. . . สะกิดใจ . . .

MomMamSan

ทุกวันนี้
เรามีตึกสูงขึ้น มีถนนกว้างขึ้น แต่ความอดกลั้นน้อยลง
เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวของเรากลับเล็กลง
เรามียาใหม่ๆมากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง
เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้น
เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า
     แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น
เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง
เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศีลธรรมกลับต่ำลง
เรามีอาหารดีๆมากขึ้น แต่สุขภาพแย่ลง
ทุกวันนี้
ทุกบ้านมีคนหารายได้ถึง 2 คน แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น
จากนี้ไป
ขอให้พวกเราอย่าเก็บของดีๆไว้ โดยอ้างว่า เพื่อโอกาสพิเศษ
เพราะทุกวันนี้ เรายังมีชีวิตอยู่ คือโอกาสที่พิเศษสุดแล้ว
จงแสวงหาการหยั่งรู้
จงนั่งตรงระเบียงบ้านเพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่
จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูง คนที่รักให้มากขึ้น
กินอาหารให้อร่อย
ไปเที่ยวในที่ที่อยากไป
บอกคนที่เรารักทุกคนว่า เรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน
อย่าผัดวันประกันพรุ่งที่จะทำอะไรก็ตาม ที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที มีความหมาย
เราไม่รู้เลยว่า เมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง