคุณพระไตรรัตน์ขจัดทุกข์
ได้ประสพความสุขทุกสถาน
อันตรายโรคาอย่าพ้องพาน
ขอให้ท่านประสพสุขทุกคืนวัน
19 กันยายน 2549 14:59 น.
Pheem
คิดถึงนะคิดถึงจึงห่วงหา
ดวงจันทราที่อยู่คู่ฟ้าฝัน
ไกลแสนไกลอย่างไรใจผูกพัน
เพียงห่างกันแค่ฟ้ามาสู่ดิน
วันคืนที่ผ่านไปน่าใจหาย
แม้ห่างกายแต่ใจใฝ่ถวิล
จะเจ็บปวดรวดร้าวเศร้าชีวิน
ก็ไม่สิ้นสร่างรักสักน้อยเลย
ในความเงียบคืนเหงาใต้เงาเพ็ญ
ความหนาวเย็นซ้ำใจเจ็บจนชาเฉย
ความอ้างว้างเสมือนเพื่อนคุ้นเคย
จะล่วงเลยผ่านไปอย่างไรดี
หากดวงจันทร์ยังผ่องส่องแสงฉาย
สาดอาบกายด้วยแสงทองผ่องฉวี
แม้เปล่าเปลี่ยวเอกายามราตรี
ก็ยังมีจันทร์เพ็ญเป็นเพื่อนใจฯ
หน้าส่วนตัว
2047
