5 ตุลาคม 2549 15:44 น.
MomMamSan
ธารธรรมไหลเรื่อยล้น..........รินริน
แล้วแต่ใครยลยิน.................รับรู้
ซึมซับสู่ใจจินต์....................ย่อมสุข
หลงผิดคิดอุดอู้....................ทุกข์ซ้ำวนเวียน
กงเกวียนหมุนเปรียบได้.......เวรกรรม
สุขทุกข์ย่อมหนุนนำ.............บ่เว้น
ความดีมุ่งกระทำ..................นำสุข มาเฮย
ทำชั่วทุกข์นำเน้น................ผ่าวร้อนกายใจ
4 ตุลาคม 2549 17:03 น.
MomMamSan
ใดใดในโลกล้วน...............อนิจจัง
ไม้ใหญ่ไม่ยืนยัง................อยู่ยั้ง
หญ้าแพรกใช่จีรัง..............เฉกเช่น กันนา
ยามจบเวลาทั้ง-.................หมดสิ้นดินฝัง
ภวังค์คือทุกข์แท้...............สิ่งฝัน
หลงไล่สิ่งใดกัน.................อยากรู้
มัวยึดติดในขันธ์.................ทั้งหมด
สรรพสิ่งมิหยัดสู้.................อยู่รั้งเวลา
ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา ด้วยความหวังว่าจะมีเธออยู่ใกล้ๆ แต่เพราะความห่างไกล จึงมีเพียงหัวใจที่คิดถึงกัน " คิดถึงนะ คนดี " จากใจดวงนี้ มอบแด่เธอเท่านั้น รักมั่นและผูกพัน มิเคยแปรผันตั้งแต่วันที่ได้พบเจอ " คิดถึงแสนคิดถึง " ทุกห้วงคำนึง ซาบซึ้งและห่วงหา รู้ไหมว่าทุกเวลา มีลมหายใจออกมา ก็เพียงเพราะเธอ พร่ำบอกความคิดถึง เพราะใจรำพึง อย่างนั้นเสมอๆ แม้ไม่ถึงกับละเมอ ใจก็มีเพียงเธอตราบชั่วนิจนิรันดร์
หน้าส่วนตัว
1513
