10 มีนาคม 2549 13:23 น.
MomMamSan
" รอลมร้อนตอนมีนาพาผ่านพัด
รอสลัดผลัดน้ำตาเมื่อฟ้าใส
รออีกนิดร้อนเมษาพาชื่นใจ
รอคอยให้ชุ่มเย็นใจในสงกรานต์ "
10 มีนาคม 2549 10:27 น.
MomMamSan
" รอนรอนสุริยะโอ้..........อัสดง
ในจิตคิดปลดปลง........เปรียบด้วย
ชีวิตดั่งวงกง..............วนผ่าน กำเกวียน
สูงดิ่งผินกลับม้วย........ดับสิ้น มรณา "
10 มีนาคม 2549 00:13 น.
MomMamSan
" โอ้รักร้ายรุนแรงแฝงอาวุธ
ทุรยุทธสุดหัวใจให้เกรงขาม
อันความรักที่สวยสดสลดงาม
ด้วยผลีผลามจึ่งลุกลามสงครามใจ "
10 มีนาคม 2549 00:05 น.
MomMamSan
" จะรักเขารักด้วยใจหาใช่อื่น
จะรักรื่นหรือรักร้าวหรือเปล่านั่น
จะรักมากหรือรักน้อยจวบนิรันดร์
จะรักกันอย่าลืมเหลือเผื่อที่ใจ "
8 มีนาคม 2549 12:49 น.
MomMamSan
หากท่านเหลือขอจุนเจือเผื่อเราบ้าง
เรานั้นร้างบ้านไม่มีที่หรรษา
น้ำสักชามหรืออาหารเจือจานมา
ตามยะถาที่จะมีล้วนดีพอ
ก็พวกเราเลือกเกิดได้เมื่อไรนั่น
บ่เหมือนกันกับผู้คนที่ทนขอ
หาเลี้ยงตนยังพอได้มืององอ
แต่เราสิแม้ไม่ท้อไม่ขอใคร
ตอนเป็นเด็กเล็กเล็กอยู่ดูน่ารัก
อีกสักพักตัวก็จักร่างเติบใหญ่
ดูเก้งก้างไม่สดสวยชวนหมดใจ
เลือกผลักไสหมดเยื่อใยให้วังเวง
ก็แล้วเราผิดอะไรถึงไล่นัก
หรือหมดรักหมดอาลัยให้ข่มเหง
รู้บ้างไหมว่าเรารักและยำเกรง
คุณนั่นเองเหมือนพ่อแม่ดูแลกัน